Ο Δημήτριος Νενέκος έγινε οπλαρχηγός του προκρίτου της Πάτρας Βενιζέλου Ρούφου (ο Ρούφος αργότερα, διετέλεσε πρωθυπουργός), αφού προηγουμένως δολοφόνησε τους πολεμιστές Σπανοκυριάκο και Σαγιά που διεκδικούσαν το ίδιο αξίωμα.

Διακρίθηκε στις πολιορκίες της Πάτρας και του Μεσολογγίου, αλλά μετά την άλωση του, συνεργάστηκε με τον Ιμπραήμ, ο οποίος του προσέφερε ορισμένα προνόμια. Το 1826 προσκύνησε. Το 1827, επικεφαλής των Τουρκοπροσκυνημένων πολέμησε εναντίον των Ελλήνων και τους νίκησε. Για αυτά τα «κατορθώματα» του και με τη μεσολάβηση του Ιμπραήμ, έγινε με διαταγή του Σουλτάνου, μπέης.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ως αρχηγός των δυνάμεων της Πελοποννήσου, επικήρυξε αυτόν και άλλους προσκυνημένους (διακηρύσσοντας: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», με στόχο να ανακόψει το κύμα υποταγής στον Ιμπραήμ, που απειλούσε την έκβαση της επανάστασης.) και στη συνέχεια ανέθεσε στον αδελφό του δολοφονημένου Σαγιά, την εκτέλεση του Νενέκου, που έγινε το 1828.

Βάσει των παραπάνω, το όνομα του Νενέκου ταυτίστηκε με τον προσκυνημένο, το δουλοπρεπή άνθρωπο, το μίασμα, τον προδότη (γι’ αυτό κι όπως φαίνεται και στα παραδείγματα ταυτίζεται, από πλευρά δράσης, με τον Πήλιο Γούση, τον Ιούδα, τον Εφιάλτη κι άλλα άτομα που στιγματίστηκαν ως προδότες).

Ως νενέκο θεωρούν κάποιοι, τον άνθρωπο που δεν έχει σε τίποτα να ξεπουλήσει τις ιδέες του, την αξιοπρέπεια του, την εθνική, τη θρησκευτική,την αγωνιστική του ταυτότητα, πουλώντας τους παλιούς συναγωνιστές του και κάνοντας τα πλακάκια με παλιούς αντιπάλους του προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συγκυριακά του συμφέροντα. Θεωρούν έτσι, τον άνθρωπο που με την παραπάνω στάση του μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην πολιτική του παράταξη, στην πατρίδα του, κ.λπ.

Ωστόσο, ένας πολιτικός που χρησιμοποιεί τον όρο, μπορεί να προσβλέπει σε φανατισμό των μαζών προκειμένου να εμφανιστούν λόγοι για να ψηφιστούν, αυτός και η παράταξη του, ώστε να κατορθώσει να αποκτήσει τον καλύτερο θεσμικό ρόλο (βουλευτής / υπουργός / πρωθυπουργός) θολώνοντας μ’ αυτή του τη στάση το ακόλουθο δόγμα που χαρακτηρίζει τους τρακόσιους (της βουλής): Στη μάσα ενωμένοι, στον αγώνα χωριστά.

Η λέξη «νενέκος», μαζί με τη λέξη «σαλτιμπάγκος» (πλανόδιος ακροβάτης) και τη φράση «ντενεκέδες ξεγάνωτοι», χρησιμοποιούντο συχνά από τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο.Τη λέξη «νενέκος», τη χρησιμοποιούσε συνήθως, για να κατακεραυνώνει τους πρώην πολιτικούς συναγωνιστές του, που συγκυριακά άλλαξαν πολιτικό στρατόπεδο.

Σημείωση:Ο όρος συνηθίζεται κυρίως στην πολιτική.

Κλείνοντας απονείμω τις ευχαριστίες μου στον Hank για την ωραία ιδέα.

1.Ο Ε. Γιαννόπουλος σε δηλώσεις του στο βράχο της Ακρόπολης στις 13 Οκτωβρίου 1998 αποκάλεσε τον Θ. Κατριβάνο «νενέκο» και εξωμότη των ιδανικών της Εθνικής Αντίστασης και του ΕΑΜ, επειδή κατά τις νομαρχιακές εκλογές του 1998 υποστηρίχτηκε και από το κόμμα της ΝΔ.
Δες

2.Σε μια στιγμή της ανάκρισης κι ενώ με κατηγορούσαν ότι είχα σχέσεις με τη 17Ν, μου λένε: «Εξαιτίας της δράσης της 17Ν ήρθαν εδώ μέσα οι Αμερικανοί ,οι Αγγλοι, οι Τούρκοι, και μας έχουν πρήξει». Τους απάντησα «Αν ήσασταν ανεξάρτητη και σοβαρή υπηρεσία, θα τους είχατε πετάξει έξω. Το γεγονός ότι δεν το κάνετε και τους αφήνετε να αλωνίζουν δείχνει ότι λειτουργείτε σαν νενέκοι και το αποδέχεστε»«. (Γιωτόπουλος)
Δες

3.Ο βράχος αυτός που λέγεται Ελλάς κύριοι Δικαστές δεν έβγαλε μόνον Περικλήδες Καραϊσκάκηδες και Παπαφλέσσηδες. Όπως κάθε χώρα, ίσως και σε μικρότερο ποσοστό, έβγαλε και Ιερόστρατους και Αλκιβιάδηδες εφιάλτες, νενέκους και άλλους. Έτσι έβγαλε και Κουφοντίνα, δηλαδή άλλον έναν χείριστο Έλληνα. Δες

4.Ο Μ. Σπυριδάκης κατακεραύνωσε επίσης το ρόλο των «σύγχρονων εθελόδουλων και σύγχρονων νενέκων που ενάντια στο αγωνιστικό πνεύμα του '21, δίνουν γη και ύδωρ στους Νατοϊκούς δολοφόνους, ανοίγουν τα λιμάνια και επιτρέπουν από το έδαφος της χώρας να διέρχονται οι δολοφόνοι του γειτονικού φίλου λαού».
Δες

5.Σε πολιτικό επίπεδο, αυτοπυρπολούμεθα κάθε τέσσερα χρόνια ανεβάζοντας στους ύπατους πολιτικούς ή πολιτειακούς θώκους όποιον νενέκο-ιούδα-πηλιογούση λέει η τηλεόραση πως είναι ο καλύτερος. Μακάρι δε οι πολιτικοί αρχηγοί να έμοιαζαν –έστω και στο νυχάκι- στον Ιούδα. Θα πρόδιδαν μία φορά. Θα τόφερναν βαρέως. Τώρα προδίδουν καθημερινά και δεν τους καίγεται καρφάκι. Οι λέξεις μπορεί να σας ηχούν βαριές αλλά είναι κατώτερες των περιστάσεων. Πώς αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις την κατάθεση στεφάνου στο μαυσωλείο του μακελάρη των Ελλήνων Κεμάλ Ατατούρκ; Παρακολουθήσαμε με αηδία και αγανάκτηση στην τηλεόραση την εικόνα του «μακεδόνα πατριώτη» πρωθυπουργού κ. Καραμανλή να στέκεται κλαρίνο μπροστά στο μνημείο του Χίτλερ της Ανατολής.
Δες

6.Η πατρίδα του Βαγγέλη του Γιαννόπουλου, του Παπαναστασίου, του Κολοκοτρώνη δεν βγάζει νενέκους. Ούτε ο Πολύδωρας, ούτε ο Τατούλης ούτε ο Καρατζαφέρης μπορούν να κατηγορηθούν από οποιονδήποτε ότι δεν είναι πατριώτες.
Δες

7.Τηρούμε με ευλάβεια την ελευθερία του Τύπου, αλλά δεν πρόκειται να δώσουμε ποτέ βήμα σε νενέκους, σε πολιτικές που αποτελούν πισώπλατη μαχαιριά στην Κύπρο και τον Ελληνισμό.
Οι κύπριοι υποστηρικτές του κ. Χριστόφια έχουν εφημερίδα και μέσα να προβάλλουν τις απόψεις τους. Π.χ. τη «Χαραυγή», την εφημερίδα του Προέδρου τους...
Δες

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Hank

Μπράβο! Πληρέστατος!!!

#3
GATZMAN

Μερσώ!

#4
iron

πω πωωω! εγώ νόμιζα τόσον καιρό ότι προέρχεται (παραορθογραφημένο) από το δουλοπρεπές «ναι, ναι»! νά'σαι καβλά, με ξεστράβωσες...

#5
Hank

Πού τα βρίσκεις ρε Βράστα!

#6
GATZMAN

!!!

#7
GATZMAN

Ωραίος o Βράστα!
Κυρ νενέκο κυρ νενέκο με το πράσινο γιελέκο

Στις προπροηγούμενες εκλογές για την υπερνομαρχία έπαιζε το παρακάτω σχετικό:

Ολοι μαζί, στον ρυθμό του «Με λένε Πόπη»!

Ενα δύο τρία

Με λένε Φώφη
Και πίνω μόνο άιρις κόφι
Αχ να με λέγανε Θοδώρα
Ακούγεται πιο καθαρά
Αυτό το «Ντο» πριν απ'το «ρα»

Τέσσερα πέντε έξι

Με λένε Φώφη
Κι όσο κι αν φαίνεται τρελό
Μια μέρα, μια μέρα, μια μέ-ε-ρα
Θα σας κυβερνώ
Χα! Χα! Μη γελάς

Χθες το είπα στον Αλέκο
Και μού'πε «Σκίσ'τον το Νενέκο!»
Πού νά'σαι να με δεις, μπαμπάκο
Θα τον φάω τον Τζανετάκο

[ο Νταλάρας]

Σ'όποιο Δήμο κι αν τη χώσω
Μάλλον θα τη χαντακώσω
Πρέπει τα προσχήματα να σώσω

Με Σγουρό και Γιάννη Μίχα
Και με ντύσιμο στην τρίχα
Της ΝουΔού θα κόψουμε το βήχα

Τούτ' η Νομαρχία να πρασινίσει
Γιατ' αλλιώς την έχουμε πατήσει

Α-α α-α-α-α-Α-α α-α-α-α-Α-α
α-α-Α-α-α-Α-α (δις)

[ξανά η Φώφη]

Επτά οκτώ εννιά
Για σένα βγαίνω στο μπαλκόνι
Τρέχω, μιλάω και βραχνιάζω
Και πάω καλά στον πρώτο γύρο
Μ'ένα γλυκούλι ποσοστούλι
Κάπου τριανταεφτά και τρία

Ω τι μεγάλη ευτυχία
Για σένα, ανώνυμε Πασόκε
Τραγούδησα και καραόκε

Για σένα σφίγγω τόσα χέρια
Στην εκλογική μου περιφέρεια
Αθήνα και πολυσταυρία
Και ξαφνικά, στην Τροιζηνία
Στη Χαλκηδόνα, στην Αίγινα,
Υπερνομάρχις έγινα

[ξανά ο Νταλάρας]

Και φτου κι απ'την αρχή

#8
Vrastaman

@@@@@@@

#9
poniroskylo

@gatz: Πολύ καλός ορισμός. Και το τραγουδάκι για τη Φώφη το χαρακτηρίζω ιστορικό τεκμήριο.

#10
GATZMAN

μιλ μερσί!

#11
Galadriel

Να, συμφωνούν κι άλλοι ότι το σλανγκρ σπέρνει.