(ο-η-το) Ουςιαςτικοποιημένο επίθετο της νεοελληνικής, εξού και ο σταλαβράκης -η/το σταλαβράκι(το θηλυκό και το ουδέτερο μοιράζονται την ίδια κατάληξη όπως είθιςται και αρμόζει στις εκατέρωθεν δυνατότητες τους, χωρίς φυσικά να υπάρχει πρόθεση υποτίμησης της αξίας του τελευταίου ως γένους αλλά και ως είδους γενικότερα)
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε επίσημα πρώτη φορά απο τον ιδιοκτήτη πρατηρίου Κωνσταντινίδη Μόρφη , αυτοαπασχολούμενο στην ομώνυμη εταιρεία Α.Π ΜΟΡΦΗΣ και έχει καθιερωθεί στην βόρεια επικράτεια της χώρας ενώ συχνά συνοδεύεται από έναν απόηχο του ενεργητικού ρήματος:"γαμώ".Η χρήση του όρου περιορίζεται στην κατηγορία κεκαλυμμένης βωμολοχίας ως προς την οξεία νευρική αντίδραση ενός γονιού απέναντι στην αφελή και συνάμα ζημιογόνα σκανταλιά του τέκνου του.Στον προφορικό λόγο υποστηρίζεται και από μία ειρωνική χροιά.
Παράδειγμα εδώ
- Μπαμπά,μπαμπά!Πήρα τους μαρκαδόρους μου και ζωγράφισα κάτι απίστευτες μοτοσικλέτες στον τοίχο της τραπεζαρίας!
-(Γαμω*)το σταλαβράκι σου!Πάμε να μου τις δείξεις...να χαρώ εγώ έναν πικάσο που έχω στην οικογένεια!!!
*το παρόν ρήμα σε παρένθεση διότι δεν προφέρεται σε κατανοητά πλαίσια απ´τον ομιλητή προς αποφυγήν παντός είδους παρεξηγήσεων.
