Ο εξαιρετικά χλέμπη-χλέμπης τύπος. Ο «εχωνακανωμπανιοαποπαντα» τύπος, ο ξεχασμένος από τον χρόνο βρωμιάρης.

Μήτσος: - Ρε συ, μου μύρισε φέτα μαζί με το γάρο!
Ανδροκλείδωνας: - Don't panic! Ο Βρωμοσάπιεν ο Φίφης ήρθε πριν κι έβγαλε τα παπούτσια του...

Τα παπούτσια του Φίφη (από panos1962, 05/07/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Όταν η βλακεία φτάσει στο απροχώρητο και το επόμενο στάδιο είναι η μαμακία!

Μήτσος: - Ρε, να σου πω... Χθες βράδυ που μάμησα την μπαζόλα την Μαριλού,ξ έχασα να βγάλω τη καπότα... Και την θυμήθηκα τώρα!!! Να τη!
Ανδροκλείδωνας: - Καλα... 'Ντάξ... Εσύ λίγο πιο χαζός και πεθαίνεις...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Όταν μια κατάσταση, εκεί που ξεκίνησε ήρεμα κι ωραία (σαν το χυμό μπανάνα-βύσσινο, που πριν ανακατευτεί σε ένα ποτήρι ξεχωρίζεις τα 2 συστατικά), καταλήγει σε κατάσταση τρελοκομείου (ανακάτεμα των 2 υγρών, και από 2 ωραία χρώματα καταλήγει σε μια λάσπη!).

Μήτσος: Τι κάνατε χθες ρε παπαρίδη;
Ανδροκλείδωνας: Βγήκαμε με τα παιδιά χαλαρά για μια μπύρα και καταλήξαμε με κάτι ξέκωλα σε ένα πατσατσίδικο... Μάμησέ τα... Σκηνικό μπανάνα-βύσσινο!!!!

Δες και σκηνικό. Σύγκρινε με της πουτάνας (το κάγκελο). Να μην συγχέεται με το σκηνικό σοκολάτα-μπανάνα.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το ευγενικό του χλέμπουρας.

Μήτσος: - Ρε συ, μου μύρισε αστακός σάπιος με σκόρδο! Πείνασα!
Ανδροκλείδωνας: - Είσαι πολύ χλέμπη-χλέμπης ρε αδερφέ...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία