τζες4 ακόμη ορισμοί

Είμαι πολλά τεμπέλης για να βρώ σε πιο από τα διαμάντια του Ηλία Πετρόπουλου (λαφρύ να ναι το χώμα του), καταγράφει ρεμπέτικο της φυλάκης :
«κούνα μπούλη τον κιοφτέ σου
να φχαριστηθεί ο τζές σου...»
με παραπομπές μπούλης = ο φρεσκοφυλακισμένος αφράτος
κιοφτές = ο κόλος
τζές= ο εράστής του ο μπήκουλας

Επίσης στα Πείραιωτικα ο φλωρος, εξ΄ου και το απόσπασμα από ελληνική ταινία. Γκιωνάκης: «Ηρθε ενας τζες με προπέλα (παπιγιόν)»

Αν δούμε τους διαφορετικούς ορισμούς του τζες, ίσως πρόκειται για κάτι αντίστοιχο με το πρόσωπο (βλ. ορισμούς Πάτση και Χότζα), δηλαδή μια γενικότατη έννοια, που μπορεί να περιλάβει και τον τύπο γενικά και όποιον τύπο έχει ιδιαίτερη σημασία, λ.χ. τον γκόμενο, τον αστυνομικό ή το καρφί ιδίως αν λεχθεί με κατάλληλο επιτονισμό με πολλά υπονοούμενα σε κατάλληλα συμφραζόμενα. Το παραπάνω απλή υπόθεση εμπνεόμενη από συζήτηση με τον Χότζα περί του θέματος.

Ο εραστης. Μαλλον όμως ο συνοδός χωρις να υπαρχει αναγκαστικα και ερωτικη σχεση. Ετσι εξηγειται και η χρηση του τζες για τον αστυφυλακα που παει καποιον συνοδεια. Σημερα θεωρειται λεξη της αργκο.

Δεν είναι ομως τουρκικη λεξη. ο φιλος λεγεται στα τουρκικα dost, arkadaş, ahbap; koruyan kimse, hami; Yardımc. Η λεξη δεν είναι τουρκικη αν και το «τζες » είναι συχνο τουρκικο επιθημα (πχ. Γλεντζες, φερετζες), από μονο του το τζες δεν λεει τιποτε. Το ιταλικο gesto ( προφερεται τζέστο) σημανει χειρονομια. Από το Λατινικο gestus μετοχη του gerere: κανω χειριζομαι. από τη ιδια ριζα το αγγλικο jester γελωτοποιος , τζοκερ, μενεστρελος δηλ. επαγγελματιας αφηγητής ρομαντικων ιστοριων. Προσκολωνταν στη συνοδεία κάποιας πυργοδέσποινας και την συνόδευαν παντού. Ο τζεστερ εξελλνιστηκε τζεστης (όπως το επαγγελματικο κτιστης). Ελεγαν λοιπον : «ο τζέστης της Πριγκιπέσσας Αννας» , τα δυο συνεχομενα «της » συμπτυχθηκαν σε ένα και ετσι εμεινε ο τζες.