Ο ήσυχος, μικροκαμωμένος, λακωνικός και διακριτικός πούστης, ο οποίος, από δειλία ή από ηθική, τέλος πάντων, πολλές πουστιές δεν κάνει.

Ίσως βγήκε επειδή θυμίζει ηχητικά το πισπιρίγκος αλλά πλέον η ηχητική συγγένεια με το στριγκ και τα παράγωγά του είναι καταλυτική.

- Ο Στέλιος καλό παιδί ρε φίλε, αλλά πολύ ήσυχος, ξεχνάς ότι υπάρχει....
- Ε, πουστρίγκος είναι...
- Ναι, ε;
- Αλλά καλό παιδί, όντως...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
joe909

Επίσης και πουστρίλος.

#2
spapakons

Πάντως το έχω ακούσει και χαϊδευτικά όταν κάνει κάποιος μικρός ζαβολιά «α ρε πουστρίγκο» αντί για «α ρε μπαγάσα». Εννοείται ότι υπάρχει αρκετή οικειότητα με τον μικρό (π.χ. συγγενής) και ότι είναι τουλάχιστον στην εφηβεία. Δεν το λες και σε παιδάκι του Δημοτικού, αλλιώς θα το λέει συνέχεια για χαβαλέ και θα βρεις τον μπελά σου αν πάρουν χαμπάρι ότι του το είπες εσύ (ή σε καρφώσει από αφέλεια).

#3
iron

...ή θα αυθυποβληθεί και θα γίνει τέτοιος...