Ο καπνός που χρησιμοποιείται για τον αργιλέ, τουρκικής προέλευσης, συναντάται στη μάγκικη αργκό. Στους τεκέδες, το τουμπεκί το έκοβε ο παρασκευαστής του, ο «ταμπής», σε πολύ μικρά κομμάτια. Ο βαθμός στον οποίο το «ψιλοέκοβε» φανέρωνε την τέχνη του, έτσι ώστε όσο πιο ψιλοκομμένο ήταν το τουμπεκί τόσο καλύτερη θεωρούνταν η ποιότητά του.
Όπως αναφέρουν πολλά ρεμπέτικα τραγούδια, το καλύτερο τουμπεκί είναι αυτό της Περσίας.
-Πιάσε ένα αργιλέ αφράτο με Περσίας τουμπεκί.
4 σχόλια
dryhammer
Αργότερα κατέληξε "ταμπής" να λέγεται και ο μπουφετζής εν γένει, δηλ. όποιος σέρβιρε κλπ στον πάγκο της ταβέρνας κλπ στο "τεζιάκι".
ΣτοΔγιαλοΧτηνος
Δεν είμαι σίγουρος περί τεκέδων, νομίζω ο ταμπής ήτανε μόνο ψήστης στα καφενεία. Να το τσεκάρω. Τεζιάκι (πάγκος) < τουρκ. tezgah.
dryhammer
Πιθανότατα, γιατί οι πηγές μου είναι προφορικές και από μνήμης καθότι οι γέροι απ' όπου τα άκουσα είναι απο καιρό μακαρίτες και δεν είμαι σίγουρος πόσο ακριβείς ήταν στη χρήση των όρων αυτών (άγνοια, λησμοσύνη, inside jokes?)
vikar
Τεζιάκι όπως λέμε τεζάχι δηλαδή. Μά'ιστα.