Ο όρος "αμαρκέ" χρησιμοποιούνταν παλιά στα εστιατόρια και στα μαγέρικα ως τα κερασμένα από το μαγαζί ποτά ή μεζέδες.

Παλιά στα μαγαζιά οι σερβιτόροι πλήρωναν στο κατάστημα προτού σερβίρουν τον πελάτη την παραγγελία. Την πληρωμή την έκαναν με μάρκες που είχαν ανταλλάξει με κανονικά χρήματα από τον ταμία του καταστήματος. Η πληρωμή από τον σερβιτόρο προς το κατάστημα γινόταν σε χαμηλότερη τιμή (συνήθως κατά 13%). Ο πελάτης πλήρωνε τον λογαριασμό σε τιμές καταλόγου στον σερβιτόρο και στο τέλος της βάρδιας ο σερβιτόρος βρισκόταν με 13% παραπάνω ως αμοιβή για την εργασία του.

Έχω γράψει για όλο αυτό και μια μικρή ιστορία εδώ: http://www.parisk.gr/social/amarke

Όταν το μαγαζί ήθελε να κεράσει μια παρέα φώναζε τον σερβιτόρο που είχε το τραπέζι και του λέγε: «Αμαρκέ! Δώσε αυτά στο «Δύο»

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε