«....είναι για ταινιάκι», παναπεί, αξίζει να γίνει ταινία μικρού μήκους.

Συνήθως πρόκειται:

  • για κάποια εμπειρία ή κάποια κατάσταση που έχει το στοιχείο της πλοκής, περιλαμβάνει, δηλαδή, «συμπυκνωμένη» κάποια ενδιαφέρουσα αλληλεξάρτηση συμβάντων και προσώπων, κάποιο ελεγχόμενο και ευσύνοπτο (για να χωράει στο μικρό μήκος) διαπροσωπικό ή κοινωνικό τουρλουμπούκι.
  • πολύ συχνά για αυτό που λέμε καλτ σκηνικό, αν πρόκειται για φαιδρότητες, και γενικότερα τη συνάντηση μιας ραπτομηχανής με μία ομπρέλα σε ένα πάγκο εργαστηρίου παρασκευής τιραμισού.
  • ή και (μάλλον συνηθέστερα) για κάποια συνηθισμένη εμπειρία ή κατάσταση που παίρνει ασυνήθιστη τροπή, κάποια κουφή ροή γεγονότων ή κατάσταση στην οποία οι ήρωες ξεπερνούν το μέτρο.
  • ή μπορεί (μάλλον ακόμα πιο συνηθέστερα) για κάποια ιδιαίτερη ανθρώπινη φιγούρα, η ιστορία της οποίας ή η στάση και η ματιά της οποίας στα πράγματα αξίζει για το χρήστη της φράσης να αναπαρασταθεί καλλιτεχνικά (το ταινιάκι ως βιογραφικό στιγμιότυπο μιας κοσμοθεωρίας). Τι είδους ανθρώπινη φιγούρα; Δε θα θέλαμε να αδικήσουμε κάποιον, δείτε την κατηγορία χαρακτηρισμοί προσώπων.
  • ή (σπανιότερα), πιο αφαιρετικά και προς το βίδεο αρτ, για κάποιο αισθητηριακό gestalt ή βίωμα που κάνει το χρήστη να σκαλώσει.
  • και, ολίγον άσχετο, για κάποιο αμαρτωλό πλάσμα που ξυπνά μέσα του, του χρήστη της φράσης, τον τσοντοσκηνοθέτη.

Η έκφραση χρησιμοποιείται πολύ στις φοιτητο-ηλικίες 16-24, αν και από λατερνατιβική άποψη είναι ολίγον πασέ ή και μπασκλάς καθώς παραείναι εμποτισμένη από ένα πνεύμα λαϊκής χρήσης και αποδόμησης της τέχνης (παραγνωριστήκαμε....). Έχει σαφώς να κάνει με τον εκδημοκρατισμό της πρόσβασης σε τεχνολογίες λήψης και επεξεργασίας εικόνας και ήχου, και βέβαια με το συσιφόνι. Έχει να κάνει και με την υπερκουλτουρίαση της ελληνικής κοινωνίας και τη σινεάνθηση (βλ. αύξηση επισκεπτών στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, την επιτυχία του φεστιβάλ Δράμας κλπ). Έχει να κάνει ίσως και με την κλισαρισμένη αλλά μάλλον ακριβή εκτίμηση ότι ο ελληνικός κινηματόγραφος «πάσχει στο σενάριο», οπότε ο χρήστης της φράσης κάνει λίγο το κομμάτι του ότι «ιδέες υπάρχουν». Έχει να κάνει και με τον βερμπαλισμό του Έλληνος ο οποίος στάνταρ «προτιμά τις ηδονές της συλλήψεως από τις ωδίνες του τοκετού» (φράση του Κρίρκρεργκωρφ για τον εαυτό του)... μπα, ούτε καν. Έχει να κάνει και με την προχειρότητα που έχει στο DNA της η φυλή μας και που την κάνει να φαντάζεται ότι το μικρό μήκους ταινιάκι είναι έλα μωρέ τώρα. Και φυσικά έχει να κάνει με την αισθητικοποίηση της ζωής σε ένα ποστμόδερν κόσμο.

ψαχνω μια ιδεα για ενα ταινιακι μικρο.εχω στοιχεια μια ταβερνα στην παραλια,5 ατομα και ενα σκυλο.Πειτε καμια ιδεα.Εστω και βλακια....

από δω

ή για ταινιάκι ή για κράξιμο: καλοκαιράκι έχει εκεί έξω.Βραδάκι.Στην έρημη ρομαντική παραλία δύο ζευγαράκια μασουλάνε βουλιμικά κάτι σουβλάκια.Παίζει Μπιθηκώτση το τρανζήστορ από το καμπριολέ.Ένα αλητάκι με τη παρέα του πάνω απ'το ποδηλατάκι του πετάει ένα μισογεμάτο μπουκαλάκι fanta και ΔΙΑΟΛΕ!!!Το μπουκαλάκι πέφτει πάνω στη τελευταία μπουκιά σουβλάκι του άντρα με τη μπυροκοιλιά!Ξέρεις,αυτή τη μπουκιά που είχε κρατήσει για το τέλος,με το πολύ τζατζίκι με μπόλικο κρεμμυδάκι και ένα λαχταριστό κομμάτι γύρο χοιρινό!! Η παρέα σαστίζει προς στιγμίν! Ο άντρας γυρνάει το κεφάλι του για να προλάβει να δει το κωλόπαιδο μα αυτό έχει γίνει καπνός για πλάκα!Τότε γυρνάει το κεφάλι στον ουρανό γονατίζει με τα γόνατα βαθιά χωμένα στην άμμο και κρατώντας τη κοιλιά του Βγάζει μια κραυγή''ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΧΧΧΧΧΙΙΙΙΙ!!!!!!!'' Ο φίλος του τον κοιτάει με βλέμμα συμπαράστασης και ταυτόχρονης οργής! Οι γυναίκες της παρέας τρομαγμένες μπουκώνουν το υπολοιπο σουβλάκι που τους έμενε και πιάνονται χέρι χέρι! Τότε ο άντρας ο χτυπημένος από τη μοίρα τους κοιτάζει με ένα υφος τρέλας!Βγάζει απ'τη τσέπη του το πιστόλι ρίχνει δυο στις γυναίκες και μετά ρίχνει και μια στο κεφάλι του και πέφτει τέζα!Ο φίλος του μένει μαλάκας για ένα δευτερόλεπτο,μετά αρπάζει τα κοσμήματα από τις γυναίκες παίρνει και το ρολόι και τοπορτοφόλι του φίλου του,πηδ$%#$%#$ει μια στα γρήγορα τη γκόμενα του φίλου του και με ένα χαμογελο χαράς τρέχει μέσα στο σκοτεινό δρομάκι...!!!

από δω. Χαρακτηριστικά υπερτεράστια μαλακία, για το λόγο αυτό ακριβώς το παραθέτω αν και κουραστικότατο (ενδιαφέρον πάντως ότι η ταβέρνα και το σουβλατζίδικο παίζουν πολύ ως τόποι που εμπνέουν ταινιάκια).

δε ξερω τι λετε εσεις αλλα εγω τετοιο σουρεαλ σκηνικο στο ηρακλειο δεν εχω ξαναζησει τοσα χρονια που ζω εδω...απο τη μια οι αγανακτησμενοι να προσπαθουν να κανουν συνελευση και ταυτοχρονα να φωναζουν ψυχραιμια ...απο την αλλη οι οφητζηδες να τις παιζουν με τους μπατσους...ασφυξιογονα να σκανε μεσα στη πλατεια και να τα κλωτσαει κοσμος μη σκασουν στα μπαρμπακια και στις γριες...αλλοι να φυλανε τις κασες με τις μπυρες για να μη τις παρουν οι οφητζηδες..και αφου γαμηθηκε η συνελευση να παιζει το τιγρη.. αλλοι να χορευουν και αλλοι να ριχνουν μπουκαλια...οτι πρεπει για ταινιακι ηταν...

από δω

Το μωρο ειναι για πολυ πονο.....για ταινιακι με πανω απο δυο ατομα θα λεγα.

από δω

(και μερικά παραδείγματα από δικού μου)

- Άραζε που λες το ανακριτικό τροχαίας κάθε βράδυ ακριβώς κάτω από το σπίτι μου, κάθε πρωί εν τω μεταξύ 5 η ώρα να κατεβαίνει κάποιος να πηγαίνει φούρνο για γλυκά... Και ένα πρωί με σταματάνε οι μπάτσοι και μου λένε, ρε παλικάρι, για γλυκά δεν πας; Πάρε μας κι εμάς κάτι μπουγάτσες μην τραβιόμαστε....
- Όχι ρε φίλε!
- Ναι ρε φίλε!
- Πω ρε φίλε, για ταινιάκι...

- Είδες τον καφετζή; Τι άτομο ρε συ... δεν έχει πει κουβέντα σε κανέναν ρε φίλε... - Είναι μουγκός...
- Για ταινιάκι ρε φίλε....

- Είχα πάει ρε μαν εκκλησία με τους δικούς μου και χάζευα πώς τα κεριά λιώνουν, και πέφτουν στην άμμο, και γινόταν ένα πράγμα πολύ σκαλωματικό... για ταινιάκι....

- Ρε μαλάκα, όταν τη χώρισε, αυτή πήγε και έβαλε τρία κιλά μπακαλιάρους πίσω από τη ντουλάπα του....
- Όχι ρε φίλος, για ταινιάκι....

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
betatzis

Να προσφέρω και γω ένα παράδειγμα, αν και δεν χρειάζεται, υπερπλήρης ο ορισμός και τα παραδείγματα και η ανάλυση του νάμπερ ουάν :

Και κατεβαίνουμε που λες λιώμα από το μπαφόσπιτο και λέει ο Μήτσος ρε μαλάκες ολοκόκκινα είναι τα μάτια μας, όχι ρε μαλάκα λέει ο Γρηγόρης για να δω, και πάει και αρχίζει να κοιτάει τα μάτια του σε ένα τζάμι ημιδιαφανές σε ένα κουβούκλιο εκεί από κάτω και ρε μαλάκα άκου να δεις τώρα ήτανε κουβούκλιο από αυτά που φυλάνε τα υπουργεία και τα τέτοια και είχε ένα μπάτσο μέσα και απέξω κοίταζε ο Γρηγόρης τα μάτια του στο τζάμι και από μέσα τον κοίταζε σα χαζός ο μπάτσος !!!!, άσε ρε μαλάκα, για ταινιάκι σου λέω.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις κλπ. κλπ.

#2
vikar

Ωραίος, δέν τό 'χω ακούσει. Εγώ εχω για στάνταρ το μή υποκοριστικό, (σκηνικό) για ταινία, και υποθέτω μετεξέλιξη αυτουνού ειναι.

#3
xalikoutis

Εγώ πάλι αυτό το «σκηνικό για ταινία» έχω χρόνια να το ακούσω, βικ, έχεις χάσει την επαφή με τη νέα γενιά, γέροοοοοοο! Παρατηρήσεις: από το γούγλη φαίνεται ότι γραπτώς το «σκηνικό για ταινία» χρησιμοποιείται πιο πολύ με την κυριολεκτική έννοια του σκηνικακοστούμια και όχι του σκηνικού. Πιθανόν όμως η δημοφιλία της φράσης προκειμένου να περιγράψει δόκιμα μια φιλμική ατμοσφαρικότητα να έχει να κάνει με την σλανγκική δύναμη πυκνού νοήματος που έχει ο όρος το σκηνικό. Η φράση που λες, κυρίως το «για ταινία», σίγουρα χρησιμοποιείται εναλλακτικά προς το «για ταινιάκι» ή μάλλον το ανάποδο, αφού όπως λες το δε έχει προέλθει μάλλον από το μεν. Η αλήθεια είναι ότι δεν έβρισκα πολλά παραδείγματα του «για ταινιάκι» στο γούγλισμα, αλλά πιστεύω έχει να κάνει με το ότι είναι προφορικίλα. Το «για ταινιάκι» προφορικώς είναι πιστεύω πια πιο δημοφιλές από το «για ταινία». Μπλα μπλα μπλα...

#4
vikar

Αυτό ξαναπές το --ξέρεις ποιό.

[ήταν δύο βατραχάκια, ο πέστο κι' ο ξαναπέστο, το ένα το λέγανε πέστο, το άλλο;... ήταν δύο βατραχάκια, ο πέστο κι' ο ξαναπέστο, το ένα το λέγανε πέστο, το άλλο;... ήταν δύο βατραχάκια, ο πέστο κι' ο ξαναπέστο, το ένα το λέγανε πέστο, το άλλο;... ήταν δύο βατραχάκια, ο πέστο κι' ο ξαναπέστο, το ένα το λέγανε πέστο, το άλλο;... ...]

#5
johnblack

Σχετικοάσχετο: άκουσα σήμερα το «είναι για σεμινάριο», από μάστορα ηλεκτρολόγο ως απαξιωτική κρίση για δουλειά συναδέλφου του σε πίνακα.

#6
vikar

Λέγεται συχνά το για σεμινάριο (δέν λέω απο ποιά γενιά).

Κι' έχει κι' άλλες τέτοιες εκφράσεις, εμπνευσμένες απ' τη μοντέρνα επιστημονικίλα παύλα εκπαιδευτικίλα: η περίπτωσή του είναι για διδακτορικό ή αυτή ειναι να γράψεις πέιπερ πάνω της και τέτοια. Κοντινό και το αγγλόφωνο textbook case.

#7
iron

και κάποτε έλεγαν «για φωτογραφία» (αλήθεια σας λέω).

#8
johnblack

εκφράσεις τύπου «είναι για το χ» (ταινιάκι, τσοντάκι), συχνά απλοποιούνται και μένει μόνο το χ: ω ρε τι τσοντάκι είν' αυτό που περνάει.

Ίσως κάπως έτσι να προέκυψε και το καυλάκι (=ωραίο μωρό): Είναι για το καυλί (με την καλή έννοια) = είναι καυλί / καυλάκι.