Ενίοτε και νεράιδος.
Ένα από τα άπειρα συνώνυμα του πούστη.
- Καλέ πολύ ψαρωτικός ο διευθυντής! Τρόμαξα!
- Μη μασάς χρυσή μου! Νεράιδα είναι κι αυτός! Τον έχω πετύχει στο «Ε... Και;» να ξεσαλώνει με δύο τσιμπουκομικρούληδες!
Ενίοτε και νεράιδος.
Ένα από τα άπειρα συνώνυμα του πούστη.
- Καλέ πολύ ψαρωτικός ο διευθυντής! Τρόμαξα!
- Μη μασάς χρυσή μου! Νεράιδα είναι κι αυτός! Τον έχω πετύχει στο «Ε... Και;» να ξεσαλώνει με δύο τσιμπουκομικρούληδες!
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Έκφραση που λέγεται όταν εκεί που νόμιζες ότι δεν έχεις μία ανακαλύπτεις αναπάντεχα ένα μικροποσό.
Χρησιμοποιείται κυρίως στον πληθυντικό.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Τα τσακίσματα στη φωνή των τραγουδιστών, τα γυρίσματα. Απαντάται στη Βυζαντινή και Ανατολική μουσική καθώς και στα λαϊκά άσματα.
Ο Σαρλάνης είναι ο κλασικός λαϊκός, ρομ αποκλίσεων στις τζαλκάντζες, κεφάτος, γιορτινός θα έλεγα. (από εδώ)
Δες και κοκοράκι.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Γίνομαι κομματιανός από πρέζα. Εκ του ζαμπόν.
- Άσε ρε φίλε, είμαι χθες στο στέκι με τη Βουλίτσα και περνάει ένα τσουτσέκι και της πιάνει το γκώλοοο...
- Τί έκανε λέειειειει;...
- Άσε ρε φίλε, ζάβωσα τελείως να πούμε! Τον τάισα τα δόντια του το μπούστη!
- Έτσι! - έεετσι!. Τη γαμιολόπουστα!
Τον είδες το Μάικ; Ζάβωσε απ' τη ρούχλα ρε το παλληκάρι!
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Ό,τι και η τουματσιά αλλά προέρχεται από τους Έλληνες του εσωτερικού.
- Να χτυπήσουμε κι ένα μπακλαβά στο καπάκι;
- Τουματσισμός ρε φίλε!
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!