ευρύπρωκτος

Λέξη από τις Νεφέλες του Αριστοφάνους (στιχ. 1023), που έχει ακριβώς το ίδιο σημασιολογικό εύρος και βάθος με το νεοελληνικό κωλόφαρδος (στον συγκεκριμένο στίχο είναι μάλλον σκωπτική η χρήση του). Αποτελεί το inside joke των αρχαιόκαυλων, που την βρίσκουν με σεξουαλικές εκφράσεις στην αρχαίζουσα, όπως έγκαυλος νεανίας, καυλοπυρέσσουσα κορασίς κ.ο.κ. Και είναι αστασίαστο τεκμήριο της αρραγούς συνέχειας της ελληνικής γλώσσας, ικανό να καταποντίσει τον κάθε Φαλλμεράυερ, και ένδειξη ότι τον καιρό που οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας, εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη.
Απορώ που ένας Μπαμπινιώτης ή ένας Ζολώτας δεν χρησιμοποίησαν περισσότερο αυτό το γλωσσικό επιχείρημα, αλλά κάποτε πρέπει να γίνει η αρχή.

Πάντως, η λέξη χρησιμοποιείται και σήμερα ως ψαγμένο ή εύηχο ισοδύναμο του «κωλόφαρδος», όπως διαπίστωσα στο σχετικό γκουγκλάρισμα.