Ορισμοί από τον perkins (113)
Εμφανίζονται 21-30 από 113

Στη λαϊκή ρήση είναι το θύμα της δηλητηρίασης (φαρμάκι = δηλητήριο), αλλά στην μπιλντεροσλάνγκ πρόκειται περί αυτού ο οποίος παίρνει, εκτός από συμπληρώματα διατροφής, αναβολικά, αυξητική ορμόνη βοοειδών και ό,τι άλλο του κάτσει από αμφισβητούμενες πηγές προέλευσης.

Το σωσίβιο για όσους δεν ξέρουν κολύμπι.

Φοριέται συνήθως από μικρά παιδιά και σπανίοτε ορεσίβιους πού τους έκατσε μετακόμιση σε νησί η σε παραθαλάσσια περιοχή.

Μεταφορικά και εξευτελιστικά τρόπον τινά έτσι λέγεται η συσσώρευση καλοπέρασης (λίπους) γύρω από την μέση και την κοιλιά του καλοταϊσμένου υποκειμένου, με τελικό αποτέλεσμα να φοράει πάντα αυτό το μαλακό και περιμετρικό μαξιλάρι.

Ν' αμήν συγχέεται με την συσσώρευση λίπους μόνο πάνω από τα οστά της πυέλου δεξιά κι αριστερά διότι τα τελευταία λέγονται πάκια.

Τα μπιλντέρια που όχι μόνο είναι φέτες αλλά έχουν και κάτι υποπτοπερίεργα στρογγυλέματα στο γραμμωμένο τους κορμί.

Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι αυτά δεν γίνονται αντιληπτά από το μάτι του κοινού θνητού που γυμνάζεται για να μικρύνει απλώς το νούμερο της σαμπρέλαςτου, αλλά μόνο από άλλους μπονταίους που είναι τούμπανο σε ότι φάρμακο έχει την κατάληξη -μπολ ή -ολ αλλά μέχρις εκεί. Οι μεταλλαγμένοι χτυπάνε και αυξητική ορμόνη και αναβολικά σε κύκλους και για τους πρώτους, οι δεύτεροι θεωρούνται ανήθικα και έξτρα φαρμακωμένοι.

Εν κατακλείδι υποθέτω ότι οι απλοί φαρμακωμένοι κατηγορούν τους μεταλλαγμένους από τη ζήλια τους γιατί αφενός για να πάρεις αυξητική που είναι πολύ βλαβερή γενικά, χρειάζεται ή να έχεις το ακαταλόγιστο ή να έχεις κορασόν. Έτσι αυτά τα χελωνονιντζάκια καταλήγουν να έχουν μεγαλύτερα και πιο πεταχτά ποντίκια από τους αναβολιασμένους της διπλανής πόρτας.

Ο αθλητής του καραφλάζ, ο αφήνων καράφλα μέχρι το σβέρκο, ο ασκεπής μαλλιών.

Σπασμένο ή σπασμένος συνεκδοχικά, λέγεται το σύστημα οδηγός - όχημα, όταν τηρούνται οι κάτωθι συνθήκες:

• Το όχημα πηγαίνει με τσίτα τα γκάζια και βαράει κόφτες συνέχεια.
• Ο οδηγός βλέπει το δρόμο σαν σοκάκι στη Χώρα και αρχίζει να φλερτάρει με τον δαλτονισμό.

Για την συγκεκριμένη συνθήκη πρέπει φυσικά το μηχάνημα να είναι πολλά κυβικά διότι αν είναι πρι-πρι ακυρώνεται αμέσως η νιρβάνα και παίζει σκέτη ταλαιπωρία (βλ. παράδειγμα)

Η σλανγκιά μάλλον προέρχεται από το ότι εάν οδηγείς πάντα στα κόκκινα τελικά θα σπάσεις το μοτεούρ.

Οδηγώ μοτόρι (μηχανάκι, αυτοκίνητο, γουρούνα,και ό,τι άλλο έχει κινητήρα και ρόδες ή ερπύστριες -για αεροπλάνο δεν ξέρω) που έχω αγοράσει καινούργιο, χωρίς να σπάω τις ταχύτητες και, ειδικότερα, οδηγώ με το μάτι στο στροφόμετρο κι αν το τελευταίο δεν υπάρχει, το πάω με το αυτί στο μοτέρ. Πράγμα που σημαίνει πως, ανάλογα με την ταχύτητα που έχω κουμπώσει στο σασμάν, πατάω το γκάζι τόσο όσο να μην υπερβαίνω δοσμένο αριθμό στροφών του κινητήρα.

Εννοείται φυσικά πως δεν το βάζω στον κόφτη και αν πρόκειται για μοτοσακό μικρού κυβισμού δεν ανεβάζω ούτε δικάβαλο και τρικάβαλο.

Το στρώσιμο του κινητήρα έγκειται στο να πατήσουν τα κινητά και περιστρεφόμενα ή παλινδρομούντα μηχανικά μέρη του όπου προβλέπεται, όπως επίσης και να απομακρυνθούν μέσω της πρώτης αλλαγής λαδιώνε και φίλτρου τυχόν υπολείμματα μετάλλων ελαφρού κράματος, γεγονός που συνέβαινε στα σίγουρα από τα ενενήνταζ και πίσω.

Έτερος λόγος της αναγκαιότητας του στρωσίματος, εκτός του κινητήρα, ήταν ότι ο κατασκευαστής σε απέτρεπε από το να πας κομμάτια και φέτες, διότι χαλάρωναν οι βίδες ανά το όχημα (ακόμη και με τα σημερινά γίνεται) εξαιτίας των πρώτων κραδασμών και διαστολοσυστολών από τις μεταβολές της θερμοκρασίας που ανέβοκατέβαινε στο μοτόρι.

Μετά το στρώσιμο πρέπει άλλωστε όχι μόνο να αλλαχτούν τα λάδια, αλλά και να γίνουν τα απαραίτητα σφίξίματα.

Πρόκειται για το Ζ ή ζετάκι της Honda όπως ελέγετο χαϊδευτικά.

Σπάνια έβρισκες να αγοράσεις κάποιο σε φτηνή τιμή κι έτσι κατέληγες με κάνα παπάκι στρογγυλοφάναρο στις αρχές των ογδόνταζ. Όποιος το είχε συνήθως δεν το πούλαγε και το πρόσεχε σαν κατοικίδιο. Το βράδυ το έβαζε να κοιμηθεί εντός της οικίας , και πολλές φορές δίπλα του. Tο κύριο όνομά του ήταν monkey Z50, αλλά επικράτησε ο σλανγκισμός μπόμπος προφ λόγω του πολύ μικρού του μεγέθους.

Το πρώτο Ζετάκι γεννήθηκε το 1967, αλλά η παραγωγή του ή η εισαγωγή του στην χώρα μας ήταν περιορισμένη. Το εκπληκτικό με το μοτοσακάκι αυτό ήταν ότι λόγω του μεγέθους του είχε πολύ καλή αναλογία βάρους-ιπποδύναμης και έριχνε στ' αυτιά στα άλλα πενηντάρια της πιάτσας (παπάκια όλων των εταιρειών, Νταξάκια, τσάλυ, τσάπυ, σιγουάι και αρβί). Ήταν πάντα πανέμορφο σε όλες του τις εκδόσεις και ειδικά στις επετειακές, τόσο ώστε να λυπάσαι να το βάλεις στα νερά έτσι που σε τέτοιες φάσεις το έπαιρνες αγκαλιά και το πέρναγες απέναντι.

Πρόγονος του ήταν το Gorilla, αυτό με το μεγάλο κι άσχημο ρεζερβουάρ με το οποίο πάντως συνυπήρξαν στην γραμμή παραγωγής για καμιά δεκαετία, όπως ο homo sapiens με τον homo neaderdalensis ένα πράμα.

Μιλάμε για μηχανάκι έρωτα που μπορεί ακόμη και τώρα να κοσμεί το καθιστικό μας.

Υστεριόγραφο: η κινέζικη εταιρεία lifan έβγαλε τα τελευταία χρόνια κάτι σε κλόπυ πέιστ σαν ζετάκι αλλά μην το πάρετε, τα γραναζάκια του κινητήρα είναι από χώμα.

Από το Δ.Π., λημματοδότης ο Betatzis.

Σύμφωνα με την Βίκυ είναι ο λόγιος, αυτός που ασχολείται με τα γράμματα.

Παλιότερα, στην λαϊκή καθομιλουμένη στην επαρχία αποκαλούνταν έτσι ο γραμματέας της κοινότητας.

Επί βυζαντινών χρόνων γραμματικοί ήταν οι ιδιαίτεροι σύμβουλοι του αυτοκράτορα και επι τουρκοκρατίας οι γραφιάδες του κάθε αξιωματούχου. Από την συγκεκριμένη περίοδο μας κληροδοτήθηκε και το Γραμματικός πλέον ως επώνυμο.

Στη ναυτοσλάνγκ είναι ο δεύτερος καπετάνιος ή υποπλοίαρχος που έχει το γενικό πρόσταγμα στα περισσότερα πρακτικά ζητήματα του βαποριού και ειδικά στις φορτοεκφορτώσεις όπου η χαρτούρα θέλει και κόπο και τρόπο για να διεκπεραιωθεί.

Τα πολύ μικρά ακουστικά για διάφορες συσκευές αναπαραγωγής ήχου, κυρίως φορητές.

Ανηφόρα και ποδηλάτης. Αν έχεις ποδήλατο με καμιά πενηνταριά ταχύτητες μπρός - πίσω, κάτι γίνεται. Αν όμως έχεις κανένα βελαμοουζάκι αναγκαστικά θα σηκωθείς όρθιος στην πεταλιέρα για να υπερφαλαγγίσεις με το σωματικό σου βάρος την κλίση του δρόμου.

Σπανίοτε, σε μεγάλες κλίσεις η ορθοπεταλιά δεν αποφεύγεται, ακόμα και με το πιο high tech μασίνι της αγοράς.

Στα σλανγκέζικα το λήμμα σημαίνει τις αγωνιώδεις προσπάθειες κάποιου να υπερβεί δύσκολες καταστάσεις καταθέτοντας και την τελευταία ρανίδα του ιδρώτα του.

Προσφάτως, εν μέσω οικονομικής χρήσης κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν να βαρέσουμε ορθοπεταλιά για να την τη βγάλουμε καθαρή στο τέλος.