Το μικρό, κακομοιριασμένο τσουτσούνι, στα καλιαρντά. Είναι η πρώτη βαθμίδα της πεο-κλίμακας μεγέθους:

φίφα > μεσίκ > μπάρα --> γούδα.

- Νάκα μπενάβεις μωρή φίφα! (=Μη μιλάς ρε μικροψώλη!)

Διά χειρός Καλυψούς Λάρα (από Khan, 27/03/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Επισκέπτης

Ἡ λέξι φίφα δὲν ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν Πετρόπουλο, οὔτε τὴν ἄκουσα ποτέ στοὺς κύκλους καλιαρντομαθῶν κυναίδων. Ἡ μόνη φορὰ ποὺ τὴν ἄκουσα ἦταν στὴν τηλεόρασι ἀπὸ τὸν Νῖκο Μαστοράκη, κατὰ τὴν διήγησι ἀνεκδότου, καὶ μάλιστα χωρὶς τὴν εἰδικὴ σημασία τοῦ μικροῦ πέους, ἁπλῶς ὡς κομψὸ τρόπο γιὰ νὰ πῇ πέος.

Στὰ καλιαρντὰ τὸ μικρὸ πέος λέγεται φυστίκι, τουτού, σφαῖρα καὶ μπάμια. Τὸ τελευταῖο δυνητικῶς λαμβάνει καὶ τὸ κατηγόρημα «Μπογιατίου», ὅπως λέμε αὐγὰ Τουρκίας.

#2
Khan

Δεν κάνεις μια προσθήκη ορισμού στο τουτού;

(Το ωσεκτουτού της Ιρονίκ αυτό σήμαινε τελικά;)

#3
iwn

το μικρο πεος λεγεται και σφυριχτρα , λογω ομοιοτητας της μορφης , με το γνωστο πνευστο μικρο ηχητικο οργανο που χρησιμοποιουν οι διαιτητες αθλητικων συναντησεων.
Σε συνδυασμο δε με τη γνωστη διεθνη διαιτητικη οργανωση FIFA, μπορει κανεις ευκολα να συμπερανει την προελευση της λεξης.

#4
johnblack

Ωμίλουν προσφάτως με φίλον κίναιδον, καλιαρντομαθή (όχι επιπέδου Αjax, μη τρελαθούμε κιόλα). Με ρώταγε τα προσωπικά μου, αν έχω καμιά γκόμενα κλπ. Αναγκαστικά στο καπάκι τον ρωτάω κι εγώ για τα δικά του: παίζει καμιά γουδούμπα τελευταία ή μόνο με μπάμιες τη βγάζεις; Και η απάντηση: άστα τζόνι μου, τόσες μπάμιες που 'χω μαζέψει, μόνο εγώ κι ο Μπαρμπαστάθης!

#5
vikar

[...] θυμήθηκε πως κάποτε είχε ξεφύγει της Βουγιούκλως για έναν που τ' άρεσε να βασανίζει τα αγόρια που ντύνονταν κορίτσια κι έδειχνε στην Κερασία [...] την πλάτη της και τα μπράτσα που την είχε κάψει με τσιγάρο ο «κατές» κι η Κερασία της είχε πεί: « Ά, τον μπινέ», ακόμη τα ίδια κάνει; Τον ξέρω απο τότε που ήταν δόκιμος. Είναι φίφα, γι' αυτό τα κάνει. Μου τό 'χει πεί ο Τζερεμές, που τον ήξερε απ' το Μακρονήσι». Η λέξη «φίφα» χαρακτήριζε τον μικροψώλη, τον μιρκοσάρμελο, κι η Βουγιούκλω της είχε απαντήσει ξεραμένη στα γέλια: «Ούτε σκουληκάκι για δόλωμα η σαρμελίτσα του».

Θανάσης Σκρουμπέλος, «Μπλε καστόρινα παπούτσια», Τόπος, 2008/2016