Το παρόν αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής στις γειώσεις.

Όταν η κουβέντα σκαλώσει / εξαντληθεί / γίνει περίεργη και σταματήσει κι αφού αρχίσει μια ωραία ησυχία, πάντα θα βρεθεί κάποιος να τη πηδήξει. Λες και δεν τελειώνουν ποτέ τα νέα και τα κοινά ενδιαφέροντα, λες και πρέπει καλά και σώνει να μιλάς συνέχεια, αλλιώς «τι θα κάνουμε δηλαδή, θα κοιταζόμαστε;».

Μας έφαγε η ευγένεια... Άμα πεις τα εντός παρενθέσεως-end of discussion-γειωτικά, ίσως και να γλιτώσεις από μελλοντικά conflicts με τον περί ου, αλλά στην τελική πάρε κάνα βιβλίο-πανοπλία μαζί σου καλού κακού για να μην ακούσεις τα κάτωθι χρονοσκοτωτικά στην πρώτη δυνατή ευκαιρία (στη δεύτερη δεν τη γλιτώνεις όμως, οπότε πάρε και κάτι απ’ τη δουλειά μαζί κι άνοιξέ το μπας και νιώσει) ο άλλος):

«Για πε, για πε» -> (τι να πω, τα ‘πα o μαγκούφης)

«Για πες ρε μπαγάσα τι γίνεται στο / πώς πέρασες στο / τι κάνει ο... βατέβα / γουερέβα / χουέβα...» -> (πριν λίγο δεν τα λέγαμε; Σε χαιρετάνε όλα τους)

«Τι άλλα; / Αυτάαα... τι άλλα / Άλλα;» -> [εδώ, ΗΣΥΧΙΑ(δεν τα παίρνειςκιόλα). Άλλο τίποτα]

«Πες καν’ άλλο νέο. / Τα νέα σου; / Τι χαμπάρια;» -> (χαμπάρια μάντολες. Να σ΄πω, έχεις πάει Κεφαλλονιά; Κλείσε εισιτήριο. Τώρα όμως, μην κάθεσαι.)

Κι άμα ξεχαστείς και πεις «Τα ίδια. Λέγε όμως εσύ τα δικά σου κι εγώ ακούω», τότε έρχεται καπάκι:

«Εγώ; Τι να σου πω; Εσύ θα μου πεις» (ούτε ο Φέντερερ τέτοιο μπακ-χαντ... μαζέψουυυ).

«Τι ακούς, αφού διαβάζεις» (με τα μάτια ακούω ρε αδερφάκι μου;)

«Τα δικά μου στα 'πα» (κι εγώ γαμώτ, αλλά προφανώς μια φορά δε φτάνει).

Αυτάαααα... Κι άλλα πολλά όμως. Να φύγει το μήδι.

- Το λοιπόν;
- Δεν έχει...

uncomfortable silences (από vanias, 02/06/11)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Λήμμα πασπαρτού με ευέλικτη χρήση. Από το παπάρι και το versatile τουρκοδάνειο –λίκι, δηλαδή διπλά μειωτικός χαρακτηρισμός.

Γενικά, πρόκειται για σλανγκοπουτανιά (όλοι θα το χρησιμοποιήσουν, δίνοντας διαφορετικό ορισμό κάθε φορά, στον ενικό ή στον πληθυντικό –άνευ ουσίας) που θέλει να παγιωθεί κι η χαρά δεν την αφήνει.

  1. Μία από τις χρήσεις είναι η πρώτη που περιγράφεται στο καβλιτζέκι-μα(ν)τζαφλάρι και που χρησιμοποιείται κατά κόρον σε τεχνικές σχολές/ σχολές μηχανικών/ συνεργεία:

Κοντολογίς, όπου δεν υπάρχει σαφής ονομασία για εξάρτημα που ενδέχεται να περιστοιχίζεται από άλλα όμοιά του (οπότε τα πιάσαμε)το περί ου ο λόγος βαφτίζεται παπαριλίκι (ανεξαρτήτως μεγέθους / σχήματος κι εδώ υπερχειλίζει τους περιορισμούς του καβλιτζεκίου-μαντζαφλαριού), προκειμένου να ξεπεραστεί η αχρείαστη στενωπός της ορολογίας, να προαχθεί η επικοινωνία και να προχωρήσει η δουλειά (που συνήθως είναι λεπτή, επείγει και κάνει τον μάστορα edgy και self important-εξ ου και το διπλά μειωτικό).

  1. Μπορεί να περιγράφει ωσαύτως κάποια αποτυχημένη αγορά, ή αμφιβόλου, ή αγνώστου χρησιμότητας αντικείμενο που, αντίστοιχα, είτε δεν σου κάνει ή στο σπρώξανε, ή/και δεν ξέρεις τι να το κάνεις.

  2. Χρησιμοποιείται και ως συνώνυμο–καρπός της παπαριάς, χρωματισμένο απ’ όλο το φάσμα της διάθεσης του χρήστη (περιπαικτική, ειρωνική, αμυντική, επιθετική,αντρίκεια γειωτική κ.ο.κ).

  3. Ανοιχτό για σλαγκοπουτανιές.

1.«για έλα λίγο γρήγορα..το βλέπεις εκείνο το καβλιτζέκι; Σήκωσέ το προσεκτικά-προσεκτικά και τράβα έξω το παπαριλίκι. πρόσεχε λέμε..ΠΡΟΣΕΧΕ..άστο θα το κάνω μόνος μου. Έλα ρε παπαριλίκι βγες μη σουγαμ..»

2.«τι πούστηδες είναι όμως,ε; Για ένα ζευγάρι παπούτσα μπήκα κι έφυγα μ’ ένα σωρό παπαριλίκια. Κορδόνια, δεύτερα κορδόνια, κεριά για το δερμα, σπρέυ για τη βροχή, πανιά, μουνόπανα και χύσ’ τα μέσα. Ούτε που θυμάμαι τι πήρα. Έτσι και ξαναπάω και μου σπρώξει στοκαδούρα η καριόλα ο πωλητής θα του αλλάξω τα φώτα

3.«τι ν’ αυτά τα παπαριλίκια που μου τσαμπου(ρ)νάς»

4……………………………………………………………………………………………………………………………

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Κράζει Πελοπόννησο. Εν είδει κηρύγματος, ο χρήστης προετοιμάζει τον δέκτη για δύσκολη κατάσταση που θα ακολουθήσει αν δε βάλει μυαλό ο δέκτης. Η δε δυσκολία της κατάστασης μόνο με εκείνη του πουτσαγναντέματος μπορεί να συγκριθεί και βέβαια βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τα πελοποννησιακά ανδρικά πρότυπα που θέλουν το πέος να είναι τιμωρός των πάντων, με όψη τρομερή, με κόψη μυτερή που ουαί και αλλοίμονο έτσι και σου αποκαλυφθεί.
Για ανεξήγητους λόγους -για τους μη πελοποννησίους –λοιπόν, το πουτσαγνάντεμα είναι η εξ Ηλείας mild εκδοχή της ημέρας της κρίσης, η πελοποννησία Κασσάνδρα που θα στον δείξει όταν βγει η προφητεία, το βοσκόπουλο που θα στον δώσει όταν έρθει ο λύκος κλπ

Στην Αχαΐα απαντάται και ως «θα μου ιδείς τ’ αρχίδια», χρησιμοποιείται όπως το «θα μου τα κλάσεις» και νοηματικά δεν απέχει ιδιαίτερα, αν και χρησιμοποιείται ως απάντηση σε απειλή κι όχι στο πλαίσιο κηρύγματος.

- Τί έγινε, δήλωσες τα μαθήματα;
- Έχω μέχρι το τέλος του μήνα...
- Και τι περιμένjεις, τρεις μέρες μείνανε...
- Ε, να μωρέ θέλω λίγο να δω, μήπως και λοιπά.. (πουτσιλίκια)
- Καλά, θα περάσει η προθεσμία και θα μου τονjιδείς.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Από την πελοποννησιακή αργκό και σε μακρινή αντιστοιχία με το αμερικάνικο maverick, σημαίνει κατά κυριολεξία το νεαρό μοσχάρι που:

  • είτε δεν μπορεί να σταθεί καλά στα πόδια του και κουτουλάει όπου βρει,
  • ή / και έχει το σπιρτόζο βλέμμα του ροφού.

Μεταφορικά σημαίνει τον ανερμάτιστο άνθρωπο που δε σκέφτεται καθόλου πριν μιλήσει ή πράξει και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τα δεινά που θα του συμβούν.

Το αμερικανικό maverick αντίστοιχα έχει ανάμεικτο connotation, αφού πρόκειται για το αμαρκάριστο μοσχάρι που δημιουργεί, σαφώς άθελά του, προβλήματα - κυρίως κυριότητας - ενώ το γεγονός ότι δεν ανήκει σε κανέναν, συνεπάγεται ότι δεν ακολουθεί και τη συμπεριφορά του κοπαδιού κι έτσι σημαίνει - κι εδώ βρίσκεται η ενδιαφέρουσα αντιστοιχία με το μπουζάκι - τον ανορθόδοξο άνθρωπο, του οποίου οι μέθοδοι ενδέχεται να του βγουν σε καλό.

- Και για να΄χουμε καλό ερώτημα, εσύ Πολύκαρπε τι θα ψηφίσεις;
- Δεν το πολυσκέφτομαι ρε πατέρα, θα το ρίξω στον Καρατζαφέρη να τελειώνω και μετά θα πάω για τσίπουρα.
- Καρατζαφέρη, ε;
- Ναι... Καρατζαφέρη.
- Και γιατί Καρατζαφέρη;
- Ξέρω 'γω, έτσι.
- Ε, μηνjείσαι μπουζάκι τώρα...

(από vanias, 29/05/11)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Απαντάται και ως αρχιδοκούμπι, αρχιδοακούμπι.

Προκειται για το «δυο δάχτυλα και κάτι», το περίνεο στα χιώτικα... αλλά πόσες φορές και σε ποιο context θα χρησιμοποιήσεις τη λέξη περίνεο, για να τη θυμάσαι τη στιγμή που θα τη χρειαστείς; Είναι άλλωστε συνήθειο να μεταλλάσσουμε τους ιατρικούς όρους στο περιγραφικότερό τους. Άσε που υπάρχει και όρος Πελιναίο στη Χίο κι αντί για ανατομία μπορεί να καταλήξεις να συζητάς για γεωγραφία (βλ. Ερωτογενείς Ζώνες) και να νομίζει ο συνομιλητής σου ότι πήγες ξεβράκωτος για αναρρίχηση.

Κατά τον προ Σιφρέντι σέβεντιζ ορισμό –που στερείται φαντασίας– «είτε επισκεφτείς το μπρος είτε το πίσω, εκεί θα ακουμπήσεις τ' αρχίδια σου». Στη μετά Ρόκκο εποχή, με τα ανάποδα ψαλίδια και τα γεφυράτα ροντέα (και με πλήθος άλλων αντισυμβατικών ερωτικών στάσεων), γίνεται κατανοητό ότι έχει κι άλλα μέρη να τα ακουμπήσεις, οπότε το λήμμα αποκτά έναν μάλλον ρετρό χαρακτήρα.

— Και που λες ανησυχώ, γιατί η Μαρκέλλα έχει βγάλει ένα σα σπυρί στο, ανάμεσα στο... μεταξύ του... στο... Πώς το 'πες ρε Παντελή;
— Στο αρχιδακούμπι;
— Αυτό.

Λέξεις για το περίνεο: αρχιδόκαμπος, αρχιδοπαλαίστρα, αρχιδοπάρκινκ, αρχιδόπιστα, αρχιδοχορεύτρα.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Δηλαδή «όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι», αλλά στο πιο νησιώτικό του... Τα στοιχήματα και τα παχιά λόγια σε σχέση με την κολύμβηση, τις αποστάσεις και τις αντοχές ήταν και είναι πολύ κοινά στα νησιά.

Ο χρήστης αρνείται να πειστεί στα λόγια κάποιου που υπόσχεται πάρα πολλά, αλλά ακόμα δεν έχει δείξει τίποτα.

«Για’δε» = Για δες, άκου, πρόσεξέ με.

Ο «κολυμπητής» εν προκειμένω δεν είναι απλά κάποιος που κολυμπάει, αλλά τίτλος τιμής που απονέμεται σε αυτόν που έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει πράξη, άρα εννοεί αυτά που υπόσχεται περί κολυμβητικών επιδόσεων. Δεν είναι «λογάς», δεν «παίζει» και γι’ αυτό διαφοροποιείται από τους υπόλοιπους που λένε ότι είναι κολυμβητές, αλλά στην ουσία παίζουν.

Αντίστοιχα, ο «ψαράς» στα νησιά δεν είναι απλά κάποιος που αγόρασε ένα καλάμι, αλλά αυτός που έχει επενδύσει χρόνο και χρήμα στο χόμπι του, το έχει πάρει σοβαρά και θα μπορούσε να ζει απ’ αυτό. Κοινώς έχει πιάσει το νόημα.

«Άμαν έβγει απέ τη θάλασσα» = αφού ολοκληρώσει το task κι εξακολουθεί να είναι σε καλή κατάσταση. Το άμαν είναι επίσης ενδιαφέρον. Κατά παρέκκλιση του κανόνα για τη χρήση του τελικού «νι» που αφορά σε άρθρα κτλ εδώ εφαρμόζεται σε σύνδεσμο. Πολύ κοινό στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

«Τον εβλέπεις» = τον παραδέχεσαι, του αναγνωρίζεις την αξία που ισχυρίστηκε ο ίδιος ή άλλοι ότι έχει.

Γερόντια σε καφετέρια:

Γεράσιμος: -Έναν σκέτο ελληνικό... Θέλω γλυκό, αλλά θα μ’ ανέβει το ζάχαρο στα ύψη... :( Πολυξένη: - Να σου λείπουν τα γλυκά Γεράσιμε. Για μένα ένα υποβρύχιο, μια ψυχή που ’ναι να βγει...
Περίανδρος: -Εγώ θα πάρω το μπανάνα σπιλτ με τρεις μπάλες παγωτό, σαντιγές και τα ρέστα!
Πολυξένη: - Μπράβο κουράγια Περίανδρε! ’α το κατηφέρεις;
Περίανδρος: -Θα του γαμήσω τη μάνα!
Γεράσιμος: -Για΄δε και τον κολυμπητή, άμαν έβγει απέ τη θάλασσα τον εβλέπεις...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Σα να λέμε φτυσ' τα μπούτια σου, πού πα ρε Καραμήτρο κ.ο.κ. Θυμίζει λίγο από σενάριο ξανθοπουλέικο κι άμα το καλοσκεφτείς, τον καιρό που φορμαρίστηκε η έκφραση, που οι δάσκαλοι πληρώνονταν τρεις κι εξήντα, χωρίς μαύρα λεφτά και ιδιαίτερα, λογικά με καμιά φτωχιά θα στήνανε τσαρδί.

Ο χρήστης -συνήθως ταβλαδόρος- είναι φουλ έξτρα κάργα ειρωνικός απέναντι στον δέκτη που δε λέει να καταλάβει ότι το παίγνιο ή και η παρτίς η ίδια εχάθη κι αυτός εξακολουθεί να παθιάζεται και να ζητάει ζάρι.

Επιβάλλεται επίσκεψη στο Νέο Μοναστήρι για να τα ακούσεις απ’ την πηγή και ειδικά από τους Πρόσφυγες Ανατολικής Ρωμυλίας.

- Έλα μια μαύρες (εξάρες, όλα μαύρα) ρε κωλόζαρο... μας ξέσκισες σήμερα!
- Τι τς θες; χαμένο το ’χεις...
- Έτσι, για να γυρίσει λιγούλι και να σε μάθω τάβλι..
- Κι ένας δάσκαλος θυμάσαι τι έκανε... αγάπησε μια φτωχιά...
- Καλάαααα...
-. ..και την πήρε. Φάνη στο 'χω ξαναπεί: άσ' το τάβλι για τους πελάτες και πιάσε δυο ουζάκια!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Σλανγκιστί: το ακριβώς αντίθετο. Με διάθεση εντελώς ειρωνική και μια στάλα απογοήτευσης, ο χρήστης αναφωνεί το λήμμα σχολιάζοντας στόχο που δεν επετεύχθη.

- Το πήρες το παπί;
- Άστα μ' έχουν ξεσκίσει με το σέρβις. Από βδομάδα σε βδομάδα με πάνε… κι από πενήντα έχει φτάσει εκατό… στα δυο κατοστάρικα θα τους πω να του βάλουν ένα σεμεδάκι στη σέλα και να πίνουν εκεί τον καφέ…
- Επιτυχία…

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ο συνήθης ορισμός αφορά την τσάπα, ίσως το πιο απλό εργαλείο σκαλίσματος η οποία όμως απογυμνώνει το χωράφι από κάθε λογής παράσιτο, αγριόχορτο κ.ο.κ.

Κατά το Καρδαμυλίτικο ιδίωμα άποψη, περιγράφει επίσης κάποιον ή κάτι το «γυμνό». Συνώνυμο με το «λαμνί», επίσης Καρδαμυλίτικης προελεύσεως.

- Γιάδε κατηβαίνω που λες στο Γιόσωνα και τους βλέπω να κολυμπούνε λαμνί..
- Λαμνί; τί είν αυτό;
- Εεε, δικέλλι βρε γιε μου..
- Αααα, λαμνί θα πει δικέλλι δηλαδή;
- Εαμέ.
- Kαι τι είπαμε ότι θα πει δικέλλι;
- Ε, άμε στο διάλο... άμ' εν ήξέρεις και το δικέλλι... πα' στο διάλο...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Γεωργίου ράιτινγκ. Κατά πάσα πιθανότητα, δεν έχει ακουστεί ποτέ on air αλλά έχει γραφεί παμπόλλως στην πάλαι ποτέ κραταιά στήλη του Καφενείου των Φιλάθλων (στον πάλαι ποτέ κραταιό Φίλαθλο).

Η στήλη είχε ως αντικείμενο τα σχόλια αναγνωστών που μιλούσαν στο τηλέφωνο με τον αναλυτή (ξάδερφο της Κάκιας - όπως ισχυρίζεται ο ίδιος) ποδοσφαίρου Γιώργο Γεωργίου.

Το λήμμα έρχεται ως επιδοκιμαστική απάντηση σε εξυπνακίστικη ατάκα αναγνώστη.

- Ρε Γεωργίου, τώρα που ο Μπαζίνας άφησε μουστάκι, δεν αφήνεις και συ δόντια για αλλαγή;
- Τα νεφρά μου παλιόπουστα...

Η Νεφρετρίτη (από HODJAS, 05/02/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία