ψυχολέσι

Προέρχεται από τις λέξεις ψυχή και λέσι που σημαίνει βρώμικο, κατά το «λέτσος», «λέρα», κτλ. Αναφέρεται σε πολλές κατηγορίες ατόμων και τους συνδυασμούς αυτών.

Ως ψυχολέσι χαρακτηρίζεται:

• ο ψυχαναγκαστικός
• ο μαζοχιστής που προσπαθεί να πείσει τους άλλους και τον εαυτό του πως οι μίζερες προτιμήσεις του είναι οι καλύτερες από άποψη απόλαυσης, εξυπνάδας και άνεσης. Με λιγότερο αρνητική έννοια, ο έχων την τάση προς τη δημιουργική ταλαιπωρία, τη δική του και των φίλων του, με αποκλειστικό σκοπό την πρόκληση γέλιου.
• ο μόνιμα αφηρημένος που τρώει και ολικό shut down περιστασιακά, παρόλο που δεν είναι σε θέση να κάνει σοβαρές σκέψεις που να δικαιολογούν την απουσία επαφής με το περιβάλλον λόγω περισυλλογής.
• ο χωρίς αληθινά προβλήματα καταθλιπτικός η συνεχώς στραβωμένος και γκρινιάρης.
• ο καμένος από χρήση αλκοόλ και λοιπών ουσιών που απλά έχει βγάλει εκτός λειτουργίας το μεγαλύτερο κομμάτι του εγκεφάλου του, κατρακυλώντας ορόφους στην τροφική αλυσίδα.
• ο ημιμαθής ιδεολόγος, αναλυτής των πάντων, γνωμοπώλης, αμπελο-παπαρο-φιλόσοφος που ταλαιπωρεί το μυαλό του και τους άλλους συνθέτοντας κολλάζ από ιδέες που ακούει εδώ κι εκεί και δεν είναι σε θέση να καταλάβει το μυαλουδάκι του.
• ο αργόσχολος, που π.χ. αρέσκεται στο να σαπίζει μέχρι τελικής πτώσης στον ίδιο χώρο/μαγαζί ακόμη κι αν έχει σταματήσει να του προσφέρει την οποιαδήποτε χρησιμότητα/απόλαυση και προτιμά να σέρνει την ανούσια ύπαρξη του εντός μικρού βεληνεκούς. Εναλλακτικά του αρέσει να καταναλώνει όλη την ενέργειά του σε μηδαμινής αξίας δραστηριότητες, οπότε πρακτικά καταλήγει να μην ασχολείται με τίποτα.
• ο χάχας, που αρέσκεται στο να χαζογελάει και να ξεφαντώνει συνεχώς με τις ίδιες χαμηλού επιπέδου και χιούμορ βλακείες, τις οποίες απολαμβάνει σαν να άκουγε/έκανε για πρώτη φορά.

Σαφώς και υπάρχει πλήθος συναφών κατηγοριών που όμως δεν είναι δυνατόν να απαριθμηθούν σε αυτό το λήμμα γιατί η πλήρης καταγραφή τους θα απαιτούσε άπειρο χρόνο και ο συγγραφέας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επίσης ως ψυχολέσι.