Μέλος του παλιού σαλονικιώτικου ροκ συγκροτήματος Τρύπες.

  1. Κιθάρα στους Θλιμμένους παίζει ο Μιχάλης Κανατίδης (παλιά τρύπα). (από τη σελίδα της Άνω Κάτω Ρέκορντς)

  2. Στις 18 Σεπτεμβρίου η μεγαλύτερη «τρύπα» της Ελληνικής Ροκ σκηνής θα εμφανιστεί για μια μόνο συναυλία (εκεί) μαζί με τον Ψαραντώνη και τον τσελίστα Νίκο Βελιώτη για να παρουσιάσουν το νέο άλμπουμ της ανεξάρτητης εταιρίας «all together now». Για όσους δεν κατάλαβαν... αναφέρομαι στον Γιάννη Αγγελάκα, πρωτομάστορα του συγκροτήματος «Τρύπες» που αποτελεί ακόμα και σήμερα, αρκετά χρόνια από την διάλυση του, μοντέλο ροκ συγκροτήματος. (από ιστολόγιο)

Θα έλεγα αφιερωμένο στον πέο μου αλλά έχει παλιώσει το αστείο... (από knasos, 25/12/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
vikar

Για να μή ξεχνιόμαστε...

#2
Vrastaman

Είσαι μεγάλη κουφάλα!

#3
vikar

Εμ τί με πέρασες, καμιά μικρή τρυπούλα;

#4
iron

μπράβο ρε βικάρ, το πρόστυχο μυαλό μου ούτε που τους σκέφτηκε...

#5
mariahomorfi

τρυπεσ...ακομα ακουγονται..

#6
mariahomorfi

ηταν καποιοσ που δεν ηξερε καμια ιστορια κι ολο ελεγε ξερω πολλεσ ιστοριεσ μια απαυτεσ λεει πωσ ηταν καποιοσ που δε ηξερε καμια ιστορια κι ολο ελεγε ξερω πολλεσ ιστοριεσ μια απαυτεσ λεει πωσ ηταν καποιοσ που δε ηξερε καμια ιστορια κι ολο ελεγε ξερω πολλεσ ιστοριεσ μια απαυτεσ λεει πωσ ηταν καποιοσ που δε ηξερε καμια ιστορια κι ολο ελεγε ξερω πολλεσ ιστοριεσ μια απαυτεσ λεει πωσ ηταν καποιοσ που δε ηξερε καμια ιστορια κι ολο ελεγε ξερω πολλεσ ιστοριεσ μια απαυτεσ λεει πωσ ηταν καποιοσ που δε ηξερε καμια ιστορια κι ολο ελεγε ξερω πολλεσ ιστοριεσ μια απαυτεσ λεει πωσ ηταν καποιοσ που δε ηξερε καμια ιστορια κι ολο ελεγε ξερω πολλεσ ιστοριεσ μια απαυτεσ λεει πωσ ηταν καποιοσ που δε ηξερε καμια ιστορια κι ολο ελεγε ξερω πολλεσ ιστοριεσ μια απαυτεσ λεει πωσ ηταν καποιοσ που δε ηξερε καμια ιστορια

#7
knasos

Κάτι μου θυμίζει αυτό. Του μαζωνάκη είναι;

#8
Galadriel

Γονίδησ.

#9
knasos

Α να γεια σου! Αυτός δεν είναι που κάνει τα ντουέτα με τη Νίτσα Τσίτρα;

#10
vikar

Ρέ παραπληροφόρες!... Ιδού για τους αδαείς.

#11
knasos

Πεινάει που λέτε ο Αγγελακας ένα πρωί και παει να πάρει μια μπουγατσα να φάει ο ανθρωπας. Μπουκαρει στο μπουγατσα(τζι)δικο και μιλάει με τον μάστορα εκεί:
- Καλημερα, μπουγατσες έχετε;
- Ναι. Τι θέλετε;
- Τι έχετε;
- Εχουμε με τυρί και με κρέμα. - Και με κρέμα ε;
- Ναι. - Ε τότε βάλε την κρέμα, την κρέμα, την κρέμα!

Άντε και καλά Χριστουγεννα, με χιονακι ελπίζω μετά από αυτό.

#12
Galadriel

Δεν το κατάλαβα, μάλλον επειδή ο Αγγελάκας μου προκαλεί ένα προκαταθλιπτικό σύνδρομο σο δεν τον ακούω :P

#13
knasos

Μες άνοιξε το βίντεο και τρέξε με τις πάντες στο 1:17 και θα καταλάβεις! Χάπι Κρίστμας!

#14
electron

Πάντως οι τρούπες είναι και ήταν ένα μοναδικό φαινόμενο για την Ελλάδα. Ποίηση, πανκ, κάτι σαν την Πάτι Σμιθ στα καλά της. Και μάλλον η «αμνησία» κττγμ (ιδίως η μη οργισμένη εκτέλεση), πρέπει να είναι ένα από τα πιο μεγάλα αριστουργήματα της σύγχρονης ελληνικής τραγουδοποιείας. Εγώ (και μάλλον θα διαφωνούν πολλοί) αυτό το τραγούδι το βλέπω σαν τη σημαία (μαζί με τραγούδια σε στίχους του Αλκη Αλκαιου) της εσωστρέφειας των 90'ς. Συνέχεια και άμυνα στην εξωστρέφεια του 60 και 70 με τραγούδια Θεοδωράκη βασισμένα σε ποίηση. Η ζωή όπως και η μουσική κάνουν κύκλους....

Τσάμπα ανάλυση....
φιλικά Νίκος (εν δυνάμει μουσικοκρητικός)

#15
electron

άσχετο. το σαραϊλί/σαραγλί είναι σλανγκ; Αν είναι να φάω καμιά δεκαριά ακόμα

#16
Galadriel

@electron για σαραγλί-σλανγκ: Όχι, δεν νομίζω, αλλά το «εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου κόσμο» σε φάση ξερνοβολάω επειδή έφαγα ένα ταψί σιροπιαστά, παίζει και να είναι.

@κνασούλι: αυτόοοο ε ναιιιι τί λεμε τώρα κύριε διευθυντά μου, τώωωρα το κατάλαβα.

#17
mariahomorfi

ιμο οι τρυπεσ κανανε πολυ μεγαλο καλο..και εχουν τραγουδια με πολυυυυυυυυυυ βαθυ νοημα...αγγελακασ

#18
jesus

@βικαρ, αρκετά πάνω: α, του καρρά είναι:ΡΡ

@κνάσο: είναι σειρα ολόκληρη με τον αγγελάκα.
ξεκινάς με το κλασσικό
-πώς παραγγέλνει ο αγγελάκας έναν καφέ κ μια τυρόπιτα;
-(με το χαρακτηριστικό στυλ ομιλίας) έναν καφέ... κ μια τυρόπιτα..

συνεχίζεις με το
πάει ο αγγελάκας σ' ένα τυροπιτάδικο
-έναν καφέ... κ μια τυρόπιτα..
-δεν έχουμε καφέδες, τελείωσαν, μόνο τυρόπιτες.
-καλά, θα πάω κάπου αλλού...
πάει κάπου αλλού
-έναν καφέ... κ μια τυρόπιτα..
-μας τελείωσαν οι τυρόπιτες, έχουμε μόνο καφέ
-είναι παράξενη αυτή η πόλη...

μετά το
πάει σε ένα τυροπιτάδικο
-έναν καφέ... κ μια τυρόπιτα..
-δεν έχει τίποτα, ψηλέ, τελείωσαν τα πάντα...
-σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ...

κ τελευταίο του κνάσου (νομίζω σε λίγο καλύτερη βερσιόν)
-έναν καφέ... κ μια τυρόπιτα..
-τελείωσαν οι τυρόπιτες, έχουμε μόνο καλτσόνε και πίτσα.
-τότε την πίτσα, την πίτσα, την πίτσα!

#19
knasos

Εννοείς σε καλύτερη βερσιόν του κνάσου ή το δικό σου; :Ρ

Αυτή η σειρά μου θύμισε τις γαμάτες σειρές με τους ελέφαντες (πως χωράνε τόσοι ελέφαντες σε ένα φοξβάγκεν κτλ). Αν μπορούσε κάποιος να τα βρει και να τα γράψει θα 'ταν μια προσφορά στην πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Άσχετα αν βρωμοκοπάνε εϊτίλα.

#20
knasos

Σειρά του Μητροπάνου.

Πάει ο Μητροπάνος σε ένα περίπτερο και με την χαρακτηριστική φωνή του ζητάει από τον περιπτερά:

- Ένα λιποζάν κι ένα νεράκι.
- Τι τα θες ρε Μητσάρα;
- Τα χείλη μου στεγνά και δίψασμένα.