Η κατάληξη -q χρησιμοποιείται στις λέξεις που, στην ελληνική, τελειώνουν σε «-κι».
Έτσι προφέρεται το κ και αμυδρά το ι. Προσοχή, η προφορά του q ως /κιου/ είναι λάθος και κατακριτέα!
Χρησιμοποιείται επίσης για τη μίμηση αγρινιώτικων, λαμιώτικων και λαρισέικων διαλέκτων όπου το κόψιμο των λέξεων είναι συχνό φαινόμενο.

  1. - Τι θα φας;
    - Καλαμαq τυλιχτό.

  2. - Πάμε για smashαq στον Πάνο; (αναφερόμενος στο γνωστό video game Super Smash Brothers)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
jesus

η σωστή γραφή απαιτεί χρήση σλαβικού αλφαβήτου, όπως θα συμφωνήσουν κ οι άλλοι ρωσομαθείς του σάιτ, κ συγκεκριμένα -кь, που αποδίδει ακριβώς την επιβίωση του χαμένου ι που επιδρά σαν γιωτ (κ όχι ιστιοπλοϊκό) στο προηγούμενο σύμφωνο.
σύμφωνοι;;

#2
Galadriel

:ο

#3
xalikoutis

να προστέσω κάτι σχετικό - άσχετο....στην Κρήτη έχω ακούσει από μεγαλύτερους σε χωριάμόνο 3 λέξεις που το «κ» πριν από «ι» προφέρεται ως - q - , δηλαδή όχι ως «κj» αλλά ως σκέτο «κ» - και συνακόλουθα, η προφορά του δε διολισθαίνει προς «τσ-» κατά το κρητικό σύνηθες.
Η μία είναι το χαλίκι, ή παραφθαρμένο, τσαλίκι (ή μήπως είναι το χαλίκι παραφθορά του τσαλίκι;)
η δεύτερη είναι το τσακίρ(ι)
η τρίτη το κινίνο....οι δύο πρώτες τούρκικες φαντάζομαι, η τρίτη όχι;...είναι πάντως εντυπωσιακό να ακούς να έχουν άνθρωποι αγράμματοι στον προφορικό λόγο τους το αισθητήριο της προέλευσης μιας λέξης ...