Ο κοχλίας είναι μέρος του λαβύρινθου του εσωτερικού αυτιού. Όποιος δηλαδή μας γαμάει τους κοχλίες, δε σημαίνει απαραίτητα πως μας διακορεύει τα αυτιά, ώστε να τον παίρνουμε κι από τα αυτιά, αλλά ότι μας ενοχλεί προκαλώντας εκκωφαντικό θόρυβο. Εκπληρώνει έτσι την απόκρυφη επιθυμία του να μας γαμήσει τ αυτιά, έτσι και δεν τον προσέχουμε, όταν μας μιλάει με το καλό και βάζει για εκδίκηση ένα κομπρεσέρ στον τοίχο που ακουμπάει το κρεβάτι του μεσημεριανού μας ύπνου.
(Πολιτισμένος διάλογος)
-Μας γάμησες τους κοχλίες ρε γείτονα! Κλείστο το γαμημένο!
-Άσε με ρε φίλε, να κάνω τη δουλειά μου.
-Α να σε γαμήσω... Θα σου βάλω το κομπρεσέρ στον κώλο, παλιοπούστη.
9 σχόλια
GATZMAN
Ω ρ α ί ο ςςςςς!
Khan
Σωστός! Αν το τραβήξουμε (κάμποσο) μπορεί να αναφερθεί και για σαλιγκαρόπουστα.
giatroudara
Πράγματι ο κοχλίας είναι ο σχηματισμός του αυτιού που εξυπηρετεί την ακοή, σε αντίθεση με τον λαβύρινθο που εξυπηρετεί την ισορροπία. Επομένως, άρτιο και ιατρικά το λήμμα σου!
Khan
Άμα γαμήσεις και τον λαβύρινθο θα στραβοψωλιάσεις...
GATZMAN
Προσοχή όμως γιατί στο σκηνικό παίζει και Μουνόταυρος. Εκτός φυσικά αν είσαι ο Χύσέας, οπότε noproblema.
iron
τον παίρνει κι απ' τα αυτιά, που λένε.
έχω να καταθέσω ότι άμα σου γαμηθεί (μεταφορικά, να μην παρεξηγηθώ...) ο λαβύρινθος παθαίνεις ίλιγγο θέσεως. είναι μια φριχτή εμπειρία.
GATZMAN
Μπράβο την έχω πάθει κι εγώ. Και αυτή ήταν η αρχή του προβλήματος. Μετά ήρθαν τα «ωραία»
iron
ναι, θυμάμαι που το έλεγες. και τι δηλαδή, είχες παρατράγουδα; εμένα μου σταμάτησε εκεί, να χτυπήσω ξύλο που λένε (για κανα μηνάκι είχα κλειστοφοβία και υψοφοβία, αλλά πέρασε και αυτό).
δεν θυμάμαι τώρα αν τα έχω ξαναγράψει τα παρακάτω, αλλά τη μέρα που συνέβη νόμιζα ότι έπαθα εγκεφαλικό, ανεύρυσμα, ότι είχα όγκο, τουλάχιστον τέτοια. ο καλός μου με έβλεπε να πιάνομαι από τους τοίχους για να μπορέσω να περπατήσω και τα είχε παίξει, πρέπει να έδειχνα σαν μια τρελή. και ήταν μόνο από αυτό. η πλάκα είναι ότι λύσσαξα να κάνω μαγνητική καλού-κακού, και έκανα, και δεν έδειξε τίποτα, και κει πάνω μου λέει ο γιατρός: «Είστε μια χαρά, το κεφάλι σας δεν έχει τίποτα μέσα»...
GATZMAN
Eλα ρε c. Μιλάμε... πέρασες την... περιπέτεια
Όχι εγώ δεν είχα παρατράγουδα με αυτό, αλλά είχα πρόβλημα με την αντιμετώπιση των συγκεκριμένων γιατρών για τα προβλήματα του ωριλοπακέτου που λέγαμε (βλ. ωριλά). Πριν κανα δυο χρόνια είπα να ξαναπάω σε κάποιον άχρηστο από δαύτους, σκεπτόμενος μήπως τον είχα κρίνει βιαστικά…. Άστα να πάνε. Είχα περιστασιακή αιμορραγία, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν είχα. Ο τύπος άρχιζε να σκαλίζει το ορυχείο για να βρει τη φλέβα. Ήθελε να το παίζω νοσοκόμος, χωρίς ωστόσο να ‘χω ούτε γνώσεις αλλά κι ούτε θέα προς το σημείο εξόρυξης. Αποτέλεσμα; Ξεπήδησε πίδακας και έγινα μέσα στα αίματα, η μπλούζα χάλια, η καρέκλα το ίδιο, το πάτωμα επίσης, ενώ ο τύπος ωρυόταν για το ότι άγγιξα με τα ματωμένα χέρια την καρέκλα. Μετά τον σχετικό εξάψαλμο έφυγα για τα εξωτερικά ιατρεία κάποιου νοσοκομείου για να λύσω το θέμα. Αυτοί οι ωρυλάδες ήταν ΟΚ. Ας μην το κρύψωμεν άλλωστε