Το αγαπημένο δηλητήριο των Ελλήνων δεν είναι μήτε το ούζο, μήτε το τσίπουρο, μήτε καν ο οίνος ο αγαπητός. Είναι το ουισκάκι! Όχι μόνο πίνουμε περισσότερο απ’ τους Σκωτσέζους, αλλά σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η Ελλάδα έχει την μεγαλύτερη κατά κεφαλήν κατανάλωση στον κόσμο.
Ως γνήσιοι απόγονοι κλεφτών και αρματολών, δικαιωματικά οικειοποιούμε το ουισκάκι από τα Highlands – και δη το αγαπημένο μας καραουισκάκι, ήτοι το φέρον μαύρη ετικέτα!
Υπάρχουν άλλωστε αδιαμφισβήτητα γλωσσολογικά τεκμήρια για την Ελληνικότητα του ουίσκι. Ας εξετάσουμε την λέξη Lagavulin, όνομα του χωριού που παράγει το ομώνυμο θεϊκό single malt. Η ιστοσελίδα της εταιρίας ετυμολογεί την ονομασία εκ της Γαελικής Lag a’ Mhuilinn («κοιλότητα του μύλου»). Γαελική; Μy arse! Το μεν Lag είναι εκ του λάγκος (> λαγκάδι/λάκκος), το δε Mhuilinn είναι οφθαλμοφαλώς από τον μύλο. Το ουισκάκι αυτό φέρει Ελληνικότατο όνομα, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι προϊόν της Ρούμελης ή του Μοριά! Να τα χέσουμε τα Σκωτικά υψίπεδα! Lagavulin is Greece!
Μπαίνει ένας μεθυσμένος τρεκλίζοντας σ' ένα μπαρ
«βάλε ένα καραουισκάκι» λέει στον μπάρμαν
«δε σερβίρουμε μεθυσμένους» του λέει εκείνος και τον πετάει έξω!
Μετά από καμιά ώρα επιστρέφει...ξαναλέει:
«θα μου βάλεις ένα καραουισκάκι;»
«το φελέκι μου ρε;...δε σερβίρουμε μεθυσμένους».... τον ξαναστέλνει
Μετά από κάνα μισάωρο το ίδιο σκηνικό
Την τέταρτη φορά μπαίνει μέσα ο μεθυσμένος και μόλις βλέπει το μπάρμαν του λέει:
«καλά ρε φίλε .........σε πόσα μαγαζιά δουλεύεις;»
9 σχόλια
GATZMAN
Καλά...τα λόγια είναι περιττά που λέει και το άσμα. Πάντως Vrast.. βλέπω τα μάτια του Καραϊσκάκη γλαρά.Πρέπει να το τσουζε. Φαντάζομαι πως ως πιωμένος, θα 'βλεπε τους σκοτωμένους Τούρκους διπλούς και μετά όταν ξεμεθούσε θα ' ψαχνε να βρεί, που την είχαν κάνει τιγκανά οι υπόλοιποι μισοί.
Vrastaman
Η συγκεκριμένη μάχη που αναφέρεις αγαπητέ Γκάτς πραγματοποιήθηκε στην περιοχή που σήμερα αποκαλείται Νέο Φάληρο, όπου η γη κυριολεκτικά βάφτηκε κόκκινη.
xalikoutis
και να μην ξεχνάμε το διαφημιστικό της εποχής...ο καραϊσκάκης λίγο πρίν τη μάχη πίνει ένα ον δη ροκς και λέει στην κάμερα στρίβοντας το μουστάκι : «Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω! Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον μπούτζο!»
GATZMAN
Και ήταν κι η τελευταία μάχη του, καθότι μετά τραυματισμένος μεταφέρθηκε με πλοίο κάποιου φιλέλληνα και τελικά θάφτηκε στη Σαλαμίνα. Και η τραγική ειρωνεία είναι πως πέθανε τη μέρα της γιορτής του.Οσο για το ότι η γη βάφτηκε κόκκινη, οι νεοέλληνες ως φόρο τιμής δεν τ΄άφησαν έτσι. Ανέγειραν στο ίδιο σημείο το κατακόκκινο γήπεδο του ΟΣΦΠ
Vrastaman
...και έτσι γεννήθηκαν, εκτός από το καραουισκάκι, το Red Label, αλλά και η αντίθεσή του, το (σαφώς ανώτερο) Green Label.
jesus
μην ξεχνάς κ το 12άρι Θήβας Ρήγκαλ, γνήσιο προϊόν ρούμελης
iron
ε να πω κι εγώ για το δεκατεσάρ' ...
επίσης μην ξεχνάτε (επί εποχής bluetooth) και το blue label
Vrastaman
Yellow label δεν έχει γαμώ την ατυχία μας!
GATZMAN
Μήπως γιαυτό ξέρει κάτι ο φίλος μας ο rigo gate 21;Πάντως πριν έρθω στο μπάρ σου φίλε Vrast είδα κάποιον που μιλούσε ορέστικα κι ήθελε λέει να τα πιεί. Ηταν στουπί από το μεθύσι.Κανονικός Ορέστης Μακρής. Βλέπω ότι έχεις τζάκ στην κάβα.Αν σου λείψει, πάντως μπορούμε να παρακαλέσουμε τους φίλους που παίζουν με τις τάπες να γίνουν λιγότερο τζάκ ντάνιελ, για να πάράγουν γρηγορότερα το τζάκ. Ο Ορέστης μου 'πε πως θέλει να πιει τζακούζο.Αν ωστόσο σου λείπει ούζοδεν έχεις παρά να παραγγείλεις από την κάβα μου.Κλείνοντας, θέλω να πω πως αν λείπει πάγος για on the rocks καταστάσεις έχει ο ίδιος ο Καρ άϊς κάκις