Έκφραση που λέγεται όταν εκεί που νόμιζες ότι δεν έχεις μία ανακαλύπτεις αναπάντεχα ένα μικροποσό.
Χρησιμοποιείται κυρίως στον πληθυντικό.
Έκφραση που λέγεται όταν εκεί που νόμιζες ότι δεν έχεις μία ανακαλύπτεις αναπάντεχα ένα μικροποσό.
Χρησιμοποιείται κυρίως στον πληθυντικό.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Γίνομαι κομματιανός από πρέζα. Εκ του ζαμπόν.
- Άσε ρε φίλε, είμαι χθες στο στέκι με τη Βουλίτσα και περνάει ένα τσουτσέκι και της πιάνει το γκώλοοο...
- Τί έκανε λέειειειει;...
- Άσε ρε φίλε, ζάβωσα τελείως να πούμε! Τον τάισα τα δόντια του το μπούστη!
- Έτσι! - έεετσι!. Τη γαμιολόπουστα!
Τον είδες το Μάικ; Ζάβωσε απ' τη ρούχλα ρε το παλληκάρι!
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Ενίοτε και νεράιδος.
Ένα από τα άπειρα συνώνυμα του πούστη.
- Καλέ πολύ ψαρωτικός ο διευθυντής! Τρόμαξα!
- Μη μασάς χρυσή μου! Νεράιδα είναι κι αυτός! Τον έχω πετύχει στο «Ε... Και;» να ξεσαλώνει με δύο τσιμπουκομικρούληδες!
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Τα τσακίσματα στη φωνή των τραγουδιστών, τα γυρίσματα. Απαντάται στη Βυζαντινή και Ανατολική μουσική καθώς και στα λαϊκά άσματα.
Ο Σαρλάνης είναι ο κλασικός λαϊκός, ρομ αποκλίσεων στις τζαλκάντζες, κεφάτος, γιορτινός θα έλεγα. (από εδώ)
Δες και κοκοράκι.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
Ό,τι και η τουματσιά αλλά προέρχεται από τους Έλληνες του εσωτερικού.
- Να χτυπήσουμε κι ένα μπακλαβά στο καπάκι;
- Τουματσισμός ρε φίλε!
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!