Ορισμοί από τον nikolaosvlas (33)
Εμφανίζονται 11-20 από 33

Λέγεται με υποτιθέμενη γύφτικη προφορά σε περιπτώσεις που αν και κάτι είναι κοινωνικά επιθυμητό, η εφαρμογή του έχει μια παράπλευρη ανεπιθύμητη συνέπεια.

Αυτονομημένο από το κλασικό ανέκδοτο:
Ένας γύφτος παρουσιάζεται στο δημοτικό που πάει ο γιος του και ζητά να δει τη δασκάλα. - Το παιντί ματαίνει εντώ κακά πράματα! Της λέει εξαγριωμένος.
- Σας παρακαλώ ηρεμήστε. Τι είναι αυτά που λέτε! Καλά δεν τα πάει καλά στα περισσότερα μαθήματα, αλλά το παιδάκι είναι φανερό ότι έχει ένα φοβερό ταλέντο στη ζωγραφική.
- Γι' αυτό, ντειρ το, ντειρ το. Ντειρ το σε λέω!
- Μα γιατί να το δείρω; Να το δείρω για το μόνο σωστό πράγμα που κάνει!
- Σε λέω, ντειρ το, ντειρ το! Χτες τη νύχτα έκανε σκέδιο μουνί πάνω στο σόμπα και πήγε ο παππούς να… ξέρεις (κινεί τους γοφούς του μπρος-πίσω) και έκαψε το πουλί του. Γιαυτό ντειρ το, ντειρ το! Σε λέω.

Ελαττωματικό, διαλογής, σκάρτο. Είναι μια λέξη σε κοινή χρήση σε όλη την Ελλάδα, αλλά δεν τη βρίσκεις στα λεξικά ευρείας χρήσεως.

Ή και το αντίστροφο: Για κάθε μιξιάρη υπάρχει και μια τσιμπλιάρα! Καθένας βρίσκει αυτόν που του ταιριάζει.
Σε ευρεία χρήση σε όλη τη Χώρα.

Πληθωριστικό χρήμα. Άνευ αξίας χαρτονόμισμα.

Πακοτίλιες ο κόσμος ονόμαζε τα πληθωριστικά χαρτονομίσματα στην εποχή του μεγάλου πληθωρισμού προς το τέλος της γερμανικής κατοχής.

Ετυμολογικά νόμιζα στην αρχή ότι η λέξη προέρχεται από το γαλλικό pacotille που σημαίνει ευτελές αντικείμενο, ένα σκουπίδι (marchandise de très faible valeur). Μετά από ψάξιμο προέκυψε ότι η λέξη προέρχεται από το ιταλικό paccottiglia που προφέρεται ακριβώς όπως η δικιά μας πακοτίλια και έχει ακριβώς την ίδια σημασία. Βλέπε το Il Piccolo Palazzi Dizionario de la Lingua Italiana.

Είναι η κοινή γνωστή, σωτήρια, αγία καπότα.

Η έκφραση «ναι αλλά μόνο με σκουφίτσα» ήταν το διαφημιστικό σλόγκαν της πρώτης καπότας ελληνικής κατασκευής μετά τον Πόλεμο. Η διαφημιστική αφίσα απεικόνιζε ένα νεαρό με κόκκινο σκούφο που έκλεινε πονηρά το μάτι. Σε χρόνο dt έγινε η φράση της ημέρας πανελληνίως.

Περίτεχνος τρόπος σεξουαλικής ικανοποίησης γυναικών με το χτύπημα του αιδοίου με τη φτέρνα.

Σε ευρεία χρήση, ως λέξη και πρακτική, στην ορεινή Κρήτη.

Λενικό ή ελλενικό (χωράφι): Γόνιμο, μαξουλίδικο, βαλίδικο, ψωμερό, γεννηταρούδικο χωράφι.

Σε χρήση στην ύπαιθρο Χανίων και Ρεθύμνου.

[i]Προσοχή ετυμολογικά δεν προέρχεται από το ρώσικο Lenin!... αλλά σύμφωνα με το Λεξικό του δυτικοκρητικού ιδιώματος του Α. Ξανθινάκη από τη λέξη ελληνικό.[/i]

Κατάρα στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, απευθυνόμενη σε σκύλο που σε γαύγιζε ή σου επιτίθετο.

Λέγεται σε περιπτώσεις μάταιης προσμονής.

Κυκλοφορεί κυρίως στην ελληνική επαρχία όπου η σεξουαλική στέρηση ωθεί σε φαντασιώσεις με χήρες.

Ζάβαλης, -λη: Κακόμοιρος. Από το τούρκικο zavalli = ταλαίπος, καημένος.

Συνηθίζεται στη κλητική άναρθρα και λέγεται με αγαθή διάθεση. (Βλέπε Λεξικό του Δυτ/κρητικού Ιδιώματος του Α. Ξανθινάκη).

Αυτός ο χαρακτηρισμός είναι σε καθημερινή χρήση στην Κίσσαμο κυρίως, αλλά όχι στον Αποκόρωνα,όπου, σύμφωνα με τη Μαρίκα Τζεράκη-Βλασσοπούλου (Η Τζαμπιώ στο μικρόφωνο, Χανιά 1978, Πρόλογος σελ.3), μπορεί να γίνει αιτία παρεξήγησης, καθώς νομίζει ο Αποκορωνιώτης ότι τον λες ζαβό, δηλαδή παλαβό.