Την εποχή που λεφτά υπήρχαν (όπως υπήρχαν) επρόκειτο για το δάνειο που έπαιρνε ένα μελλόνυμφο ζευγάρι για τα έξοδα του γάμου τους.

Μεταξύ των διαφόρων δανείων τ. δανειοδάνειο, διακοποδάνειο, μπουζουκοδάνειο, πλαγιοδάνειο, πουτανοδάνειο, στριπτητζοδάνειο, ψοφοδάνειο κ.ά. το γαμοδάνειο έχει την ιδιαιτερότητα ότι μπορεί να λεχθεί με αγανακτισμένο επιτονισμό όπως λ.χ. το γαμοχώραφο, για τα λεφτά που έπρεπε να πληρώσει κανείς για το γάμο, συχνά πάνω από 15.000 Ευρώ στην εποχή της μεγάλης φούσκας.

Κατ' επέκταση, αν θεωρηθεί το α' συστατικό της λέξης ως προερχόμενο όχι από το ουσιαστικό γάμος, αλλά από το ρήμα γαμώ με την υβριστική σημασία, μπορεί να θεωρηθεί και ως ύβρη για οποιοδήποτε δάνειο, ή συνηθέστερα ως μια επιτομή όλων των λάθος δανείων που πήρε ο Νεοέλληνας.

  1. διοτι εκτος απο το γαμοδανειο, φροντισαμε να παρουμε διακοποδανειο για να παμε ενα πλουσιο ταξιδι του μελιτος, πηραμε εορτοδανειο για να κανουμε δωρακια στα πεθερικα μας εκατερωθεν, πηραμε στεγαστικο δανειο για να στησουμε τη φωλιτσα μας και εναν διακανονισμο για μια καθωσπρεπει BMW διοτι μερικοι εκτος απο την ηλικια γαμου ερχονται και σε «Ηλικια BMW». (Εδώ).

  2. ... και ωθεί το μέσο έλληνα σε ατομική κατανάλωση χωρίς όριο...
    βάζοντάς τον να παίρνει στεγαστικά, επισκευαστικά,καταναλωτικά, διακοποδάνεια,εορτοδάνεια,γαμοδάνεια και γενικώς γαμησοΔΑΝΕΙΑ... (Εδώ).

  3. Διακοποδάνεια, γαμοδάνεια (από αυτά που ο άλλος έχει κάνει παιδί, έχει χωρίσει κι ακόμη το πληρώνει), δάνεια για αυτοκίνητο, γι' αδυνάτισμα... (Εδώ).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
krepsinis

Κάτι σαν το γαμοπίλαφο!

#2
Khan

Έχω ακούσει και το πρεζοδάνειο.

Πρόκειται για τον αστικό μύθο (;) ότι έδιναν καταναλωτικά δάνεια σε ζάκια, για να εξασφαλίσουν την δόση τους. (Δεν δίνει χτύπημα στον γούγλη).

#3
Vrastaman

Για να κάνουμε και λίγο ρεπορτάζ - πρόσφατα ορισμένοι μεσάζοντες έστησαν την εξής μορφή τριγωνικού εσχατοδανείου, σε συνεννόηση με πωλητές συγκεκριμένης μαρκέτας ηλεκτρονικών ειδών και ευρωλαμόγιων υπαλλήλων τμήματος έγκρισης αγορών πιστωτικών καρτών τράπεζας. Το λοιπόν:

Α. Ο μεσάζων τιγκάρει την πιστωτική κάρτα απελπισμένου συνανθρώπου με εικονικές αγορές (π.χ. ύψους €10.000)

Β. Ο απελπισμένος συνάνθρωπας εισπράττει σε μετρητά από τον μεσάζοντα την μισή αξία των αγορών (π.χ. €5.000) για να την βγάλει πέρα άμεσα, αλλά χρωστάει €10.000 στην πιστωτική του κάρτα (αύριο βλέπουμε).

Γ. Τα προϊόντα επιστρέφονται και ο μεσάζων εισπράττει τα χρήματα από το κατάστημα μετρητοίς. Στη συνέχεια μοιράζεται την διαφορά (€5.000) με τον πωλητή και τον υπάλληλο της τράπεζας που ενέκρινε την αγορά.

Να σημειωθεί ότι η εν λόγω αλυσίδα πήρε πρέφα τι συνέβαινε, και συρρικνώνει τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα. Η συγκεκριμένη τράπεζα ούτως ή αλλέως θα κρατικοποιηθεί οπότε στομπούτσο της.

#4
electron

Υπάρχει υπόσταση στον όρο με την έννοια επίσης του δανείου που έπαιρναν πολλοί για τζόγο. Διότι ο τζόγος είναι η χειρότερη πρεζα....

#5
mafie

Η κολλητή μου είχε πάρει σκυλοδάνειο κι ένας φίλος της τεκιλοδάνειο... Υπάρχουν λοιπόν και χειρότερα... :Ρ