Υπάρχουν τρεις μεγάλες και συχνά αλληλοκαλυπτόμενες κατηγορίες σκαταδούρας:

  • Οι σκουληκιάρηδες, τα ανθρώπινα αποβράσματα (παρ. 1),
  • Η αγγαρεία / σκατοδουλειά που κάποιος φορτώνει σε όποιον βρεθεί ένα κλικ παρακάτω στην τροφική αλυσίδα (παρ. 2),
  • Τα σκατά per se (παρ. 3).

Λολοπαίγνιο, εν πάτση περιπτώσει, στην σκαρταδούρα.

1.
Αλεξη προσεξε δεν θελουμε κι αλλους ΔΟΥΡΕΙΟΥΣ ΙΠΠΟΥΣ .Μαζεψαμε ολο το..βαθυ ΠΑΣΟΚ μην παρουμε και τη σκαταδουρα που εχει σκοπο να μας διαλυσει

2.
Αυτο απ την αλλη βολευει τους καθηγητες γιατι αυτοι ασχολουνται με «σοβαρες» δουλειες και βαζουν τους κατωτερους να βγαλουν την σκαταδουρα

3.
Για κοιτάξτε προσεκτικά τη σκαταδούρα που επιπλέει στην περιοχή που οι αγωγοί είναι σπασμένοι και όλη η δυτική Ιτέα βρωμάει!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
σφυρίζων

♪♫ I said hello, Kimon, well, hello, Kimon
It's so nice to have you back where you belong ♪♫

#2
vikar

Το -δούρα θά 'λεγα οτι παίζει γενικότερα ως (ειρωνικό) επιτατικό, εμπεδωμένο απ' τη μιά απο συγκεκριμένες λέξεις που καταλήγουν σε -ούρα με χαρακτήρα θέματος -δ- (σημάδι > σημαδούρα, σκάρτος > σκαρτάδος() > *σκαρταδούρα), αλλα και απο ιταλικά δάνεια, κυρίως θά 'λεγα απ' το καπελαδούρα.

Έτσι, πού και πού μπορεί ν' ακούσεις γκομεναδούρα, πουτσαδούρα και τέτοια. Πιχί:

[I]1. Ο παπάς δεν αποπνεέι μίσος, απλά προπαγανδίζει την άποψη του μαντριού του. Αυτό είναι δικαίωμά του, ασχέτως εάν εγώ διαφωνώ με την άποψή του. Διευκρινίζω ότι δεν γουστάρω την παπαδούρα, και είμαι υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης ΚΑΙ καλλιέργειας της κάνναβης από ενηλίκους και μόνον, υπό τις σωστές νομικές προϋποθέσεις και με τις απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας. (σχόλιο σε ιστολόι)

  1. και γω συμφωνώ με τις βΥζαδούρες του φόρουμ! (εδώ)[/I]

() Για το *σκαρτάδος βλέπε «Λέξεις που χάνονται» του κυρ-Σαράντ.

#3
vikar

(Ντάξει, το δεύτερο παίζει να είναι και ορθογραφικό, αντί για βυζαρούδες.)

#4
vikar

Παίζει αρκετά και το φραπεδούρα φυσικά.

...Αλλ' αυτό εχει ήδη χαρακτήρα -δ-, δέν πρόκειται για το -δούρα, αλλα για το -ούρα, απλά και ξάστερα.

...Όπως και το παπαδούρα επάνω, τώρα που το βλέπω.

Ρέ, τό 'χει ακούσει αυτό κανένας σας ή τα βγάζω απ' το μυαλό μου;

#5
σφυρίζων

Υποψιάζομαι ότι η κατάληξη -ούρα σχετίζεται και με την αντίστοιχη γαλλική -ure (π.χ. ordure, verdure, κλπ) που υποδηλώνει κατάσταση/αποτέλεσμα (εκ του λατινικού -tura).