Από το τουρκικό kösem, είναι ο τράγος ή κριάρι που οδηγεί το κοπάδι.

H λέξη είναι λεξικογραφημένη κυρίως στην κυριολεξία της, έχει ωστόσο ενδιαφέρον ότι χρησιμοποιείται και μεταφορικά για να σημάνει κάποιον που είναι μπροστάρης, ή προχώ, ή λειτουργεί ως ηγέτης, ως ταγός. Καθώς όμως τα γκεσέμια είναι συνήθως ευνουχισμένα, πρόκειται εντέλει για έναν ευνουχισμένο πρωτοπόρο, οπότε η λέξη μπορεί να θεωρηθεί είτε επαινετική, είτε υβριστική αν τυχόν κάποιος γνωρίζει αυτήν την λεπτομέρεια, -όπως το πάρει κανείς. Εξάλλου και χωρίς την τελευταία αυτή λεπτομέρεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί αρνητικά αν κάποιος χαρακτηριστεί ως ηγέτης ή πρωτοπόρος ενός κακού ή εξουσιαστικού σχηματισμού.Δεν περιγράφω άλλο, καθώς πλούσια ανάλυση της λέξης και των χρήσεών της μπορούμε να βρούμε σε σχετικό άρθρο του Νίκου Σαραντάκου εδώ, με αφορμή την πρόσφατη χρήση της από τον Δημήτρη Παπαδημούλη, η οποία την γνωστοποίησε ευρέως.

Πάσα (Δ.Π.): Professor.

1. - Ελάτε τώρα που θα τρομοκρατήσει τα γκεσέμια του μηντιακού συστήματος και του Μέγκα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ελάτε τώρα... (Μια διάσημη χρήση της λέξης από τον βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Δημήτρη Παπαδημούλη συνομιλώντας με τον δημοσιογράφο Γιώργο Οικονομέα)

2. Αντιλαμβάνονται ότι τα γκεσέμια μαζεύουν ψήφους.Και αντιλαμβάνονται ότι προκύπτει ανάγκη για ισχυρά ψηφοδέλτια εκτός κι αν οι κεντρικές κομματικές ηγεσίες έχουν κρυφά χαρτιά τα οποία κρύβουν για την ώρα, προκειμένου να παρουσιάσουν τους άσους την τελευταία στιγμή κερδίζοντας και την παρτίδα…

3. Πολύς κόσμος στις συγκεντρώσεις του Θωμά Μίχογλου αλλά και πολλά «γκεσέμια» του Τοπείρου δίνουν το παρόν. Άνθρωποι με επιρροή στις τοπικές κοινωνίες, συστρατεύονται με τον υποψήφιο δήμαρχο.

Στο 0.58. (από Khan, 23/01/14)(από Khan, 23/01/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε

#1
soulto

Η δημιουργία μιας τέτοιας Αριστεράς είναι πιό αναγκαία από ποτέ. Αναζητείται ηγετική φυσιογνωμία. Γκεσέμι - όχι αχυράνθρωπος."

από δώ

#2
vikar

Τόσα χρόνια δίπλα στον κυρ-Χρήστο είχε δει πώς κουμαντάρουν οι τρανοί. Είναι με όλους και ανάλογα με το συμφέρον τους σβήνουν τον έναν, που μέχρι πριν από λίγο ήταν τακίμι τους, και χρίζουν κεσέμι τους τον άλλο, που μέχρι πριν από λίγο τον είχαν στη δίαιτα.

Θανάσης Σκρουμπέλος, «Μπλε καστόρινα παπούτσια», Τόπος, 2008/2016

Τροποποιήθηκε από τη Σ.Ο.