λυκόπουλο

Ο Ράντγιαρντ Κίπλιγκ, στο Βιβλίο της Ζούγκλας, αναφερόταν στον Μόγλη, που όταν ήταν μωρό, εγκαταλείφθηκε στο δάσος. Εκεί ανατράφηκε από μια οικογένεια λύκων. Ζώντας ο Μόγλης με τα λυκόπουλα στην αγέλη, έμαθε τα μυστικά της ζούγκλας και έμαθε να ακολουθεί το σωστό μονοπάτι. Ο Μπέιτεν Πάουελ, ο ιδρυτής του Προσκοπισμού, διηγήθηκε την ιστορία στα πρώτα Λυκόπουλα (τα μικρά προσκοπόπουλα). Αυτά άρχισαν να παίζουν και να οργανώνονται σύμφωνα με τους κανόνες και τον τρόπο ζωής της αναφερόμενης αγέλης.

Τα Λυκόπουλα, αποτελούν μια παρέα αγοριών και κοριτσιών από 7 έως 11 χρόνων, που μαζεύονται κατά διαστήματα στην Αγέλη για να παίξουν, να τραγουδήσουν, να μαστορέψουν, να συζητήσουν, να κάνουν εκδρομές και να ζήσουν περιπέτειες.

Η ιδιότητα του λυκόπουλου (προσκοπόπουλου), ιδιότητα που αφορά τη νιότη και την ενεργητικότητα, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με αυτή που θα χρησιμοποιηθεί εδώ. Εδώ, όταν αναφέρουμε κάποιον /-α ως λυκόπουλο, αναφερόμαστε ειρωνικά σε κάποιον /-α που βρίσκεται σε γεροντάματα, είτε μιλάμε για γρίτζελο, είτε για παππουδέλι. Ο όρος δένει καλύτερα στην περίπτωση ομάδας γερόντων και στην περίπτωση ραμολιμέντων, περιπτώσεις όπου η αντίθεση από τον όρο που αναφέρεται στους νεαρούς προσκόπους, μεγιστοποιείται.

Έξω από ένα μουσείο έχει πήξει ο τόπος από γέρους. - Πω πω λυκόπουλα. Έπηξε ο τόπος από γερουσία.
- Έχει φαίνεται εκδρομή το ΚΑΠΗ.