Ορισμοί από τον Abas (59)
Εμφανίζονται 1-10 από 59

Ανεκδοτικός ιατρός, ορθοπεδικός, ρουμανικής καταγωγής.

Χρησιμοποιείται σε όλες τις περιπτώσεις ιατρών της πρώην σοσιαλιστικής βαλκανικής, που ιδιωτεύουν ή εργάζονται στα δημόσια νοσοκομεία, και ευρίσκονται στη χώρα συνήθως λόγω ασυγκράτητου έρωτος μεταξύ αυτών και κάποιου έλληνος πρώην φοιτητού εις τα προαναφερθέντα βαλκανικά κράτη.

(©100% μαλβινική ορολογία)

Ιδιωτικό ινστιτούτο επαγγελματικής κατάρτισης ιδρυθέν γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '90.

Με όρους σύγχρονης ελληνικής: η σχολή Σημίτη.

Λίγα λόγια για τον ιδρυτή της:

Γέννημα θρέμμα παιδί των λαϊκών στρωμάτων της Α' Πειραιώς, λέμε τώρα, με μπαμπά ακαδημαϊκό (που ένας αστικός μύθος τον θέλει Εβραϊκής καταγωγής), με βιογραφικό που πληροί όλες τις προύποθέσεις για πολιτική καρριέρα στην Ελλάδα -σπουδές μόνο (!) στο εξωτερικό, αντίσταση κατά την διάρκεια της δικτατορίας από κάποιο καφέ κάποιας πόλης της Δυτικής Ευρώπης, θητεία 100 μέτρα από το σπίτι κλπ. Δις υπουργός κατά την περίοδο 81-89, την μία εξωκοινοβουλευτικός, αποπεμφθείς αμφότερες. Μέχρι και την εκλογή του το '96, εθεωρείτο και από τους απανταχού πρασινοφρουρούς ως μια γλοιώδης φυσιγνωμία, σαφώς αντιτηλεοπτική, ανθρώπου μη επιβεβαιωμένου ως προσωπικότητα, και ωσεκτουτού αποπνέουσα εν τέλει αρκετή κακία.

Πρόγραμμα σπουδών:

Ακολουθώντας το λαμπρό παράδειγμα του μεγάλου εθνοπατέρα Ελευθερίου Βενιζέλου, δηλαδή του δημιουργού του ιδιωνύμου και των νησιών εξορίας, του φιάσκου του μικρασιατικής εκστρατείας, της εκστρατείας στην Κριμαία που προκάλεσε την σφαγή των Ελλήνων του Καυκάσου, τις διχοτομήσεις του νομίσματος και τον εσωτερικό δανεισμό, της απόπειρα πραξικοπήματος με τον Πλαστήρα κλπ., η σχολή Τάπερμαν διδάσκει στους μαθητές της πως να μην αφήνουν τίποτα όρθιο γύρω τους και στο τέλος η ιστορία να τους γράφει με χρυσά γράμματα.

Διεθνείς διακρίσεις της σχολής:

Με πείρα και μεράκι, τα ΙΕΚ Τάπερμαν έχουν ήδη καταφέρει να διαγράψουν ολοσχερώς από την μνήμη των, ούτως ή αλλως βραχυμνημόνων, Ελλήνων τα Ίμια, τον Οτσαλάν, το ξύλο στους συνταξιούχους, τα σκασμένα λάστιχα στα τρακτέρ, τα λεφτά των ταμείων στο χρηματιστήριο, την εισαγωγή σε αυτό εταιρειών που ούτε η μάνα τους τις ήξερε, την πληθωρισμένη δραχμή που κόπηκε για να δημιουργήσει ψέυτικη ευημερία, την υποτίμησή της, την δημιουργία πουθενάδικων τμημάτων περιφερειακών πανεπιστημίων και ΤΕΙ με σκοπό την πλασματική μείωση της ανεργίας και την δημιουργία πλέον στρατιών ανέργων πτυχιούχων, τον πειραματισμό εις διπλούν με το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων, την δημιουργία των νέων παντοκρατόρων που απλώνονται σε όλες τις εκφάνσεις της ελληνικής καθημερινότητας (βλ. Κόκκαλης, Μπόμπολας), το φιάσκο των μισοτελειωμένων έργων της Ολυμπιάδας, τις δύο άχρηστες γέφυρες της διασταύρωσης Καβάλας και Κηφισού, τις πλημμύρες στο Ρέντη λόγω των ατελείωτων έργων, το μάτι της Βασούλας, την κατάρρευση του δρόμου Μεγαλόπολη- Τσακώνα λίγες εβδομάδες μετά την παράδοσή του (όλως τυχαίως 4 μέρες πριν τις εκλογές του 2000), τους 17.000 ελληνοποιημένους σλάβους στο δήμο Πλατέως Ημαθίας, και πολλά πολλά άλλα...

Δώρο σε κάθε εγγεγραμένο μαθητή 30 ώρες μάθημα σωστής εκφοράς της ελληνικής.

Κατά το άμπαλος, το είδος κιθαρίστα που έμαθε κιθάρα ένα καλοκαίρι της εφηβείας του για να ρίξει καμιά γκόμενα στην παραλία.

Το είδος αυτό ευδοκιμεί στις τάξεις του ελληνικού ροκ και όχι μόνο. Αναγνωρίζεται εύκολα στις περιπτώσεις όπου τυγχάνει να είναι και η φωνή το ίδιο άτομο, και η ηλεκτρακουστική κιθάρα που κρέμεται στους ώμους του είναι unplugged και χρησιμοποιείται για διακόσμηση.

Άπενοι λέγονται και οι κατεξοχήν φλωροκιθαρίστες, που περιορίζονται μόνο στα ακόρντα.

Η σύγχρονη βερζιόν του γένους των μοχθηρών αντιπάλων των προγονών μας Τιτάνων, που σήμερα, παρά τις γονιδιακές τους προσμίξεις με τους νωχελίμ, διατηρούν κάποιες από τις παναρχαιές τους δυνάμεις. Οι σύγχρονοι άτλαντες κυκλοφορούν ανάμεσά μας και με τα προσωνύμια τίγκας και κάργας, και βέβαια καταφέρνουν να φέρουν εις πέρας εξαιρετικά δύσκολες αποστολές με ακατανόητο τρόπο.

Παράφραση της ισπανικής φράσεως vamos a la playa, όπερ σημαίνει πάμε παραλία.

Στην συγκεκριμένη σλανγκιά διατηρείται αυτούσια η σημασία της προστακτικής α' πληθυντικού του ρήματος ir, και συμπληρώνεται από τον εξελληνισμό της λέξεως playa-πλάγια, που δίνει και την έννοια της αποφυγής (διπλωματικής και μη) του επικείμενου δυσάρεστου γεγονότος.

Ισοδύναμο του απλού στρίβειν, καθώς και του δια του αρραβώνος στρίβειν

Κατάσταση ερασιτεχνικού αγώνα αλάνας / γειτονιάς όπου η μία ομάδα έχει αποδεκατιστεί λόγω διαφόρων παραγόντων (διάβασμα, γκόμενα, η μαμά φωνάζει, έξω μετά από Καλινζτάκειο κλάδεμα νίντζα κλπ.), ενώ η άλλη χαίρεται για το ότι μπορεί και σκοράρει με πλεονέκτημα 34 παιχτών.

Η φράση υπήρξε δόκιμη από τους αθλούμενους εφήβους κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του '90. Αναφέρεται ευθέως στον αγώνα-δυσφήμηση της χώρας μεταξύ ΟΣΦΠ και ΤΣΣΚΑ για τα προκριματικά του φάιναλ φορ της περιόδου 1994-95, όπου 5 από τους 10 (τότε) παίκτες της ρώσικης ομάδας δηλητηριάστηκαν με Haloperidol από το αόρατο χέρι του κρόκους, του παντοδύναμου. Αποτέλεσμα η ΤΣΣΚΑ έφτασε να παίζει στον αγωνιστικό χώρο με 3 εναντίον 5.

Παρ' όλα ταύτα ο ανεκδιήγητος γαύρος (και ο πιο ανεκδιήγητος φίλαθλος κόσμος του) πανηγύρισαν δεόντως (δηλαδή χωρίς καμία απολύτως τσίπα) την ανατροπή της διαφοράς των 30 πόντων του πρώτου αγώνα (96-66) και την πρόκριση στο φάιναλ φορ.

(Προσοχή, κίνδυνος-θάνατος, σεντόνι):

Aκολουθώντας την γαρδέλεια πεπατημένη, το επώνυμο Γκαρούτσος έγινε ουσιαστικό και επιθετικός προσδιορισμός, απαραίτητη στο λεξιλόγιο και την βιβλιοθήκη του κάθε φοιτητή θετικών και εφηρμοσμένων επιστημών.

Μικρή εισαγωγή για τους μη γνωρίζοντες:
Ο Γιάννης Γκαρούτσος είναι συγγραφέας πανεπιστημιακών βοηθημάτων μαθηματικών, φυσικής, μηχανικής κ.λπ. Τα βιβλία του τα συμβουλεύονται κατά κόρον οι πανεπιστημιακοί καθηγητές και από αυτά διαλέγουν ουκ ολίγες φορές ασκήσεις που θα βάλουν στα διαγωνίσματα.

Η ταύτιση:
Με την πάροδο circa δεκαπέντε ετών πλέον, όπου κυριάρχησε στην πιάτσα, επήλθε η φυσική ταύτιση του ονόματος του συγγραφέως με το βιβλίο. Κάτι ανάλογο με τον Μπάμπη και τον Τριαντάφυλλο. Με μια διαφορά όμως: ο Γκαρούτσος ξεπέρασε τα όρια του συγκεκριμένου βιβλίου, έγινε το οποιοδήποτε βοηθητικό υλικό που κυκλοφορεί κρυφίως στην ώρα της εξέτασης (βλ. παράδειγμα), έγινε κβαντισμένη ποσότητα, απέκτησε και πληθυντικό (σ.ς.: οι γκαρούτσοι).

Οι κοινωνιολογικές προεκτάσεις και το πέπλο μυστηρίου:
Οι αρχικές εκδόσεις των βιβλίων του, αποτελούσαν ουσιαστικά μια συρραφή προσωπικών σημειώσεων, γραμμένων με ένα πεντακάθαρο και ευανάγνωστο στυλ και συνάμα προκλητικά αντι-καλλιγραφικό (βλ. μήδι). Οι σημειώσεις μετά απέκτησαν εξώφυλλο, μετά και ISBN, και τελευταία δακτυλογραφήθηκαν. Χωρίς να είναι γνωστό στο αγοραστικό κοινό το τι πραγματικά έχει συμβεί, υποτίθεται ευρέως ότι ο Γκαρούτσος ήταν απλά ο ξύπνιος που έκανε τη μόντα που ουκ ολίγοι φοιτητές σκέφτηκαν --να διανείμουν σημειώσεις με το αζημίωτο δηλαδή και να μην τις χαρίσουν στο τραπεζάκι της ΔΑΠ/ΠΑΣΠ - αλλά έκανε και την κέντα, δηλαδή να το οργανώσει το θέμα σωστά και βγάλει τα φράγκα που του πρέπονται. Να γίνει ο ήρωας όλων αυτών που θεωρούν το αχανές χωράφι της ελληνικής 3βάθμιας εκπαίδευσης προσοδοφόρο και καλά κάνουν (;) (για τη 2βάθμια δεν το συζητάμε, αυτή καταγράφεται και στο ΑΕΠ από την ΕΣΥΕ).

Το στοιχείο που προκαλεί το μυστήριο είναι γενικώς το γεγονός ότι ο Γκαρούτσος έχει γράψει για τα πάντα όλα αναλύσεις, γραμμικές άλγεβρες, ηλεκτρομαγνητισμούς, στατικές, δυναμικές, κέρατα, χαμπέρια κ.λπ., χωρίς να γνωρίζουμε την ιδιότητα του. Οι εκδοχές του μύθου ποικίλουν από τον αιώνιο φοιτητή που την έψαξε αλλιώς (βλ. Λαλιώτης, Σκανδαλίδης, Πετροκωστόπουλος, Χατζηγλυκολάου κ.λπ.), τον φύτουκλα φραγκοκίλερ φοιτητή που πούλαγε τις σημειώσεις του από το πρώτο έτος, τον αριστερό κολλεκτιβιστή, κοινοκτήμονα της γνώσης επαναστάτη, ως τον εξωγήινο Ελοχίμ ή εσωγήινο νεφελίμ που γνωρίζει το άπαν σύμπαν σαν την παλάμη του και γράφει σαν γραμματοσειρά του MS Word.

Το γράδο (grado) ως δάνειο από την ιταλικήν χρησιμοποιείται στην ναυτική αργκό με την ακριβή μετάφρασή του (βαθμός, μοίρα). Ως τεχνική ορολογία, δε, αναφέρεται στο όργανο του πυκνόμετρου, σε πιο οινολογικές και κρασοκατανυκτικές καταστάσεις. Εξ ου και η χρήση του στους βαθμούς της απόσταξης και της περιεκτικότητας σε αλκοόλ.

Επειδή όμως και ο ναυτικός και ο πότης την έχουν τη μαγκιά ατελείωτη, τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να σταματήσουν εκεί.

Τα γράδα, και μόνο ως πληθυντικός, εμφανίζονται ως:

1. απώλεια προσανατολισμού

• Θα σου γαμήσω / κάνω / ράνω κ.α., (opt.) μάνα / μανάρα μου, να σου φύγουν τα γράδα.

1. επαναφορά σε συγκεκριμένα στάνταρ

• Θα συμμορφωθείς / ηρεμήσεις κλπ. ή θες να φας / αρπάξεις, κανα μπουκέτο / σφαλιάρα, να βρεις τα γράδα σου;

1. συγχρονισμός

• Πρέπει να μείνουμε και λίγο στο ίδιο σπίτι με τη Μαρία, να βρούμε τα γράδα μας.

Υπάρχουν και συνδυασμοί των ανωτέρω (βλ. παράδειγμα).

Η φυσική βραχνάδα στη φωνή. Αποτελεί προτέρημα σε πολλά είδη μουσικής καθώς προσθέτει βάρος και συναίσθημα στην ερμηνεία. Προέρχεται εκ του ιταλικού greggio (γκρέτζο) που σημαίνει ωμό, ακατέργαστο και συντάσσεται σχεδόν αποκλειστικώς με το πετρέλαιο και δηλώνει, εννοώντας αυτό που λέμε στα ελληνικά αργό.

Η λέξη όμως έχει ακολουθήσει μεγάλη διαδρομή στην ελληνική σλανγκ μέχρι την προαναφερθείσα σημασία. Τα γρέζια στην μαστοριλίστικη αργκό είναι το παχύρρευστο μείγμα ορυκτελαίου και μικρορινισμάτων μετάλλων που έχουν αποπλυθεί από την κυκλοφορία του ελαίου κατά την διάρκεια μιας μηχανουργικής διεργασίας ή ρονταρίσματος κάποιας μηχανής.

Εμφανώς, κάποιος εύστοχα συνέδεσε το παχύρρευστο και ακατέργαστο των ελαιωδών αυτών διαλυμάτων με την φλεγματώδεις εκκρίσεις της λαρυγγοφαρυγγικής κοιλότητας, που προκαλούν και την εν λόγω βραχνάδα.

Υπάρχουν βέβαια και φέηκ γρέζια στα οποία ουκ ολίγοι νεομέταλ φρόντμεν προσπαθούν να επιδοθούν, χρησιμοποιώντας σάλιο επιγλωττίδα και ότι άλλο μπορεί να βάλει κάνεις με το νου του.

Καταχρηστικά το γρέζι, κυρίως ως ανεπιθύμητο background noise, χρησιμοποιείται σε κάθε είδους συσκευή ήχου (ενίοτε και εικόνας)

Εμφατική βερζιόν του δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο.

Κάνοντας μια μικρή παρένθεση, εδώ, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στον λινκαρισμένο ορισμό δεν έχει δοθεί η ρεαλιστική διάσταση του κολυμπηθρόξυλου. Το κολυμπηθρόξυλο είναι κυριολεκτικά η σανίδα σωτηρίας, το τελευταίο δηλαδή επιπλέον κομμάτι ξύλου της διαλυμένης σχεδίας, του βομβαρδισμένου πειρατικού κλπ. Όταν λοιπόν αναφερόμαστε σε κάτι τέτοιο μιλάμε για ολική καταστροφή.

Σε μια πιο στεριανή έκδοση, η καταστροφή ενέχει και το στοιχείο της βεβήλωσης. Μιλάμε δηλαδή για πλιάτσικο σε ναούς, με πιθανές αναφορές στην τουρκοκρατία. Κυριολεκτικά το παναγιόξυλο σε αυτήν την περίπτωση πιθανότατα αναφέρεται στα σκαλισμένα η αγιογραφημένα ξύλα εντός του ναού.