Στα Τούρκικα καφάς θα πει κεφάλι, κρανίο.

Όταν, λοιπόν, η καρπαζιά, που έριξαν σε κάποιον είναι δυνατή λέμε: «Tου έφυγε το καφάσι», δηλαδή, του έφυγε το κεφάλι από τη
δύναμη του κτυπήματος.

Το ίδιο και όταν αντιληφθούμε κάτι σπουδαίο, λέμε: «μου έφυγε το καφάσι», δηλαδή, μου έφυγε το κεφάλι από τη σπουδαιότητα...

παστέλι

.

Eίδα τον gilbert στο «αν» και μου έφυγε το καφάσι... πολύ παιχτούρα!

βλ. και κλαπέτο, καφάσι, το μπρικολέτο

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Hank

Επιμορφωτικό!

#2
Hank

Σωστά, ενώ από ΑΛΛΗ τουρκική λέξη, το kafes, βγαίνει το κιβώτιο μεταφοράς. Δύο διαφορετικές τουρκικές λέξεις, καφά = κρανίο και καφές= καφάσι, αποδόθηκαν στα ελληνικά ως καφάσι, αλλά με δύο διαφορετικές σημασίες.

#3
papalaozi

Και ο μέγας Τσιτσάνης έφη:

[I]Αμάν και τι είσαι εσύ, Αμάν και τι είσαι εσύ
Για χάρη σου σταθήκανε οι άντρες προσοχή
Απόψε σε γλεντάω κι ο κόσμος πάει να σκάσει
Κοντεύει απ’ τη ζήλια να τους φύγει το καφάσι
Απόψε κάνεις μπαμ[/I]

#4
Khan

Βλ. από άρθρο του Νίκου Σαραντάκου εδώ:

«Την λέμε κάθε φορά που ακούμε ή βλέπουμε κάτι φοβερό και τρομερό, αλλά αυτό που δεν ξέρουμε είναι η δημοφιλής λαϊκή έκφραση δεν αναφέρεται στο καφάσι του μανάβη, αλλά στη λέξη «καφάς» που στα τουρκικά σημαίνει κρανίο. Όταν λοιπόν, επί Τουρκοκρατίας, κάποιος δεχόταν δυνατό χτύπημα στο κεφάλι, έλεγαν πως «του έφυγε το καφάσι», δηλαδή το κεφάλι, εξαιτίας της δύναμης του χτυπήματος.

Σε γενικές γραμμές σωστό, αν και πρέπει να ειπωθεί ότι κυρίως είναι έκφραση κατάπληξης: παραλίγο να τρελαθώ με αυτό το απίθανο που συνέβη. Όμως, τα περί δυνατού χτυπήματος είναι μάλλον άσχετα, παρόμοια έκφραση υπάρχει και στα τούρκικα σαν δηλωτικό έκπληξης

(Η δεύτερη παράγραφος με πλάγια γράμματα εκφράζει την άποψη του Σαραντάκου, ενώ η πρώτη μια διαδεδομένη ετυμολόγηση).