χαρχάλια

Η λέξη χαρχάλια ετυμολογείται από το μεσαιωνικόν καρακάλλιον, το οποίο είναι υποκοριστικόν της αρχαίας λέξης καράκαλλον = κάλυμμα κεφαλής, κουκούλα (στα Λατινικά caracalla).
Επίσης κάλλαιον = υποράμφια λειριά του κόκκορα,
αλλά και οι σαρκώδεις αποφύσεις στο κεφάλι ή κάτω από το ράμφος των πτηνών. Σε πολλά μέρη λέγονται κακάλια, λέξη που είναι πολύ κοντά στα χαρχάλια, αν υπολογίσουμε την ευκολία της αντικατάστασης του κ με το χ.

Εύκολα λοιπόν συνάγεται ότι και τα χαρχάλια, είναι τα αρχίδια, οι σάρκινες αποφύσεις κάτω από το ράμφος των αντρών :-)

Αξίζει να σημειωθεί άλλη μία ομοιότης με την ρωσική λέξη Chakhol (χαχόλ) που σημαίνει λοφίο (σε πτηνά) και τσουλούφι (σε ανθρώπους). Ο Δημητράκος την καταθέτει σαν δάνειο της αρχαίας Ελληνικής, ενώ ετυμολογεί το χαρχάλια από την ρωσική λέξη σαν αντιδάνειο.

To καρακάλλιον πλησιάζει επικίνδυνα την καρακαλτάκα. Θα την κάνω για Καρκαλού Αρκαδίας, μου φαίνεται χεχε

Α...σπέκια για την ετυμολογία.