Πουτάνα, κοκότα, κυρίως πόρνη των σαλονιών, αυτό που θα λέγαμε σήμερα πολυτελείας.

Χαρακτηρισμός που προκύπτει από το μυθιστόρημα του Α. Δουμά «Η κυρία με τις καμέλιες». Το έργο είναι η ιστορία μιας τέτοιας. Βαστούσε πάντα ένα μπουκέτο καμέλιες, αγορασμένο από κάποιον εραστή. Το πρόσωπο αυτό ήταν υπαρκτό, έζησε στη Γαλλία του 19ου και πέθανε μόλις 23 ετών από φυματίωση. Λέγεται ότι σκεπάσανε τον τάφο της στη Μονμάρτρη με καμέλιες.

Τη λέξη βρήκα στον Α. Αλεξάνδρου, μη βαράτε, ναι πάλι Αλεξάνδρου και πάλι Ντοστογιέφκσι, κάνω αποδελτίωση, θα φάτε κι άλλα.

Κάποια αδιάντροπη, προκλητική φλόγα φωτίζει αυτό το πρόσωπο που δεν είναι καθόλου παιδικό. Αυτό πια είναι η ίδια η διαφθορά. Ένα πρόσωπο «καμέλιας», ένα ξεδιάντροπο πρόσωπο «κοκότας» που πουλιέται, ένα γαλλικό λουλούδι του δρόμου.

Ντοστογιέφσκι 'Έγκλημα και Τιμωρία« (μτφ. Άρης Αλεξάνδρου)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
perketis

Συγχαρητήρια!!! βάλε κι άλλα, έτσι.

#2
Vrastaman

«Η Κυρία με τας Κιμωλίας» - παππουδισμός.