Μέσα στα πλαίσια του βαθυστόχαστου σλανγκισμού, έχουν αγνοηθεί θεμελιώδη λήμματα, ένα εξ αυτών είναι και το παρόν.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να πει κάποιος μια μαλακία, να την υπονοήσει, να την εννοήσει, να την αναφέρει, να του ξεφύγει.

Υπάρχουν όμως άτομα που δεν λένε απλά μαλακίες, αλλά τις εκτοξεύουν, πολλές φορές μάλιστα κατά ριπάς.

Μαλακίες χονδρές, πότε μεμονωμένες και πότε κατ' εξακολούθησιν, που είναι αδύνατο να καλυφθούν.

Μαλακίες που αποτελούν συχνά την συντριπτική πλειοψηφία των λεγομένων του μαλακιορίψαντος.

Μαλακίες που φεύγουν με τέτοια ταχύτητα που μόνο ως βολές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.

Μαλακίες που είναι αδύνατον να τις παρεξηγήσεις, όταν τις ακούσεις είσαι σίγουρος ότι είναι μαλακίες.

Αυτή λοιπόν, η σπάνια για τα Ελληνικά δεδομένα προσωπικότητα, λέμε ότι πετάει μαλακίες.

Δεν μπορώ να δώσω κάποιο παράδειγμα, φοβάμαι μην πετάξω καμιά μαλακία.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η αναγκαστική περίοδος εκ της οποίας διέρχεται η σλανγκαριέρα του σλάνγκου, κατά την οποία αυτός επανεξετάζει και αναδιαρθρώνει την γενικότερη περί σλανγκισμού θεώρηση και στάση ζωής του.

Κατά την περίοδο αυτή ο σλάνγκος, δια του σλανγκολογισμού του, διερευνά και ανακαλύπτει την ύπαρξη ή μη του ταλέντου σλανγκάρχου που απαιτεί η επιστήμη του σλανγκισμού, τις ανοχές και αντοχές του απέναντι στο φαινόμενο του σλανγκαρχιδισμού, την αναγκαιότητα του σλανγκίζειν στην καθημερινότητά του, καθώς και την δυνατότητα σύμπνοιας του με το σλανγκαρχείο.

Ο χρόνος εμφάνισης της σλανγκοπαύσεως δεν είναι σταθερός και διαφέρει από σλάνγκο σε σλάνγκο. Η λήξις της περιόδου της σλανγκοπαύσεως προϋποθέτει την ταυτόχρονη λήξη της σλανγκιπενίας που πιθανόν να έχει προσβάλει τον σλαγκολογιζόμενο, διότι σλανγκιπενίας παρούσης παρούσης οὐκ ἄν τις σλανγκίζειν δυνάμενος.

- Πού εξαφανίστηκε ο Στράβων;
- Άσε, περνάει σλανγκόπαυση.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Αν έχει περάσει από τα χέρια σου δεν το ξεχνάς ποτέ. Αν το χαλάσεις, το νοσταλγείς. Σου θυμίζει την εποχή που ήταν «το πολύτιμο σου» αποκούμπι. Όσοι τα χάλασαν πριν τον 2ο Π.Π. το σκυλομετάνιωσαν, ακόμη το φυσάν και δεν κρυώνει.

Και λάμπει και είναι χρυσό. Ανήκει στην περίφημη οικογένεια των φλουροειδών. Πρόκειται για την περίφημη Γαλλική λίρα (6,45γρ, 90.0% χρυσό), κοπής από 1899-1914, χαρακτηριστικό της οποίας ήταν η απεικόνιση του συμπαθούς ορνιθοειδούς στην μία της όψη.

Λόγω της αξίας του αντικειμένου, το κοκοράκι ξέφυγε γρήγορα από την αργκό και υιοθετήθηκε από όλους. Ήταν εξάλλου και ένας τρόπος διαχωρισμού της Γαλλικής λίρας από την Αγγλική, που είχε μεγαλύτερη αξία.

Κάθε σπιτικό που «σεβόταν τον εαυτό του», κυρίως μικρασιάτικης καταγωγής, είχε και ένα κοκοράκι για καιρό ανάγκης. Αναγκαίο συστατικό της προίκας της κόρης. Μπορούσε να γίνει και δώρο από νονό σε βαπτιστικό ή από παππού σε εγγονό.

Φυλάσσεται σε πουγκί, χωμένο μέσα σε μπαούλο στην πίσω δεξιά γωνία κάτω από τις βαριές κουβέρτες και κάνει απίστευτο ήχο όταν ... δεν νοιώθει μοναξιά.

Όπως χαρακτηριστικά περιγράφει ο κορυφαίος Λογοθετίδης στο «Ένα βότσαλο στη λίμνη», είναι «κίτρινο-κίτρινο!»

«Αυγουστίνε, να δεις πόσα κοκοράκια (λίρες) μαζέψαμε εμείς, ενώ εσύ με το Ευαγγέλιο μάζεψες μόνο δύο». «Ναι,» τους απαντώ, «μάζεψα μόνο δύο. Αλλά υπάρχει μια μεγάλη διαφορά, εγώ τα μάζεψα με ελευθερία, ενώ εσείς τα μαζέψατε με τη βία».

Από την σελίδα του Αυγ. Καντιώτη.

Κίτρινο κίτρινο!!! (από Stravon, 09/06/10)Ε! ρε και να \'χαμε... (από Stravon, 09/06/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Εκφράζει τη μεταμέλεια στον υπερθετικό βαθμό.

Ακόμη μια ένδειξη της ανθρώπινης αλαζονείας, θαρρείς και ξέρουμε πώς νοιώθει ένας σκύλος και αν ποτέ αυτός μετανιώνει.

Εναλλακτικά: Το φυσάω και δεν κρυώνει, τραβάω τα βυζιά μου.

- Τελικά δε μας είπες, βγήκες χθες;
- Άσε φίλε, πήγαμε με την Μαρία για φαγητό, αλλά το κρασί ήταν παλιό, το ένα τυρί μουχλιασμένο, το άλλο τρύπιο, το χαβιάρι μαύρο. Χάλια σου λέω, το σκυλομετάνιωσα.

Σκυλομετάνιωσε...  (από GATZMAN, 13/06/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η απόλυτη μεταμέλεια για κάποια πράξη, οι επιπτώσεις της οποίας είναι τόσο έντονες και καταστροφικές που μένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη σου.

Μένουν για πάντα ζεστές, καυτές στο υποσυνείδητο και, όσο να προσπαθείς, δεν ξεχνιούνται. Τις φυσάς να κρυώσουν, αλλά αυτές πάντα καυτές σε συντροφεύουν για το υπόλοιπο της ζωής σου, σαν να συνέβησαν μόλις χθες, σαν να βγήκαν μόλις από το φούρνο της ζωής, σαν καυτές πατάτες.

Είναι πρωί. Ξεκινάω για το βουνό. Κοντεύω να φτάσω στην κορυφή πριν το μεσημέρι. Ξαφνικά αρχίζει να βρέχει καταρρακτωδώς. Σαν να μην έφτανε αυτό χαλάει και το παλιάμαξο. Τρύπησε το γαμημένο το ψυγείο.

Προσπαθώ να τηλεφωνήσω σε έναν φίλο μου για να με βοηθήσει, με τη λιγοστή μπαταρία που έχει απομείνει στο κινητό αλλά μάταια. Δεν έχει βλέπεις σήμα στα 2000 μ. υψόμετρο. Η τελευταία προσπάθεια σταματάει όταν ακούγεται το χαρακτηριστικό και «κύκνειο» μπιπ.

Τι να κάνω; Κάνω την προσευχή μου, βάζω το αδιάβροχο μου και κατηφορίζω για το σπίτι.

Στο δρόμο συναντώ αγριεμένα τσομπανόσκυλα. Μόλις και με τα βίας γλυτώνω σκαρφαλώνοντας σε ένα δέντρο. Ευτυχώς σε κάποια στιγμή τα σκυλιά μάλλον βαριούνται και φεύγουν. Κατεβαίνω συνεχίζοντας βιαστικά την πορεία μου.

Η βροχή δε λέει να κοπάσει. Σχετικά κοντά μου πέφτει ένας κεραυνός. Ο κρότος είναι απίστευτος. Σφίγγω να δόντια και συνεχίζω. Πρέπει να φτάσω σπίτι πριν να βραδιάσει.

Πουθενά στο δρόμο ανθρώπινη ψυχή. Τι το ήθελα το βουνό; Είναι σχεδόν 12 τα μεσάνυχτα όταν φτάνω στο σπίτι. Κουρασμένος, ταλαιπωρημένος, βρώμικος, ρίχνω μερικές πατάτες να βράσουν πριν ορμίσω σερνάμενος στη μπανιέρα. Πού κουράγιο για καλύτερο φαγητό.

Το επόμενο μισάωρο με βρίσκει στον καναπέ προσπαθώντας να φάω μια πατάτα. Αδύνατον. Το στομάχι μου διαμαρτύρεται, αλλά η πατάτα είναι πολύ καυτή για να τη φάω. Την φυσάω, την φυσάω αλλά δεν κρυώνει. Περιμένω, δοκιμάζω, είναι ακόμη καυτή.

Με την άκρη του ματιού μου διακρίνω το πρώτο πρωινό φως να μπαίνει στο σαλόνι. Οι πατάτες άθικτες δίπλα στον καναπέ, τα πόδια μου μουδιασμένα.

Το φυσάω και δεν κρυώνει αυτό που έπαθα χθες. Μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Αν ξαναπάω μόνος στο βουνό να με χέσεις .

Κλασική περίπτωση (από Stravon, 13/06/10)(από Stravon, 13/06/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Μέλος της μεγάλης οικογένειας των ξυνωειδών εκφράσεων.

Αναφέρεται στο σκατό το οποίο ως υποκείμενο ξύνει το αντικείμενο «σώβρακο».

Έχει δηλαδή διανύσει όλην τη διαδρομή του πεπτικού συστήματος από το στόμα, τον οισοφάγο, το στομάχι, το λεπτό και το παχύ έντερο και τον πρωκτό και έχει ξεμυτίσει σε βαθμό που το βαμβακερό εσώρουχο είναι το τελευταίο εμπόδιο πριν τα ... «εγκαίνια».

Έχει περιέλθει πλέον σε κατάσταση κατά την οποία ο σφιγκτήρας μόλις και μετά βίας το αιχμαλωτίζει στο κορμί που το γέννησε. Είναι πλέον η ώρα της απελευθέρωσης.

Εναλλακτικά: προλαβαίνω δεν προλαβαίνω, εμένα να με συγχωρείτε αλλά έχω ένα επείγον ραντεβού, μήπως είδε κανένας τον Μήτσο; Μα πού εξαφανίστηκε;...

Πριν το λεωφορείο:
- Άντε ρε μαλάκα ντύσου, θα χάσουμε το λεωφορείο.
- Φιλαράκι, αδύνατον ούτως ή άλλως να το προλάβουμε. Θα χρειαστώ κανένα τεταρτάκι. Ξύνει σώβρακο!

Πάνω στο λεωφορείο:
- Πού κατεβαίνεις ρε μαλάκα, το σπίτι σου είναι 50χλμ από εδώ.
- Αδύνατον να περιμένω, ξύνει σώβρακο. Σου βρίσκεται κανένα χαρτομάντηλο;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ας δούμε πρώτα την σλανγκ εκδοχή του όρου. Χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει συμπεριφορά ατόμου ή κοινωνικής ομάδας (οικογένεια, παρέα κλπ), για την οποία ελάχιστα γίνονται ευρύτερα γνωστά.

Κυριολεκτικά για τη μασονία γνωρίζουμε ένα σύνολο από εικασίες αλλά τίποτα το επιβεβαιωμένο. (βλέπε σχετικά μύδια).

- Ρε εσύ, έχεις κανένα νέο από τον Κώστα, πώς τα πάει με τη Μαρία;
- Πού να ξέρω ρε αδερφέ αφού ξέρεις, σκέτη μασονία είναι, δεν του παίρνεις κουβέντα.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Όπως έχω ήδη αναφέρει εδώ, όταν σε προσπεράσει η ευκαιρία είναι πλέον αργά για να την πιάσεις. Το λήμμα χρησιμοποιείται από κάποιον παρατηρητή, όταν ζητηθεί η γνώμη του για μια ευκαιρία που χάθηκε, από αυτόν που την έχασε.

Το σκατό θεωρείται και είναι για τον άνθρωπο αυτό που σημαίνει και η λέξη περίττωμα, το αποβάλουμε από τον οργανισμό μας ως περιττό και ως τέτοιο μας είναι παντελώς άχρηστο. Με το «τώρα φάε σκατά» ο παρατηρητής εννοεί:

1ο ότι είναι πιο πιθανό να φας σκατά από το να αδράξεις την χαμένη ευκαιρία
2ο Τώρα που έχασες αυτή την μεγάλη ευκαιρία, το να φας σκατά είναι ότι καλύτερο μπορείς να ελπίζεις πια.

-Άσε φίλε, χρωστάω στην εφορία, στο ΤΕΒΕ, έχω μερικές επιταγές και κέρδισα και στο λαχείο τον πρώτο λαχνό.
-Άρα όλα καλά.
-Έτσι νόμιζα και εγώ αλλά (κλαψ) η κυρά έπλυνε το άσπρο πουκάμισο και το λαχείο ήταν στο τσεπάκι. (μπουχουχού)
-Ε! τι να σου πω... τώρα φάε σκατά!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Όλοι αργά η γρήγορα, χάνουμε μια ευκαιρία να ρίξουμε μια γυναίκα στο γήπεδο της αναπαραγωγικής διαδικασίας (όρα κρεβάτι). Θες η ατυχής έμπνευση που είχαμε να το παίξουμε ευγενείς εκείνη τη μαύρη νύχτα, να δείξουμε ότι διαφέρουμε από τον υπόλοιπο ανδρικό πληθυσμό. Θες η απαξίωση με την οποία μπορεί να βλέπουμε τη συγκεκριμένη γκόμενα.

Όπως και να έχει η ευκαιρία, λένε, είναι φαλακρή και αν σου φύγει δεν μπορείς να την πιάσεις από τα μαλλιά. Το κακό με την περίπτωση της γυναίκας είναι ότι αν δε τη γαμήσεις στην ώρα της βγάζει γλώσσα ή σε λέει και μαλάκα.

Αυτό προς απάντηση σε αυτούς που αγωνιούν μήπως και ακούσουν το γνωστό: «όλοι ίδιοι είσαστε». ΝΑΙ, είμαστε. Αν δε σας αρέσει, παίξτε με PVC.

- Μαλάκα, αυτή δεν είναι η Σοφία;
- Ναι.
- Μαζί δεν ήσασταν προχθές; Γιατί σου μιλάει έτσι;
- Φίλε, αν μια γυναίκα δεν τη γαμήσεις στην ώρα της, σου βγάζει γλώσσα.

(από Stravon, 11/09/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Συνθήκες που επικρατούν εντός του μπλουζακίου νεαράς κορασίδος και οι οποίες επιτρέπουν το τρυφερό, ζουμερό, βελούδινο μαστάρι να αψηφά τη βαρύτητα που ισχύει για όλα τα υπόλοιπα σώματα εντός του πεδίου της γης και να στέκει υπερήφανο, λεβέντικο και αδέσποτο δίπλα στο έτερον του ήμισυ.

Αν συγκρουστείτε με ένα τέτοιο αντικείμενο, μην αδιαφορήσετε, μην προσπεράσετε, την επόμενη φορά που θα το δείτε, οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας θα πάψουν να ισχύουν και θα το ψάχνετε στα γόνατα.

ΠΡΟΣΟΧΗ: οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας σε αυτήν την ηλικία δεν περιορίζονται στο βυζί αλλά προεκτείνονται μέχρι και τον εγκέφαλο της κορασίδος.

- Δε φοράω ζώνη, με ενοχλεί στο στήθος.
- Εκεί κάτω;
- Ε βέβαια, τι νομίζεις ότι είμαι; 18άρα να έχω έλλειψη βαρύτητας;

(από Stravon, 11/09/09)(από Stravon, 11/09/09)(από Stravon, 11/09/09)O Ali G έχει την ίδια απορία και την θέτει σε Νομπελίστα της Φυσικής. Από το 1.10. (από Khan, 12/09/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία