Εμ, εδώ με έχω κάβουρα να περπατώ στα κάρβουνα λέει μία παλιά παροιμία σοφότατη, και γιατί;

Η φραπελιά ήταν καμιά 30αριά φρέσκα φύλλα ελιάς σε μίξερ και έπινες την πίκρα σαν φραπεδιά προς ίαση πάσας νόσου. Βλέπε και νερό Καματερού που είχε γίνει o ντόρος τότε, βλέπε πράσινους σκορπιούς κλπ κλπ...

Θα πουν κάποιοι «τσαρλατανισμοί», ναι, μπορεί... πώς εξηγούνται όμως περιστατικά που έγιναν καλά με τις τσαρλατανιές; Για παράδειγμα, αν έχεις ευκοίλια, δοκίμασε ένα κουτάλι σούπας με ελληνικό καφέ και μερικές σταγόνες λεμονιού. Μαχαίρι θα κοπεί το τσερλιό.

- Ναι ρε Κατίνα... φραπελιά σου λέω. Δύο την ημέρα και μου πέρασε ο καρκίνος στο στήθος. Θαύμα σου λέω, θαύμα!

(βεβαίως και σε δύο μήνους απεβίωσε. Να, εδώ δίπλα την έχω και μου τα λέει.)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Πάρ' τα όλα ήταν μία σβούρα με 6 έδρες. Οι έδρες ήταν: Βάλε 1, Πάρε 1, Πάρ' τα όλα, Βάλτε όλοι και άλλα δύο που δεν με βοηθάει η μνήμη μου.
Αλλά ρε παιδί μου ήταν κάτι κωλόφαρδοι που πάντα έπαιρναν. Έτσι λέμε και σε κάποιον που τα παίρνει από χίλιες πλευρές.

Καλά ρε Μητσάρα... παίρνεις σύνταξη κι επικουρικό κι ενοίκια και επιτόκια καταθέσεων... Ποιος είσαι ρε μεγάλε; Ο γιος του πάρ' τα όλα;

(από ο αυτοκτονημενος, 27/02/09)(από ο αυτοκτονημενος, 27/02/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία