Ορισμοί από τον perkins (113)
Εμφανίζονται 1-10 από 113

Θα πα' να κάτσω γαλαρία με τους μαλάκες για τη φάση και όλο και κάνα μωρό θα ξεστρατίσει προς τα πίσω. Θα φάμε καλά αργοτερότερα.

Φιλοσοφική σχολή 2ο ετος εγω και τοτε μου αρεσε καποιος... Μεγαλη κωλόστρα εγω τοτε δεν εκανα κανενα βημα... Με λιγα λογια ο τυπος αγνοουσε την υπαρξη μου... Αποφασιζω λοιπον να του γνωστοποιησω οτι υπαρχω...
Το πρωι της αποφραδας εκεινης μερας στεκομαι μπροστα στην ντουλαπα μου και αποφασιζω να γινω μια Θεα... Επιλεγω ενα μαυρο κοντο φορεματακι (ηταν στη μοδα τοτε εκεινα τα μικροσκοπικα που στενευαν μεχρι τη μεση και ανοιγαν στο τελειωμα αερινα και προκλητικα κοντα...) Εχοντας απιστευτα σεξι διαθεση κανω τη μεγαλη πατατα να φορεσω απο κατω στριγκακι... Βαζω και το εντυπωσιακο πεδιλακι μου, χτενιζω τις παιχνιδιαρικες καταξανθες ανταυγιες μου, καμαρωνω στο καθρεφτη τα 48 (τοτε...) κιλακια μου, με φτυνω περιπαθως να μην με ματιαξω, αρωματιζομαι και φευγω. (το άφησα όλο το παράδειγμα από κάποιο φόρουμ γιατί είχε ενδιαφέρον)

Ανέκδοτο εις θέσιν παραδείγματος!

Στην Ελληνική ύπαιθρο κάπου, ένα παλληκάρι είχε ένα κοπάδι γίδες τις οποίες και είχε ξεσκίσει στο μπούτσο. Όλες. Όλες εκτός από μία μελαχρινή παρθένα με τσιγκελωτό ματόκλαδο. Κάποια φορά λοιπόν με ένα κόλπο κατάφερε να της αποσπάσει την προσοχή και έχοντας κατεβάσει ήδη τα βρακιά του σε θέση πιγκουινάτου, πήδηξε, της τον κάρφωσε και την τσάκωσε από τα κέρατα. Ενοχληθείσα σφόδρα η μικρά άρχισε να τρέχει αφηνιασμένη, με χίλια. Βγήκε από το μαντρί και έφτασε στο πρώτο χωριουδάκι με τον εραστή - βιαστή να της τον έχει μέσα, να κρατιέται ξεβράκωτος απ' τα κερατά της και σχεδόν να μην ακουμπάνε τα πόδια του στο έδαφος. Έτσι λοιπόν, το σύμπλεγμα αυτό περνούσε σφαίρα μέσα από κάτι σοκάκια του χωριουδακίου, όπου σε ένα πλατύσκαλο καθόταν μια γριά, με τα γυαλιά της κατεβασμένα στο ύψος της μύτης της και έπλεκε. Παίρνοντας λοιπόν το ζεύγος από μπρος της με τα χίλια , η γριά σήκωσε βιαστικά το κεφάλι της να κοιτάξει και αφού είδε ό,τι είδε αναφώνησε με επιτίμηση:
Μπει διούλε* μέσα σου ρεντίκολο, βρακί δεν έχεις να βάλεις στο γκώλο σου, τα μηχανάκια σε μαράνανε.

*Διάολε

1. — Είδες κατακτήσεις η Λούλα;
   — Είδα, πώς δεν είδα. Εν τω μεταξύ άμα την προσέξεις δε λέει τίποτα!
   — Τη σώζει χρυσή μου το ότι είναι θεωρητικιά.

2. — Λες να περάσει η Θέμις σε κάνα Τ.Ε.Ι.;
   — Ούτε Τ.Ε.Ι. Ζαμπονοκοπτικής δεν την κόβω... τέτοια θεωρητικιά που είναι.

α) Πιάσε ρε Περικλή τη σκύλα και δεν ανεβαίνει το το γαμημένο.
- Μη λες ονόματα ρε πανύβλακα. Θες δωρεάν διακοπές;

β) - Κάλφαααα, πιάκε ρε παπάρι τη σκύλα και έλα να βαστάς, μαλάκα, κι έπεσε το χέρι μου!
- Μια στιγμή κύριε προϊστάμενε, διότι με ξύνει το δεξί.

γ) - Κάθε πουσουκού τώρα που πέσανε και τα χιόνια θα τρέχουμε να γλιτώνουμε τους μπούληδες τους Αθηνέζους και ούτε υπερωρίες, ούτε τίποτα.
- Δε λες τουλάστιχον που μας πήρανε αυτές τις σκύλες και μας πεθαίνει και κανένα ζωντόβολο λιγότερο ;

1) Το παιχνίδι είναι σούπα, μονομαχίες στο κέντρο, σκληρά μαρκαρίσματα και λάθος μπαλιές... Μ 'αυτά και μ' αυτά λοιπόν φτάσαμε στο ογδόντα πέντε και το σκορ είναι στο μηδέν - μηδέν.

2) ... Εγώ πάντως μ' αυτά και μ' αυτά ξαναθυμήθηκα Μαλβίνα και συνειδητοποίησα πόσο λείπει. Τι θα είχε πει ο στόμας της αν ζούσε... (απο μπλογκ).

3) ... Τέτοια διαδρομή δεν έχουμε κάνει και τη συνιστούμε αν θέλετε να ζήσετε το απόλυτο offroad, με φόντο τα Ιμαλάια παρακαλώ. Ο δρόμος, ήταν κυρίως σκληρό χώμα με τρύπες και κροκάλες, με ατέλειωτα νεροφαγώματα από τα χιόνια που λιώνουν και πιο σπάνια υπήρχαν κάποια κομμάτια ασφάλτου, που και πάλι ήταν μέσα στην ανωμαλία. Μέσα σε όλα αυτά είχαμε και τις νταλίκες που έπρεπε να προσπερνάμε ή να περιμένουμε να περάσουν αφού το πλάτος του δρόμου αυτού είναι δεν είναι τρία μέτρα. Μ ' αυτά και μ' αυτά φτάσαμε μόνο μέχρι το Κέιλονγκ την πρωτεύουσα τις κοιλάδας Λαχαούρ, στα 3.600 μόλις μέτρα... (από μπλογκ)

- Έμαθα πέρασες καλά χτες στο παρτάκι;
- Φασώθηκα με τον Γιώργο ρε, αφού σου το 'χα πει ότι τον είχα βάλει στο μάτι.

- ΑΝΤΕ ΡΕ ΞΟΑΝΟ ΜΑΝΩΛΙΔΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!Σ’ΕΤΣΟΥΞΕ ΠΟΥ ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ,Ε;ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ,ΟΥΤΕ ΕΣΕΝΑ ΟΥΤΕ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΙΧΑΜΕΝΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ!
(εκείθε).

- Καλέ τί λες; ο Α.Π “εξορίστηκε” από τη χούντα!!!! Και ήρωας ο ανδρέας!!!
Έτσι δε μας είπε το ξόανο, ο προδότης ο ΓΑΠ μέσα στη βουλή και ΚΑΝΕΙς μα ΚΑΝΕΙΣ από τη ΝΔ δεν τον αποστόμωσε…!
Είναι να πιστέψει ο ελληνικός λαός κανέναν από δαύτους;
(εδώθε)

Παραθέτω μερικά παραδείγματα από μπλόγκς:

1. Δείτε ποιος σκοράρισε για την γηπεδούχο ομάδα του Μακεδονικού στο 92ο λεπτό!!! Δηλαδή στο 2ο λεπτό των καθυστερήσεων ή στην καθομιλουμένη, στα χασομέρια!!! (σ.σ ο παίκτης ονόματι Χασομέρης).

2. Οι κοινωνίες έχουν διαδικασίες, συζητήσεις, διαπραγματεύσεις. Αυτήν την χασομέρια την ονομάζουμε δημοκρατία.
   Ακούγοντας την Τετάρτη τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στο Mega, πολλοί πρέπει να έμειναν με την απορία: αφού, όπως είπε, τα έκανε όλα σωστά κατά τη διακυβέρνησή του, τότε γιατί το 1993 τρέχαμε για να σωθούμε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;

3. Στο πρώτο αίμα που χύθηκε, χτίσανε και την πόρτα της εκκλησιάς, κι από κει και μπρος, ο ραγιάς δεν είχε το λεύτερο μήδε να ζυγώσει κατακεί, εξόν αν ήτανε- μια φορά το χρόνο- στην εορτή της αγίας, 26 του Αλωνάρη, οπόταν οι καλόγεροι μπορούσανε νάρθουνε ταχινή ταχινή να λειτουργήσουνε στο κλησουράκι χωρίς χασομέρια. (..Π. Πρεβελάκης « ο Γιώργης που λευτέρωσε το νερό».

- Εκείνο που μου αρέσει κ. Βούλτεψη στο άρθρο σας, είναι η απορία σας, πώς έγινε «βούκινο» η Ευπ! Πως και γιατί, από την μέρα της αλλαγής του πρέσβυ Κοραντή, βρέθηκε κόσμος που αναρωτήθηκε το «γιατί», παρ΄ ότι η Υπηρεσία δεν είναι απασχολημένη με την διαμόρφωση της τιμής του μπροΚώλου και του αγγουρίου! (απο εδεπά)