Ο άμπακος, το πολύ φαΐ, το ντερλίκωμα.
Χτες μας έβγαλε ο Κώστας σε ταβέρνα για τα γενέθλιά του και φάγαμε τον αγλέορα.
Ο άμπακος, το πολύ φαΐ, το ντερλίκωμα.
Χτες μας έβγαλε ο Κώστας σε ταβέρνα για τα γενέθλιά του και φάγαμε τον αγλέορα.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
6 σχόλια
Cunning Linguist
Εγώ το ξέρω αγλέουρα, ενώ ο Λεβέντης το λέει αγκλέουρα σε μια εκπομπή του.
Επισκέπτης
Ο αγλέωρας είναι ένα σιχαμερό φυτό που για να το φάει κανείς πρέπει να έχει φτάσει στα όριά του οπότε "έφαγε (μέχρι και) τον αγλέωρα."
Λέγεται οτι φυτρώνει στον περίδρομο, κάτω απο το καταπέτασμα.
Επισκέπτης
Ο Αγλεωρας ηατν δοκιμαστης φαγητβν στο Βυζαντιο και γνωστος για τη βουλιμια του. Σε καποιο διαγωνισμο για το ποιος θα φαει στον διδο χρονο την μεγαλυτερη ποσοτητα φαγητου, και προκειμενου να συναγωνιστει καποιον αλλο, πεθανε απο το πολυ φαγητο. ετσι για τον συνδιαγωνιζομενο εμεινε παροιμιωδης η φραση ¨εφαγε τον Αγλεωρα¨δηλαδη οδηγησε τον Αγλεωρα σε θανατο
vikar
Επίσης, δείτε και το λήμμα του Τριανταφυλλίδη για το αγλέουρας (αντιγράφω):
αγλέουρας ο [aγléuras] O5 : είδος δηλητηριώδους φυτού. ΦP τρώω τον αγλέουρα, πάρα πολύ· ΣYN ΦP τρώω τον περίδρομο· (πρβ. αβλέμονας). που να βγάλεις τον αγλέουρα!, σκάσε. [αρχ. ἑλλέβορος > **ελέβουρος* ([o > u] από επίδρ. του χειλ. [v] και του [r]) > **αλέβουρος* (τροπή [e > a] από συμπροφ. με το αόρ. άρθρο στην αιτ. και ανασυλλ. [ena-el > enal > en-al]) > **αλέουρος* (με αποβ. του μεσοφ. [v]) και μεταπλ. -ος > -ας (ανάπτ. [γ];)]
Σύμφωνα μ' αυτήν την ετυμολόγηση, υποθέτω είναι «σωστότερο» να γράφουμε όντως αγλέορας και όχι αγλέωρας. Χμμ...
Khan
Ο Νώντας υπέπεσε σε νατσουλισμό
σφυρίζων
Ολισθηρός δρόμος η νατσουλήθρα.