Ορισμοί από τον giorgiles (14)
Εμφανίζονται 1-10 από 14

Το παιδί του δρόμου, ο άνθρωπος που αλωνίζει τις πλατείες, τα πάρκα, τις αλάνες, τους δρόμους. Θα μπορούσαμε να τους πούμε και αλήτες με την καλή έννοια.

Το λέμε εάν αυτά που λέει κάποιος μας βρίσκουν σύμφωνους.

Μερικές φορές εάν συμφωνούμε απόλυτα του δίνουμε και έμφαση (π.χ. καααλά είσαι!).

Δεν πρόκειται για εξωκωλίαση αλλά για παρότρυνση, για να κάνουν έναν κώλο πιο πέρα η ακόμα και να στριμωκωλιαστούν, ώστε να καθίσει κάποιος.

Αυτός που συχνά-πυκνά σκαλώνει. Φυσικά ο καθένας τρώει τα δικά του σκαλώματα, άλλος με γκόμενες, άλλος κολλάει και δεν σκέφτεται γρήγορα (βλ. παράδειγμα 1).

Αυτός που σε κοζάρει επίμονα για δικούς του λόγους (βλ. παράδειγμα 2).

Αυτός που κάνει κάτι περίεργο ή ακόμα και η συμπεριφορά του σε κάνει να τον κοιτάς επίμονα, δηλαδή αυτός που σου αποσπάει την προσοχή (βλ. παράδειγμα 3).

Χρησιμοποιείται ειρωνικά ως απάντησε σε ερώτημα:

• Κάποιου με αργή αντίληψη (βλ. παράδειγμα 1),
• Του οποίου η απάντηση είναι αυτονόητη.

Το λέμε κοροϊδευτικά όταν κάποιον τον έχει πιάσει η απληστία και θέλει να βγάλει όλο και περισσότερα λεφτά, γι΄αυτό και συμπεριφέρεται σαν τον Σκρουτζ (αν και ο Σκρουτζ έβλεπε δολάρια) (βλ. παράδειγμα 1).

Μερικές φορές το ευρώ μπορεί να αντικατασταθεί με κάτι άσχετο, λόγω του ότι το άτομο αυτό κάνει σαν τρελό για αυτό το πράγμα (βλ. παράδειγμα 2).

Το λέμε ειρωνικά (και ρυθμικά) διακόπτοντας και εκνευρίζοντας αυτόν που μιλάει όταν

(α) αυτά που λέει δεν μας βρίσκουν σύμφωνους:

(β) αυτός που μιλάει είναι παραμυθάς και λέει τα δικά του:

(γ) λέει απειλές:

(Και μην ξεχνάτε, ρυθμικά είναι πιο σπαστικό.)

1. Όταν κάποιο καρφί μας δώσει στεγνά και βρούμε μπελάδες. Το χρησιμοποιούμε κατά κύριο ρόλο όταν κάποιος φωνάξει τους μπάτσους να σε δέσουν. (βλ. παράδειγμα 1).

2. Η δεύτερη έννοια του λήμματος είναι η ευρύτατα γνωστή στους κάγκουρες και τους γκαζοφονιάδες πρόκειται για την καρφωτή ταχύτητα όπου οι επίδοξοι οδηγοί χωρίς συμπλέκτη, με γρήγορες κινήσεις κουμπώνουν την ταχύτητα με σκοπό να κερδίσουν πολύτιμα δευτερόλεπτα στη κόντρα. (βλ. παράδειγμα 2).

Υπονοούμενο που δείχνει ότι «κάτι τρέχει» μεταξύ αυτού που το εκστομίζει και τη μητέρα αυτού που του το είπε.

Φυσικά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Στην πραγματικότητα είναι μια αθώα φράση που ακούγεται όταν συναντιούνται δυο φίλοι που θα μπορούσε να εκφράσει και την οικειότητα που τους διακατέχει.

Βέβαια κανένας δεν πρέπει να παρεξηγείται και να το λάβει σαν προσβόλα, διότι σκοπός του είναι να αποφευχθούν οι κλισέ χαιρετισμοί του τύπου «τι κάνεις», «πού είσαι», «πώς πάει» κ.τ.λ.

Όταν κάποιος κάνει κάτι που δεν είναι αποδεχτό από το κοινωνικό σύνολο ή κάνει μια λανθασμένη ενέργεια διότι δεν έχει τα κατάλληλα εφόδια, τότε επεμβαίνει σαν από μηχανής θεός ο φίλος του, που θέλει το καλό του, με αυτή την φράση, ώστε να του ανοίξει τα μάτια και να του φανερώσει την πικρή αλήθεια (σύμφωνα πάντα με την κρίση του)