Ορισμοί από τον Κούσκουλο (16)
Εμφανίζονται 1-10 από 16

Φαγητό που τρώγεται, αλλά όχι και με ιδιαίτερη όρεξη, γιατί ο μάγειρας δεν το έκανε πολύ γευστικό (επειδή είναι άπειρος συνήθως).

Συχνά χρησιμοποιείται όταν κανείς εμφανίζει το πέος του για τον οποιοδήποτε λόγο (ώστε να κάνει το ψιλό του, να γαμήσει, να προσκαλέσει σε συγκριτική μέτρηση άλλους παρευρισκόμενους άνδρες).

Τα καταφέρνω, συνήθως μετά κόπου και βασάνων.

Περνώ τον χρόνο μου σε συγκεκριμένο μέρος.

Λέξη που προέρχεται από τον συνδυασμό των μάγκας και μόρτης και συνδυάζει την γαμιστερότητα των ατόμων που χαρακτηρίζονται από τα άνωθεν λήμματα σε ένα, σαν άλλο σαμπουάν και μαλακτικό.

Λέγεται περί ατόμων ποταπών, που προσπαθούν να διαβάλουν άτομα ακέραιας ηθικής και χαρακτήρα, μεταφέροντας τους ευθύνες για πράξεις που δεν τους ανήκουν. Επειδή όμως -ειδικά σε μικρές κοινωνίες όπως αυτές των χωριών- ο κόσμος γνωρίζει πολύ καλά το ποιόν τους, δεν πείθεται.

Τα σκατά συμβολίζουν τις πράξεις για τις οποίες προσπαθούν τα εν λόγω κακόβουλα άτομα να αρνηθούν πως φέρουν ευθύνη.

Η χρήση της λέξης «ξερά» οφείλεται στην τάση αυτών των ατόμων να επαναλαμβάνουν συγκεκριμένες αρνητικές συμπεριφορές, με αποτέλεσμα να «ξεραθεί» η γνώμη του κόσμου για αυτούς, να παγιωθεί δηλαδή.

Χαρακτηρισμός ανθρώπου που είναι άμαθος σε μία εργασία (για χειρωνακτικές συνήθως) και κατ' επέκταση κουράζεται εύκολα, μέχρι να πάρει το κολάι.

Η λέξη καβελινάκια προέρχεται από το «καβελίνα / καβαλίνα», περιττώματα ζώων δηλαδή (ο όρος χρησιμοποιείται απ' όσο ξέρω μόνο για άλογα / γαϊδούρια / μουλάρια), τα οποία αφότου έρθουν σε επαφή με το φως του ήλιου δεν αργούν να σκληρύνουν (ξεραθούν).

Το δροσιό είναι οι πρωινές ώρες γύρω στις 06:00 - 08:00 και χρησιμεύει ώστε να τονιστεί η αδυναμία αυτού που δέχεται τον χαρακτηρισμό να φέρει εις πέρας την εργασία του ακόμα και υπό ευνοϊκές συνθήκες, μιας και τα περιττώματα δεν ξεραίνονται εύκολα χωρίς παρουσία ήλιου.

Σπαταλάω ώρες και ώρες της ημέρας μου κάνοντας κάτι ή βρισκόμενος σε συγκεκριμένο μέρος.

Λέγεται όταν κανείς αντιλαμβάνεται πως οι συνθήκες είναι δυσμενείς και πως κάποιος πρόκειται να τον βάλει στο χώμα, ή εναλλακτικά η αυτοκτονία έχει αρχίσει να φαίνεται καλή ιδέα.

Η φράση προέρχεται από τη διαδικασία που ακολουθείται όταν κανείς «πνέει τα λοίσθια» και κατά την οποία ο ράφτης μετράει τις διαστάσεις του μελλοντικού νεκρού ώστε να μπορέσει να του παρέχει μια σινιέ αμφίεση την οποία θα φορά για τα επόμενα καναδυό χρόνια (μέχρι τα σκουλήκια να τη φάνε - πέραν του θανόντα - και αυτή).

Λήμμα που οι ρίζες του εντοπίζονται στα παιχνίδια στρατηγικής (συνήθως ηλεκτρονικά). Για να γίνω πιο κατανοητός, ας παραθέσω ένα εξ αυτών το οποίο έχει απασχολήσει γενεές επί γενεών Ελλήνων. Στο παρόν παιχνίδι, η φράση απαντάται εναλλακτικά και ως «Στέλνω σπαθάκια», διότι όταν κανείς βρίσκεται υπό πολιορκία, εμφανίζονται δύο σπαθιά σε συγκεκριμένο σημείο του παραθύρου του παιχνιδιού ώστε να το αντιληφθεί και να πάρει τα μέτρα του.

Η σημασία της φράσης, όπως ίσως να έχετε ήδη υποθέσει, είναι η εκδήλωση εχθροπραξιών από το μέρος αυτού που τη χρησιμοποιεί, σε άλλους παίκτες, με σκοπό την ολική τους καταστροφή και την επιβολή και επέκταση της κυριαρχίας του.