ένα τσιγάρο δρόμος1 ακόμη ορισμός

στη κρητη λενε ..αιντε πανε να ταισεισ τα ωζα (ζωα)..ενα τζιγαρο δρομοσ ειναι

Το «ένα τσιγάρο δρόμος» αναφέρεται συχνά ειρωνικά, υπονοώντας απόσταση πολύ μεγαλύτερη από «10-15 λεπτά για να την διανύσεις». Ο λόγος είναι ότι πρόκειται για πολύ συνήθη έκφραση στα χωριά, η οποία λεγόταν από τους ντόπιους στους επισκέπτες που ρωτούσαν «πού είναι το Τάδε». Ωστόσο, ο ντόπιος ο χωριάτης ήταν κατά κανόνα αγρότης ή βοσκός και πήγαινε γαμιώντας (με το συμπάθιο), ενώ ο επισκέπτης ήταν κατά κανόνα φλώρος γραφιάς πρωτευουσιάνος και δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του. Με αποτέλεσμα να κάνει μισό πακέτο αντί για ένα τσιγάρο. Αυτό μέχρι τη δεκαετία του 70 περίπου. Βλέπε και την Αστραδενή της Ευγενίας Φακίνου, όπου οι ντόποι Συμιακοί ανεβαίνουν τα αμέτρητα σκαλιά του χωριού σφαίρα, ενώ οι τουρίστες αγκομαχάνε.

Με την ανάπτυξη του τουρισμού όμως, ο βοσκός κι ο αγρότης έγιναν «ρουμς του λετ» και «ενοικιάσεις αυτοκινήτων», και η παρανόηση γινόταν αλλιώς. Έψαχνε ο τουρίστας κάπου να μείνει κοντά στο λιμάνι ας πούμε, πήγαινε ο ξύπνιος ο ντόπιος (ιδιοκτήτης μιας πανσιόν στου διαόλου το κέρατο) και τον έπιανε αγκαζέ. «Δεν είναι μακριά, ένα τσιγάρο δρόμος!»

(Μία ώρα μετά, στη μέση του πουθενά)
- Αργούμε πολύ μπαμπα-Στρουμφ;