Όταν η πρόταση χρησιμοποιείται σε παρελθόντα χρόνο και πρώτο πρόσωπο, μπορεί να έχει την έννοια του τα είδα (βλέπω) κωλυόμενα, τα φτύνω.
Τι πήξιμο ήταν αυτό ρε φίλε.... είπα τον Δεσπότη Παναγιώτη.
Όταν η πρόταση χρησιμοποιείται σε παρελθόντα χρόνο και πρώτο πρόσωπο, μπορεί να έχει την έννοια του τα είδα (βλέπω) κωλυόμενα, τα φτύνω.
Τι πήξιμο ήταν αυτό ρε φίλε.... είπα τον Δεσπότη Παναγιώτη.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
11 σχόλια
allivegp
Συνώνυμα: Αίμα και πανί (με πήγε) και «Θα σού 'ρθει ο ουρανός σφοντύλι και τ΄άστρα μακαρόνια», όταν αναφερόμαστε σε ζόρικες καταστάσεις (Το ξέρει κανείς;)
Έλενα
@ Ζωντανέ σαν κάτι να΄χει πάρει το αυτί μου εδώ γύρω..;-)
@ Tsak...Ζωγράφισες!!!! XD
Vrastaman
Αρχιμήδης!
GATZMAN
unpaictable ω τσακ!
Khan
Απίθανος ο Τσακ!
Για να μην ξαναπείτε τον δεσπότη Παναγιώτη πάρτε αυτό το λίνκι εδώ με όλες τις προσφωνήσεις κληρικών.
Το καλύτερο είναι ότι ο Θεσσαλονίκης αποκαλείται Παναγιώτατος (που είναι το απόλυτο τοπ, παραπάνω είναι μόνο ο Βανκούφ) μόνο μέσα στην Θεσσαλονίκη, οπουδήποτε αλλού λέγεται Σεβασμιώτατος, εξ ου και ΜΟΝΟ μέσα στην Θεσσαλονίκη λες τον δεσπότη Παναγιώτη.
johnblack
Βανκούφ και μετά πεθαίνει!!!
Αυτή την επανάληψη κύριος κύριος ποτέ μου δεν κατάλαβα όμως ... για δώσε φως γιατρέ μου
Khan
Κι εγώ δεν την κατάλαβα ποτέ, κάποτε μου την εξήγησαν αλλά την ξέχασα. Αυτό που έχω παρατηρήσει πάντως εμπειρικά είναι ότι αφορά σε από Μακαριώτατο και πάνω, δηλ. Μακαριώτατο και Παναγιώτατο. Επειδή αυτοί οι δύο είναι που ηγούνται συνόδου, πιθανολογώ μήπως το ένα κύριος πάει στο επισκοπικό αξίωμα και το άλλο στον ρόλο τους ως ηγουμένου Συνόδου σύμφωνα εξ άλλου με τα παρατακτικά του τίτλου τους: Λ.χ. Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριος κύριος ή Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης κύριος κύριος. Απλά μια υπόθεση κάνω. Ειδικά τον Βανκούφ τον προσφωνούν με τρία κύριος, δηλ. κύριε κύριε κύριε Βανκούφ.
johnblack
α. Το κύριος στο τετράγωνο θα το κυττάξω (σικ) κι γω
β. Κάνεις συκωτάκι με βανκούφ τρελό αγόρι! (χαραλαμπίδης)
Μπη καίρφουλ εν γουωτς γιορ μπακ :ρ
γ. Ανύπαρκτος αρχιερατικός τίτλος για να γελάσει κάθε πικραμένος:
«Πάπας και Πατριάρχης της μεγάλης πόλεως Αλεξανδρείας, Λιβύης, Πενταπόλεως, Αιθιοπίας, πάσης γης Αιγύπτου και πάσης Αφρικής, Πατήρ Πατέρων, Ποιμήν Ποιμένων, Αρχιερεύς Αρχιερέων, τρίτος και δέκατος των Αποστόλων και Κριτής της Οικουμένης».
vikar
Μάαλάκα!... «Κριτής της Οικουμένης»!... Αυτές ειναι δουλειές ρε φίλε.
Μπά σε καλό να μας βγεί...
jesus
κ γω ο μαλάκας ήθελα να σπουδάσω εισοδηματίας...
Khan
Συν μερικά σχετικά ευτράπελα: 1. Του Αμερικής περιελάμβανε τουλάχιστον επί (Σ)Ιακώβου: και παντός δυτικού ημισφαιρίου.
Επίσης, στο Μεσαίωνα υπήρχε και το αντίστροφο, δηλαδή ο Πάπας διεκδικούσε να ονομάζεται μόνο αυτός υπηρέτης υπηρετών servus servorum, για να διακρίνεται από τους απλούς επισκόπους που είχαν απλώς το servus. Μνημειώδης χριστιανουλισμός.
Μαργαριτάρι- γείωση: Μια κυρία είχε ρωτήσει στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας: Τελικά είναι τρίτος ή δέκατος των Αποστόλων;