Άκλιτη έκφραση, εν είδει επιρρήματος, για κάτι που διατηρείται από γενιά σε γενιά, ή κατά το γνωστότερο από πάππου προς πάππου.

Προέρχεται από τα τουρκικά, προφανώς μέσω Μικρασιατών, ana (μητέρα), baba (πατέρας).

(Απόσπασμα από την Καθημερινή)
«Γύρω στο 1700 η οικογένεια Πουλή, «αναντάμ- παπαντάμ» Γιαννιώτες, ήρθαν στο Κωστήτσι και μαγεμένοι από το τοπίο αλλά και από το κλίμα έχτισαν εδώ πέτρα την πέτρα, όπως έπρεπε, ένα μεγάλο σπίτι, όπου ζούσαν τα καλοκαίρια.»

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
anchelito

dan=από

ana dan, baba dan= κατά μάνα, κατά κύρη που λέγαμε παλαιόθεν

#2
Vrastaman

Klassik!

#3
GATZMAN

Αρα η ιταλική λέξη πουτάνα, που χρησιμοποιούμε και μεις μπορεί να σχετίζεται με την τούρκικη λέξη για τη μητέρα;

#4
acg

Οχι ρε παικτη, δε(ν) νομιζω να σχετιζεται αλλα ας περιμενουμε και τον πονηροσκυλο να μας διαφωτισει σχετικα;)

#5
GATZMAN

Βασικά...πλάκα έκανα...Αλλά προσπαθούσα λογοπαιγνιακά να γεφυρώσω τα άσχετα.

#6
Επισκέπτης

ti na pw oti kai na pw tha einai ligw tha einai mithamino !!! then exw na kano kanena sxolio parapano !!!!! ..... ta ipate olaaa !! hi hi hi hi hi hi hi hi !!! ... 3< 3< 3<

#7
iwn

το ορθόν ειναι «αναντάν μπαμπαντάν» και ουχί αναντάμ παπαντάμ

#8
Galadriel

Όταν λέμε «ορθόν» πώς το εννοούμετε;

#9
alexispi

annem da babam da
απο μαμα μερια κι απο μππαμ μερια

#10
deinosavros

Νιέτ. Anadan babadan. Το μόριο / επίθημα -dan ( ή -tan, -den, -ten κατά περίπτωση) δηλώνει προέλευση, από τόπο κίνηση, γενικώς το δικό μας από.
Ana είναι η μάνα και baba ο πατέρας.

#11
deinosavros

Στραβωμάρα. Τα 'χε πει ο ανχελίτος πρώτος πρώτος.