Είναι έτοιμος δια τας αιωνίας μονάδας. Είναι στα τελευταία του. Περιμένει το πασαπόρτι του για την τελευταία κατοικία του. Είναι πολύ χλωμός, το χρώμα του ομοιάζει πολύ με το εκρού του νεκρού, τα χαρακτηριστικά του είναι κομμένα, οι κινήσεις του αργές, το χαμόγελο βγαίνει φαλτσαριστά και γενικότερα είναι ένα κινούμενο λείψανο. Μόνο πτωμαΐνη δεν μυρίζει ακόμα.

- Έχω μέρες να δω τον Άκη.
- Πάει ο δύστυχος. Πέθανε προ μιας βδομάδας. Ξεκουράστηκε. Ήταν όπως ξέρεις χρόνια άρρωστος και περιμέναμε κάποια στιγμή τα μαντάτα του.
- Πάει ε; Τον είδα που λες, πριν δύο βδομάδες. Ήταν χάλια. Σερνότανε ο άνθρωπος. Μάλιστα όταν είπα στη γυναίκα μου πως είδα τον Άκη, σε σχετική της ερώτηση για την υγεία του της απάντησα πως « κουβαλάει του χάρου νερό». Και τελικά απ' ό,τι μου λες πέθανε μια βδομάδα μετά. Αχ ήταν σε εβδομάδα προσαρμογής δια τας αιωνίας μονάδας ο μακαρίτης.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία