Ορισμοί από sytalkas (17)
Εμφανίζονται 1-10 από 17

Χρησιμοποιείται μεταφορικά για να δηλώσει οτι κάποιος είναι εξαντλημένος.

Πρόκειται για έκφραση που αναφέρεται κατ' αποκλειστικότηταν εις τους πρεσβύωπας μεσήλικας, οι οποίοι είθισται να χρησιμοποιούν τ' αρχίδια τους ως αναλόγιο και το τουτού τους ως σελιδοδείκτη.

Η κατάσταση αυτή είναι δηλωτική του επικείμενου παροπλισμού, τόσο ψυχικού, όσο και σωματικού του μεσήλικος ανδρός, ο οποίος από εδώ και στο εξής θα δύναται να συνουσιασθεί μόνο δια των οφθαλμών, λόγω ανυπέρβλητων λειτουργικών προβλημάτων.

Επίθετο που φανερώνει ότι κάτι είναι μοναδικό στο είδος του και ως εκ τούτου θαυμαστό, όπως μοναδικά και θαυμαστά είναι και τα ομηρικά έπη.

Αναφέρεται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες το άτομο νιώθει να χάνει τη λογική του, είτε ένεκα της νοητικής σύγχυσης που μπορεί να του προκαλέσει ένα γεγονός, είτε ένεκα του ηθελημένου υπερβολικού πάθους που τον διακρίνει ως προς ένα στόχο (π.χ. η προσήλωση σε μια ποδοσφαιρική ομάδα). Πολύ συχνά χρησιμοποιείται και για να δηλώσει καταστάσεις ακραιφνούς πρηξαρχιδισμού.

Πρόκειται για τον κατ' ευφημισμόν μάγκα, ο οποίος αυτοαποκαλείται ατρόμητος και θαρρετός, ωστόσο σε κάποια δύσκολη περίσταση μόνο φόβο και ατολμία έχει να καταδείξει. Το πρώτο συνθετικό (κουραμπιές) χρησιμοποιείται για να δείξει κάτι το ευπαρουσίαστο, το οποίο, όμως, θρυμματίζεται σχετικά εύκολα.

Το πασαπόρτι (ιγκλιστί passport) έχει την ίδια ακριβώς σημασία με το διαβατήριο. Η λέξη πασαπόρτι «εξελληνίστικε» απο τους εωσφόρους Διδασκάλους του Γένους (π.χ. Αδαμάντιος Κοραής), οι οποίοι πρόκριναν ότι η γλώσσα των Ελλήνων έπρεπε να καθαρθεί από κάθε αλλότρια επιρροή. Έτσι το πασαπόρτι μετονομάστηκε σε διαβατήριο.

Το εν λόγω λήμμα χρησιμοποιείται και μεταφορικά δηλώνοντας ότι κάποιος (συνήθως απατημένος σύζυγος, ή δύσγαμος) διώχνει τη γυναίκα του από το σπίτι και από τη ζωή του παραχωρώντας της μεταφορικά πασαπόρτι.

Πρόκειται για παρετυμολογία της λέξης λιμοκοντόρος που χαρακτηρίζει μειωτικά κάποιο νεαρό, ο οποίος συμπεριφέρεται επιδεικτικά και επιτηδευμένα παριστάνοντας κατ' ουσίαν το γόη (τεντυ μπόυ).

Η λέξη λημμοκοντόρος ανήκει εις τη σλανγκική γλώσσα και συντίθεται από τις λέξεις λήμμα+κοντά+οράω. Ως εκ τούτου δηλώνει τον κοντόφθαλμο λημματοδότη, ο οποίος στη προσπάθεια του να ορίσει κάποιο λήμμα παραλείπει σημαντικές πληροφορίες, όπως για παράδειγμα η ύπαρξη παράλληλων χρήσεων του λήμματος, τόσο σε μεταφορικό, όσο και σε κυριολεκτικό επίπεδο.

Επίσης, η λέξη χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει κάποιον που τίθεται στη διαδικασία παραγωγής κάποιου ορισμού έχοντας ως αυτοσκοπό τη προσωπική ανάδειξη του ιδίου χρησιμοποιώντας πολύ συχνά φθηνές πρακτικές εντυπωσιασμού.

Πρόκειται για έκφραση η οποία ανήκει εις την γλωσσική οικογένεια των καλιαρντών και η οποία ακολουθεί τη γενικότερη γλωσσοπλαστική κατεύθυνση του εν λόγω λεξιλογίου. Κατ' ουσία η έκφραση αυτή αποτελεί κατάρα που συνήθως αποδίδεται σε νεαρές κορασίδες, αλλά και σε άτομα του ετέρου φύλου σημαίνοντας την αδυναμία κατάκτησης κάποιου στόχου, την αδυναμία ευρέσεως κάποιου ποθητού αντικειμένου.

Πέραν της μεταφορικής χρήσεως της, η έκφραση χρησιμοποιείται και κυριολεκτικά σε περίπτωση που κάποια ψωνισμένη (προφανώς, αλλιώς δεν εξηγείται) γκόμενα μας δώσει πασαπόρτι και εμείς με επιδεικτικό τρόπο τις μεταφέρουμε τις ευχές μας με αυτόν τον ευχάριστο γλωσσικό τρόπο.

Ενίοτε συνοδεύεται από κάποιον επιθετικό προσδιορισμό αρνητικής σημασίας, το οποίο δίνει μεγαλύτερη ένταση στη κατάρα.

Πρόκειται για παρετυμολογία της γνωστής έκφρασης «εκ του περισσού», η οποία δηλώνει ότι κάτι είναι περιττό, ότι κάτι ουσιαστικά δεν έχει καμία σημασία για την εξέλιξη κάποιας κατάστασης.

Με την έκφραση «εκ του Περισσού» δηλώνεται κάθε ενέργεια η οποία δημιουργείται και κατευθύνεται από το κεντρικό Eλληνικό κομμουνιστικό φρούριο (ή αλλιώς «σπίτι του λαού») που εδράζεται στη περιοχή του Περισσού. Τέτοιες ενέργειες αποτελούν προτάσεις, προκηρύξεις, εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια, φει βολάνς κ.α., τα οποία ακολουθούν τη σκληρή κομμουνιστική γραμμή και τα οποία προσδιορίζουν τους στόχους και τις επιδιώξεις της ταξικής πάλης (κατά το «πάλη μωρό μου λείπεις πάλη μ' εγκαταλείπεις» που αναφέρεται σε γνωστό ελληνικό γυφτοπόπ άσμα).

Πρόκειται για ρήμα, το οποίο ανήκει στη γλωσσική οικογένεια των καλιαρντών και το οποίο δηλώνει τη γεμάτη ζωντάνια και άρωμα ενέργεια του πέρδομαι - κλάνω.

Το παρόν λήμμα απαντάται στο βιβλίο Καλιαρντά (Αθήνα, 1971) του αλήστου μνήμης Η. Πετρόπουλου, ενώ για περαιτέρω μελέτη του ζητήματος (της κλανιάς) ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ανατρέξει στο σχετικό ενδελεχώς δοσμένο λήμμα.