Ετσά λένε στην Κρήτη τον ολόκληρο παστό μπακαλιάρο (κάτι φιλετάρες που, παλιότερα τουλάστιχον, κρεμόσαντε σαν τα τσουτσούνια απ' το ταβάνι του καταστήματος και σήμερα που εκυριλέψαμεν τα βρίσκεις στη βιτρίνα από μέσα). Άντε να βρείτε καμιά φωτό στον γούγλη για να καταλάβετε και την ετυμό του πράγματος, που είναι μωρέ σύντεκνοι σαν πατούσα. Πάω και γω να δω αν η καλή μου έκανε τη σκορδαλιά κατά πως πρέπει, σύμφωνα με τις πάγιες οδηγίες μου.

Ο παστός μπακαλιάρος, το ψάρι του βουνού όπως λέγεται, έχει ιδιαίτερο ρόλο στην κρητική κουζίνα. Στην ενδοχώρα του νησιού, έφταναν δύσκολα τα ψάρια σε παλιότερες εποχές, κι αν έφταναν δεν είχαν τρόπους να τα διατηρήσουν. Ο μπακαλιάρος το έλυνε αυτό το πρόβλημα. Μάλιστα πάντα οι προμήθειες και οι προετοιμασίες του λιομαζώματος περιελάμβαναν μερικά «χνάρια» μπακαλιάρο. Χνάρι λέμε στην Κρήτη τον ολόκληρο παστό μπακαλιάρο, όπως τον αγοράζουμε. επαέ

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ο όχλος, ο χοντρός λαός, η πλέμπα, με μια εσάνς αηδίας, ανωτερότητας και απαξίωσης, καθώς στο λατιν. plebs = όχλος > ελλην. πλεμπάγια προστίθεται ικανή ποσότητα χλεμπόνας (συνήθως 42,1% - 66,3% για να ακριβολογούμε).

Τη λέξη την έχει καταγράψει εδώ μέσα ο Βράστα σε σχόλιο εδώ, αλλά είπα να την ανεβάσω και ως λήμμα, μην έρθει κάνας %$@#@#$ και πει πως είμαστε η χλεμπάγια της λεξικογραφίας κι ετς. (Μετάφραση = τι κάνει ρε πστ το μέσο σαυροειδές ερπετό για να εξασφαλίσει το λήμμα τον άρτον τον επιούσιο... Με τα μούτρα μες στις ροχάλες πάει και πέφτει...).

ΠΑΝΤΑ ΒΛΑΚΑ ΚΑΙ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΕ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΚΟΙ ΚΑΙ ΠΛΑΤΟΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΠΑΝΩ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΩ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΣΤΑΡΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ Η ΧΛΕΜΠΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ. ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑΑ εδώ

Δηλαδη προτεινεις να καταργησουμε τα δημόσια νοσοκομεια και μονον οσοι εχουν το χρημα να σωζουν τις ζωες τους, οι δε υπολοιποι( η "πλεμπα", η "χλεμπαγια") να πανε να ψοφησουν!!! εκεί

Με τη χλεμπάγια έχει πολλάκις ασχοληθεί και ο Τσιφόρος αλλά τα 'χουμε ξαναπεί αυτά.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ναι μωρέ, κατέω το πως δεν είναι σλανγκ, μα είπα να το γράψω μιας και δεν το 'χει ούτε ο Μπάμπης, ούτε ο Τριαντάφυλλος.

Χαλδούπηδες λοιπόν ονόμαζαν οι υπό οθωμανική κατοχή Έλληνες τους εξ Ασίας προερχόμενους Τούρκους, την ορίτζιναλ βερσιόν ένα πράμα, πιθανώς σε αντιπαραβολή με αυτούς που είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει στον Ελλαδικό χώρο. Όχι πως δεν αποκαλούσαν έτσι τους Τούρκοι γενικότερα, αλλά η λέξη τόνιζε βασικά την ασιατική κατασκευή και προέλευση των τελευταίων.
Συνώνυμα: Κόνιαροι (από το Ικόνιο), Ντουντούμηδες (έχω σκεφτεί διάφορες μαλακίες εδώ, αλλά ας μην το σεντονιάσω).

Η λέξη, που είχε βεβαίως περιφρονητική / μειωτική χροιά, πώς δγιεάολο θέτε να ξέρω από πού προέρχεται; Πάντως, η αρχαία ακκαδική λέξη kaldu = Χαλδαίος (στανταράκι Ασιάτης δλδ) επιζεί μια χαρά στο νέτι, μέχρι και kaldu.tv έχει ο μπαξές. Ε, σημιτική γλώσσα ήτουνα, μπας και φτάσαμε στους χαλδούπηδες μέσω Αράβων και Οθωμανών; Ώχουυυυυυ......

Εμένα τουλάχιστον η κούτρα Μου δεν κατέβασε κάτι άλλο, κι ένας από το νέτι μάλλον συμφωνεί με την άποψή Μου.

  1. Οι Αλβανοί και οι Έλληνες πολεμιστές είχαν τότε φιλικές σχέσεις πολλές φορές ως συντοπίτες και κορόιδευαν τους ανατολίτες Τούρκους λέγοντάς τους Κονιάρους, Χαλδούπηδες ή Ντουντούμηδες [...]

Ωρέ Αρβανίτε, δεν είναι κανένας από σας παλικάρι να με σκοτώσει με τη πιστόλα του, παρά αφήνετε τους χαλδούπηδες να με παιδέψουν;

[...] ο τουρκικός στόλος [...] αφού επιβίβασε μερικές χιλιάδες Τούρκους από την Μικρά Ασία κατευθύνθηκε [...] Τους ασιάτες Τούρκους (χαλδούπηδες) θα τους άφηνε αργότερα στην Πάτρα [...]

[...] τέως ανατολικές χώρες, οι οποίες αποδείχτηκαν ανίκανες να ενταχθούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια, αλλά σαν ηλίθιοι (όπως πάμε να κάνουμε με τους χαλδούπηδες) εντάξαμε [...] στην ΕΕ.

Μας ήρθε και κατακέφαλα το «χαλδουπέικο», παιδιά από τα λίγα λέμε, αγύρτες και με πολιτισμό και συνήθειες ανώτατες, αξεπέραστες μιλάμε (:P) [...]

Αυτός είναι ο «περιβόητος» Τούρκος αξιωματικός που πρέπει να έχουμε συνεχώς στη σφαλιάρα μπας και στρώσει [...] Είθε να μην αργήσει η στιγμή να τελειώνουμε με τους χαλδούπηδες.

(Όλα από το νέτι, όπου η λέξη καλά κρατεί ως υβριστικός χαρακτηρισμός κατά των φίλων και συμμάχων γειτόνων).

  1. Από το βιβλίο του Νίκου Αγγελή «Εντεψίζικα νάκλια (πιπεράτα ανέκδοτα) των Κρητότουρκων», εκδ. Σμυρνιωτάκης 1998. Κάπου στη δεκαετία του 60 ο συγγραφέας συναντά στο Αϊβαλί Τουρκοκρητικό εκριζωθέντα το 1923 με την ανταλλαγή.

[...]Σε μιά γωνιά κάθονταν δυό-τρείς ντόπιοι, μισοκοιμισμένοι [...]
- Γκιτ! Όξω! Μουσαφιρέους έ'ω.
Τους έβγαλε πεταχτούς από το αυλιδάκι. [...]
- Άκουσα, είπε με βαριά κρητική προφορά, μυρωδιά λεβεδιάς κι αναγάλλιασε η ψυχή μου [...] Γι αυτό απόβγαλα τσοι Χαλδούπηδες. Να κάτσουν οι Κρητικοί! Εγώ είμαι ο Αλής του Ισμαήλ Αργυράκη ο γιός απού την Κάντανο. [...]

(Αχ μωρέ σύντεκνε Αγγελή...Μα είναι δυνατόν να πέφτει στα χέρια σου αυθεντικό χειρόγραφο με τεχνικής φύσεως συμβουλές Τουρκοκρητικιάς τσατσάς προς πουτάνες σε κρητικά μπουρδέλα το 1870-1920 και συ να μας πασάρεις μόνο τις «λιγότερο τολμηρές περικοπές» από ένα γραπτό που «σε άλλη χώρα θα το καταχωρούσαν στα μνημεία της λαϊκής γλώσσας και έκφρασης»; Πώς θα μάθουμε τώρα τις λεπτομέρειες εποχής για «αυτό το άλλο κανάλι» που «μπορεί καθεμιά να το δίδει μόνο στον άθρωπό τση, παρεκτός νάναι εξουσία ή τινάς πολλά παραλής»; Ή για την «αηδιαστική στοματική διαδικασία» που «δεν είναι δα και χαμός κόσμου»; Σταμάτησες ακριβώς εκεί που έπρεπε να αρχίσεις. Κρίμα μωρέ σύντεκνε, κρίμα, ντροπής πράματα...Τι θα πω στους σλάνγκους τώρα;...)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Αηδός με εξαιρετικές ικανότητες στην εκτέλεση ασμάτων (< φωνή).

Οι εύκωλες φώνισσες φτάνουν στον κωλοφώνα (< κώλος + φωνή) της δόξας τους με απίστευτη ευκωλία. Βλ. και λήμμα από φωνή μουνί κι από μουνί φωνάρα.

Ο φωνιάς ή η φώνισσα που πέφτει στην αφάνεια μετά από σύντομο μεσουράνημα ονομάζεται ψοφήμηετυμό είναι προφανής, μη με βάζετε να τα εξηγώ όλα).

Ε ωρέ μοντουλαίοι: Ως αναλφάβητος, για να κάνω τα πρώτα μου λίνκια έκαψα κύτταρα, οπότε και ράκος έγινα, και το λήμμα δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένο.
Εκ μέρους σας ελπίζω σε:
1. Kατανόηση
2. Μύδι (και όχι τίποτα άλλο, ομοιοκατάληκτο)
3. Γούτσου-γούτσου

- Πω ρε πούστη μου, τι αγριόμουνο είναι αυτή η καινούργια του μαγαζιού;
- Ναι, αλλά από φωνή γάμα τα. Το πετσόκοψε το άσμα, μιλάμε για φώνισσα.
- Και τι με νοιάζει εμένα ρε μαλάκα, έτσι και την ξεμοναχιάσω πουθενά, νομίζεις οτι θα της διαβάσω Παπαδιαμάντη;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Να καταγράψω εδώ την ιδιότυπη χρήση που φαίνεται να είχε η λέξη φασισμός στις τάξεις των ανταρτών κατά τον Εμφύλιο 1946-49. Από τα παραδείγματα προκύπτει ότι με τη λέξη περιγραφόταν από τους μαχητές του ΔΣΕ, τόσο ο τακτικός στρατός, όσο και οι ένστολοι που τον στελέχωναν.

Ενδιαφέρον είναι, ότι ο Ρουμελιώτης χωριάτης καπαπίτης του πρώτου παραδείγματος χρησιμοποιεί και τη λέξη μπασκίνια για να περιγράψει τον εχθρό (τους ΜΑΥδες ίσως?). Την ψυχωμένη Βελίκα την κόβω για Μακεδόνισσα.

Στην αρχή είπαμε πως θάναι οι δικοί μας [...]. Μα όταν φανερώθηκαν πάνω στο ύψωμα καμιά εικοσαριά, κατάλαβα από τα ρούχα πως ήταν φασισμός. [...] Περί ώραν εννέα βλέπομεν τον φασισμό να συντάσσεται, και ξεκίνησαν κατεύθυνση προς Καλάνια. [...] Τότε ο Αργύρης ήλθε κοντά μου και μου είπε: - Μπάρμπα, καμιά σαρανταπενταριά μπασκίνια πάνε απάνω προς την Πέτρα, έχουν και δυό μεταγωγικά [...].

Η πηγή εδώ, προσοχή στις ενέδρες.

Με πείσμα και παλληκαριά αντιμετώπιζε μόνη τα καταιγιστικά πυρά ενός εχθρικού λόχου[...] Κάποια στιγμή ένας με ζωστήρα και πιστόλι προχωράει[...]Βλέπει τη Βελίκα και θυμωμένα λέει στους φαντάρους: Ντροπή μας, μια γυναίκα μάς πολεμάει. Επάνω της να τη πιάσουμε ζωντανή. Ορμούν μα η Βελίκα σημαδεύει ατάραχη[...] Ο φασισμός πέφτει και δίπλα του άλλοι τρεις»

εδώ

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Εντός του αστικού ιστού ευρισκόμενος ποταμός, καλυφθείς μετά από ηρωικούς αγώνες υπουργού περιβάλλοντος δι' οπλισμένου σκυροδέματος, γεγονός που προκαλεί αφ' ενός πλημυρικά φαινόμενα μεγάλης έκτασης κατά τους χειμερινούς μήνες, αφεδύο δυσκινησία ιπποποτάμου στη ροή των οχημάτων.

Πρβλ και «πλημοίρα», «κύμηση» = θάνατος από πνιγμό (< κύμα).

- Τι γίνεται ρε, αργείς πολύ ακόμα ;
- Άσε, είμαι στον υποπόταμο κι έγινε ένα άσχημο τράκο, έχει φτάσει η ουρά μέχρι το Στάδιο Ηρωίνης και Φυτείας μιλάμε.
- Κατάλαβα, χέσε ψηλά κι αγνάντευε, ούτε μεθαύριο δε θα φτάσεις.

«Πες του κυρ-Βασίλη να πάρει το φορτηγάκι του από το σαλόνι μας»

Πως τον λεν\' τον ποταμό; (από Vrastaman, 09/01/12)Ιλισσό... (από Vrastaman, 09/01/12)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

*Η πεντασέλιδη σινδονιάδα που ακολουθεί βγήκε από την κατάψυξη του λημματογράφου προς χάριν του σχολίου του vikar στο λήμμα τον καίγετ' η καρδιά μου της Pirate Jenny. Αιδεσιμότατε, φαίνεται πως είχαμε, εν αγνοία μας, τις ίδιες αναζητήσεις. Ανεβάζω με θράσος το παλιό κείμενο γιατί τα περισσότερα από τα ρήματα που σχολιάζει έχουν και μια σαφή σλανγκική απόχρωση πέραν της συμβατικής τους χρήσης. Και όπως είπες και στον Ιωάννη τον Μέλανα, το πράμα έχει ψωμί. Του johnblack λοιπόν απόντος, παίρνω την ευθύνη να ρίξω τα ζάρια. Αν φέρω ντόρτια, απλώς εξαφανίστε το λήμμα, δεν θα κάνω μπου-χου-χου. Αν έρθουν εξάρες, προσθέστε κι άλλα ρήματα, ο καθένας στο στυλ γραφής του. Και τότε θα κάνω μπου-α-χα-χα.

Για να μην αναλωθούμε σε γραμματολογικούς καβγάδες, δηλώνω εξ αρχής ότι, όπου με βόλευε, παρέκαμψα συνειδητά την ακρίβεια των ορισμών μεταβατικό / αμετάβατο, εντάσσοντας αυθαίρετα στη μία ή την άλλη κατηγορία ρήματα που κανονικά δεν ανήκουν σ' αυτές. Μετέτρεψα δλδ το ρήμα σε ρημάδι για να μιλήσω γιά άλλα πράγματα, ποιητική αδεία.

At the down-down, το κείμενο δεν προοριζόταν για λήμμα λεξικού όταν γράφτηκε. Στη χειρότερη, ας θεωρηθεί το λήμμα μιά πρώτη προσέγγιση. Με το μπαρδόν λοιπόν.*

Αν και ως γνωστόν οι καλοί φίλοι είναι αυθεντίες στα μαθηματικά και συνεπώς είναι περιττό να κάνουν λογαριασμούς, εμείς ας λογαριαστούμε εξ αρχής ευθέως: Ο γράφων δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να είναι αντικειμενικός. Στο κάτω-κάτω, περάσαμε τόσες δεκαετίες αγωνιζόμενοι σκληρά και ανυποχώρητα για να συγκροτήσουμε και να χαλυβδώσουμε την υποκειμενικότητά μας. Θα ήταν τρέλα να τινάξουμε τώρα στον αέρα τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής εν ονόματι μιας αίολης και ασαφούς αντικειμενικότητας.

Όλως αντιθέτως λοιπόν, για τον γράφοντα είναι απολύτως αδύνατον να κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους η λέξη «υποκείμενο» έχει παλαιόθεν επιβαρυνθεί με το πασίγνωστο, όσο και δυσβάστακτο φορτίο απαξίας.

Φράσεις όπως «Μμμ, σπουδαίο υποκείμενο βρήκες για παρέα», «Άκουσε κόρη μου, αυτό το ύποπτο υποκείμενο που μας κουβάλησες εγώ δεν το κάνω γαμπρό μου», «Το ευρισκόμενο στο εδώλιο άθλιο υποκείμενο Κύριοι Δικαστές...» κλπ, επιβαρύνουν αυτό το αγρίως συκοφαντηθέν μέρος του Λόγου με ιδιότητες οι οποίες υπό κανονικές συνθήκες θα χαρακτήριζαν ένα μούτρο ή ένα κουμάσι.

Ωστόσο, μια προσεκτικότερη προσέγγιση του θέματος θα έπειθε και τον πλέον κακοπροαίρετο συζητητή πως το υποκείμενο όχι μόνο δεν αξίζει την ισόβια ποινή διαπόμπευσης στην οποία έχει αδίκως καταδικαστεί, αλλά αντιθέτως αναδεικνύεται σε κρίσιμο καταλύτη και ρυθμιστικό παράγοντα καταστάσεων που χαρακτηρίζονται από εξαιρετικά ευαίσθητες ισορροπίες. Ίσως ακόμα σπουδαιότερος να είναι ο ρόλος του υποκειμένου στην αποκάλυψη της ύπουλης, διπρόσωπης στάσης του ρήματος, το οποίο συλλαμβάνεται πολλάκις επ’ αυτοφώρω άλλα να δηλώνει και άλλα να υπονοεί.

Με την καθοριστική όμως παρέμβαση του υποκειμένου γίνεται ξεκάθαρο το ποιος είναι ποιος και τίνος τα συμφέροντα υπηρετεί ο καθένας.

Ελάτε λοιπόν, ανοίξτε την πτυσσόμενη αλουμινένια σκάλα και ας ξεσκονίσουμε τα θαμμένα στο πατάρι σχολικά βιβλία της Ελληνικής Γραμματικής, για να θυμηθούμε μαζί κάποιους βασικούς ορισμούς στους οποίους εντρυφούσαμε στα ξένοιαστα μαθητικά μας χρόνια:

  • υποκείμενο: όρος της πρότασης ο οποίος δηλώνει το πρόσωπο που ενεργεί, παθαίνει ή βρίσκεται σε μία κατάσταση,
  • ρήμα: μέρος του Λόγου το οποίο δηλώνει ότι το υποκείμενο ενεργεί, παθαίνει ή βρίσκεται σε μία κατάσταση,
  • αντικείμενο: όρος της πρότασης στον οποίο μεταβαίνει η ενέργεια του ρήματος,
  • αμετάβατο ρήμα: ρήμα του οποίου η ενέργεια παραμένει στο υποκείμενο,
  • μεταβατικό ρήμα: ρήμα του οποίου η ενέργεια μεταβαίνει σε αντικείμενο.

Στην περίπτωση που είστε περισσότερο άνθρωπος της πρακτικής εφαρμογής παρά των θεωρητικών αναλύσεων, δύο απλά, όσο και διαχρονικά παραδείγματα ίσως αφυπνίσουν την εντός σας καθεύδουσα γνώση:

Μεταβατικά ρήματα

Η Αστυνομία (Υ) χτυπά (Ρ) τους απεργούς (Α) και ο Υπουργός (Υ) εγκρίνει (Ρ) τον ξυλοδαρμό (Α).

Προσέξτε πώς η ενέργεια του ρήματος του πρώτου υποκειμένου μεταβαίνει στα σώματα των αντικειμένων υπό μορφήν εκχυμώσεων, θλαστικών τραυμάτων, εκτεταμένων μωλώπων και βαρυτάτων κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων. Στο δεύτερο σκέλος της πρότασης, η ενέργεια του ρήματος μεταβαίνει μέσω του υποκειμένου στο αντικείμενο του ρήματος υπό μορφήν άφεσης αμαρτιών, εύφημης μνείας, αύξησης αποδοχών και προαγωγής των εμπλεκομένων Σκυθών ραβδούχων.

Αμετάβατα ρήματα

Ο κόσμος (Υ) καίγεται (Ρ) και ο Πρωθυπουργός (Υ) χτενίζεται (Ρ).

Σε αυτή την περίπτωση η κατάσταση / πάθηση του α’ υποκειμένου η οποία δηλώνεται από το α’ ρήμα είναι αποκλειστικά και μόνο δικό του πρόβλημα, καθώς δεν μεταβαίνει πουθενά ούτε ενδιαφέρει κανέναν. Το μόνο που έχει να κάνει το β’ υποκείμενο είναι να απαλλάξει μέσω της ενέργειας του β’ ρήματος την κόμη του από τα αιωρούμενα στην ατμόσφαιρα κατάλοιπα της καύσης, πράξη που επίσης αφορά αποκλειστικά και μόνο το ίδιο το β’ υποκείμενο και την ευπρεπή εμφάνισή του.

Αφού λοιπόν θυμηθήκαμε τους βασικούς κανόνες ασφαλούς ναυσιπλοΐας, ελάτε να εξερευνήσουμε άφοβα μερικά ε-ρημο-νήσια του Αρχιπελάγους του Λόγου όπου λαμβάνουν χώρα δραστηριότητες στις οποίες εκατομμύρια φυσιολογικοί άνθρωποι επιδίδονται σε καθημερινή βάση. Ο γράφων είναι πεπεισμένος ότι η αποκάλυψη του πραγματικού, ουσιώδους ρόλου που διαδραματίζει το υποκείμενο θα αλλάξει διαπαντός τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται από το ευρύ κοινό αυτό το κατάφωρα αδικημένο μέρος του Λόγου:

τρώω

Ρήμα αμετάβατο όταν αφορά την καθημερινή πρόσληψη εύγευστης ενέργειας στην οποία προβαίνετε με όρεξη μετά από μια ημέρα τίμιας, κοπιαστικής και παραγωγικής εργασίας, ενέργειας η οποία παραμένει σε σας (καλή όρεξη). Μετατρέπεται ωστόσο μυστηριωδώς σε μεταβατικό όταν το υποκείμενό του δεν είστε εσείς αλλά υψηλόβαθμο στέλεχος της Κυβέρνησης.

Οι αδιάσειστες αποδείξεις αυτής της μετάλλαξης γίνονται σύντομα εμφανείς τόσο στον υπερπόντιο, μυστικό τραπεζικό λογαριασμό του εν λόγω Υπουργού, όσο και στο εκκαθαριστικό φορολογικό σημείωμα που θα σας αποσταλεί από την Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία στην οποία υπάγεστε. Σε αυτά ακριβώς τα φαινόμενα βασίζεται και η πασίγνωστη Θεωρία του Χάους, σύμφωνα με την οποία η πάχυνση ενός βιβλιαρίου καταθέσεων στην Καραϊβική μπορεί να προκαλέσει το ξέσπασμα αιματηρών διαδηλώσεων στα Βαλκάνια. Την ίδια ακριβώς αχαρακτήριστη συμπεριφορά επιδεικνύουν και τα συνώνυμα ρήματα μασάω, χάβω, χλαπακιάζω, σαβουρώνω, ντερλικώνω κλπ.

κοιμάμαι

Ρήμα αμετάβατο στην περίπτωση που επιδίδεστε ως υποκείμενό του στην πράξη την οποία περιγράφει, μετά από τον τίμιο κόπο μιας εργάσιμης ημέρας. Αποκτά ωστόσο μεταβατικό χαρακτήρα του οποίου τις συνέπειες θα αντιληφθείτε στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον, όταν το υποκείμενό του είναι κυβερνητικός αξιωματούχος σε εποχές κοσμογονικών αλλαγών και εμφάνισης νέων δεδομένων στη διεθνή πολιτική, τεχνολογική και κοινωνική πραγματικότητα. Με τον ίδιο τρόπο, στην περίπτωση που το υποκείμενο του ρήματος είναι φύλακας ισόπεδης σιδηροδρομικής διάβασης σε ώρα προσέγγισης ταχείας αμαξοστοιχίας, το ρήμα μετατρέπεται εν ριπή οφθαλμού σε μεταβατικό, οπότε και ενδείκνυται η απομάκρυνσή σας από την περιοχή το συντομότερο δυνατόν. Σε περίπτωση που δεν λάβετε τάχιστα τη σχετική πρόνοια, η προαναφερθείσα αμαξοστοιχία μεταμορφώνεται σε υποκείμενο των αποτρόπαιων ρημάτων διαμελίζω και πολτοποιώ. Είναι περιττό να διευκρινιστεί ποιος θα βρίσκεται στην θέση του αντικειμένου τους.

Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν με το δήθεν αμετάβατο ρήμα κάθομαι. Είτε είστε πολυθρόνα που στενάζει κάτω από το ασήκωτο βάρος του προγάστορος ιδιοκτήτη της, είτε είστε αχθοφόροι στην υπηρεσία του, η μεταβατικότητα του ρήματος αποκαλύπτεται σε όλη της την φρικτή μεγαλοπρέπεια, κάνοντας να τρίζουν απαίσια οι αρμοί σας ή οι σπόνδυλοί σας, αναλόγως της περίπτωσης.

(Ας ανοίξουμε εδώ μια παρένθεση αναγκαία για να επισημανθεί η απαράδεκτη συμπεριφορά του ρήματος. Ο γράφων, χωρίς την παραμικρή διάθεση απαξίωσης του έργου των έγκριτων λεξικογράφων μας, οφείλει να παρατηρήσει ότι όλοι ανεξαιρέτως, προφανέστατα εξαπατηθέντες, συμπεριλαμβάνουν το ρήμα επαναστατώ στα αμετάβατα. Όμως όσον αφορά τη μεταφορική του έννοια, όταν επαναστατεί το στομάχι σας, για το πού μεταβαίνει η ενέργεια του ρήματος ρωτήστε στην καλύτερη περίπτωση τη λεκάνη της τουαλέτας σαςֺ στη χειρότερη, το ολομέταξο κουστουμάκι που αγοράσατε με το δώρο Χριστουγέννων. Όσο για την κυριολεκτική του έννοια, για τον τόπο μετάβασης της ενέργειάς του κάτι θα είχαν πιθανότατα να πουν η Μαρία Αντουανέτα και ο πασών των Ρωσιών Νικόλαος, αλλά ο γράφων υποψιάζεται ότι κωλύονται για τεχνικούς λόγους.)

δουλεύω

Εύγε νέε μου!!! Είστε αξιέπαινος!!! Συγχαρητήρια στους γονείς σας και στους καθηγητάς σας!!! Ως υποκείμενο μπορείτε να είστε περήφανος για το αμετάβατο ρήμα σας, στην απίθανη περίπτωση που οι γλίσχρες αποδοχές σας καταλήγουν στη δική σας τσέπη. Σε περίπτωση όμως που ζητήσετε αύξησή τους, θα μεταμορφωθείτε αυτομάτως σε αντικείμενο του ρήματος, το οποίο μετατρέπεται αμέσως σε μεταβατικό με τη μορφή υπόσχεσης και αποκτά υποκείμενο στο πρόσωπο του εργοδότη σας. Στην ακραία δε περίπτωση που επιμείνετε φορτικά και με ακλόνητο πείσμα στην ικανοποίηση του σχετικού σας αιτήματος, είναι εξαιρετικά πιθανό να βρεθείτε στη δυσάρεστη κατάσταση την οποία περιγράφει παραστατικότατα το δήθεν αμετάβατο ρήμα απολύομαι. Την αληθή φύση του εν λόγω ρήματος ως μεταβατικού θα έχετε σύντομα την ευκαιρία να συνειδητοποιήσετε, εφόσον αυτή θα αντικατοπτρίζεται ευκρινώς στις στερήσεις στις οποίες θα υποβληθούν αναγκαστικά τα άτυχα ανήλικα τέκνα σας.

τρέχω

Ρήμα αμετάβατο όταν το υποκείμενό του είναι βαθύπλουτος βιομήχανος ο οποίος αθλείται με κατάλληλη περιβολή σε γυμναστήριο ή στις σκιερές αλέες του ασφαλούς και γαλήνιου προαστίου στο οποίο κατοικεί. Μεταβατικό, αν ο δρομέας και υποκείμενο του ρήματος είναι υπάλληλος του προαναφερθέντος κεφαλαιούχου, εφόσον το αποτέλεσμα της ενέργειας του ρήματος μεταβαίνει στον τραπεζικό λογαριασμό του εν λόγω μεγιστάνα με τη μορφή υπεραξίας. Η εκδοχή αυτή προϋποθέτει τη μετατροπή του υπαλλήλου σε αντικείμενο του ρήματος από τον εργοδότη, ο οποίος και παίρνει τη θέση του υποκειμένου του.

γράφω

Εδώ το πράγμα είναι σαφές. Το απατηλά μεταβατικό σας ρήμα βοηθά αποτελεσματικά στην πάχυνση του τραπεζικού σας λογαριασμού αν εσείς, ως συγγραφεύς και υποκείμενό του βάλετε στη θέση του αντικειμένου του ανούσια πλην εύπεπτα, άρα και ευπώλητα αναγνώσματα για πλατιά λαϊκή κατανάλωση. Εδώ μιλάμε για τυπική περίπτωση παραλλαγής στρατιωτικού τύπου, εφόσον στην ουσία πρόκειται για αμετάβατο ρήμα, του οποίου η ενέργεια και τα οφέλη παραμένουν σε σας, το υποκείμενό του. Αν όμως βρεθείτε εσείς ο ίδιος στη θέση του αντικειμένου του ως πολίτης με αίτημα για έκδοση κάποιου πιστοποιητικού από Δημόσια Υπηρεσία η οποία και θα παίζει τον ρόλο του υποκειμένου του, το ρήμα αποκτά πάραυτα μεταβατικό χαρακτήρα και εσείς έχετε αποκτήσει σοβαρότατο πρόβλημα. Προσοχή λοιπόν!!

εκδίδω

Έχετε κερδίσει με το σπαθί σας ένα ρόλο πλήθους στη στρατιά των αφανών εργατών του Πνεύματος. Το καλό βιβλίο ως αντικείμενο του ρήματος αλλά και του επαγγέλματός σας παραμένει, κόντρα στον ζόφο των καιρών μας, ένας φωτεινός φάρος γνώσης και καλλιέργειας, και εσείς, ως εκδότης του και υποκείμενο του ρήματος μπορείτε να σεμνύνεστε για την προσφορά σας στα πνευματικά πράγματα του τόπου και στην κοινωνία, στην οποία και μεταβαίνει το προκύπτον από την δραστηριότητά σας όφελος. Είναι όμως εντελώς διαφορετικό το να βρεθείτε στην θέση του αντικειμένου του ρήματος ως νεαρή, χυμώδης και ευειδής απόγονος της Εύας προερχόμενη από κάποια εξαθλιωμένη περιοχή του πλανήτη. Σε αυτή την περίπτωση, το (χαμερπές ) υποκείμενο του αμετάβατου πλέον ρήματος είναι κάποιος ειδεχθής μαστροπός, οπότε η ψυχοσωματική κακοποίηση, η χρήση ουσιών και οι διεφθαρμένοι εκπρόσωποι του Νόμου αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινότητάς σας και –με την εξαίρεση των αφροδισίων νοσημάτων– μάλλον δεν μεταβαίνουν πουθενά, δεν αφορούν ούτε ενοχλούν κανέναν άλλοֺ σίγουρα πάντως όχι τους κατά τεκμήριο ευυπόληπτους πελάτες σας. Ας μην σας ξεγελά λοιπόν η επίφαση μεταβατικότητας του ρήματος. Μελετήστε με πάθος γραμματική και δοκιμάστε κάτι άλλο, σε κάποια άλλη χώρα.

πετάω

Μα φυσικά φίλτατε. Είστε νέος, γεμάτος ενέργεια και πάθος, το αίμα σας βράζει και τα φτερά που κουρνιάζουν στους ώμους σας αναζητούν δράση. Ως υποκείμενο του αιθέριου, αμετάβατου ρήματος απολαμβάνετε μια πανοραμική θέα του πολύχρωμου κόσμου μας, τέτοια που μόνο οι ερωτευμένοι μπορούν να έχουν. Θα ήταν ωστόσο σκόπιμο να κρατάτε πάντα σε μια γωνιά της μνήμης σας τον μύθο του Ίκαρου. Σε περίπτωση –ο μη γένοιτο– αστοχίας του πτητικού σας εξοπλισμού, η κατακόρυφη πτώση και συντριβή σας θα σημάνει ταυτοχρόνως την μετατροπή του ρήματος σε μεταβατικό, την παρέμβαση του Κρατικού Μηχανισμού ως ανάλγητου υποκειμένου του και την αναπόφευκτη κατάληξή σας ως άχρηστου αντικειμένου του σε κάποιον κοινωνικό σκουπιδοτενεκέ. Εκεί όπου η σύνταξη, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η προσωπική αξιοπρέπεια και η αισιοδοξία για το μέλλον αποτελούν επιστημονική φαντασία. Σαν αυτή που υπέβαλλε στον Άνθρωπο την ιδέα ότι μπορεί να μιμηθεί τα πουλιά. Εφοδιαστείτε λοιπόν εγκαίρως με κάποιο αξιόπιστο αλεξίπτωτο. Ο γράφων θεωρεί ότι έχετε ήδη προειδοποιηθεί επαρκώς. Στην περίπτωση που το απευκταίο γίνει πραγματικότητα, δεν θα δικαιούστε επ’ ουδενί να ισχυριστείτε ότι πέσατε από τα σύννεφα.

πηδάω

Όλα καλά για σας, τις καταθέσεις σας, τη δόξα και την υστεροφημία σας αν είστε παγκόσμιας, ή έστω πανεθνικής κλάσεως αθλητής του άλματος εις μήκος ή ύψος. Όλα καλά· και για σας, και για το αμετάβατο ρήμα σας. Το οποίο όμως, αν βρεθείτε στη θέση του αντικειμένου του ως βιομηχανικός εργάτης αποκτά αυτομάτως υποκείμενο στο πρόσωπο του εργοδότη σας, μεταμορφώνεται ταυτοχρόνως σε μεταβατικό και αφορά άμεσα και οδυνηρά το απευθυσμένο σας.

αφοδεύω

Αμετάβατο, όσο και δύσοσμο ρήμα όταν αφορά την απαλλαγή του οργανισμού σας από άχρηστα κατάλοιπα τροφής. Απαιτείται ωστόσο ιδιαίτερη προσοχή αν είστε διαδηλωτής σε αντιπαράθεση με κυβερνητικό αξιωματούχο. Το ρήμα μεταλλάσσεται αμέσως σε μεταβατικό, εσείς σε αντικείμενό του, ενώ ο εν λόγω Πατήρ του Έθνους αναλαμβάνει τον ρόλο του υποκειμένου του. Εθιμικώ δικαίω, το απαραίτητο στον Υπουργό χαρτί υγείας προσφέρουν ευγενώς οι κατάφρακτοι Ήρωες των Σωμάτων Ασφαλείας.

αυνανίζομαι

Τα μόνα αντικείμενα στα οποία μεταβαίνουν οι γλοιώδεις και κολλώδεις συνέπειες της νυχτερινής σας μυσταγωγίας είναι τα εσώρουχα και τα σεντόνια σας. Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα δεν έχει αναφερθεί περίπτωση διαμαρτυρίας προερχόμενης από βαμβακερά υφάσματα, το μοναχικό σας ρήμα είναι αναμφισβήτητα αμετάβατο και η ενέργειά του κατανοητή και συγγνωστή εφόσον εσείς, νεαρέ μου κύριε, είστε έφηβος και υποκείμενό του. Στο κάτω-κάτω, οι επί της κλίνης και εν τω σκότει χειρωνακτικές δραστηριότητές σας είναι αθώες σε σύγκριση με το ζοφερό μέλλον και τις τραγικές για τη χώρα συνέπειες όταν το υποκείμενο του πικρά ηδονικού ρήματος είναι δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Αλίμονο νέε μου, η μεταβατικότητα του ρήματος εκδηλώνεται σε αυτήν την περίπτωση σε ποικίλες εκφάνσεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου, από την κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού και τη σωρεία χαμένων για τη χώρα ευκαιριών μέχρι την υποθήκευση του μέλλοντός σας, τη διασπάθιση του δημόσιου πλούτου και την απίσχνανση του βιβλιαρίου καταθέσεών σας μέσω της ληστρικής και αλλοπρόσαλλης φορολόγησης.

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο επ’ άπειρον. Όμως ο γράφων πιστεύει πως τα συκοφαντικά εναντίον του υποκειμένου επιχειρήματα έχουν ήδη ανασκευαστεί πλήρως, πως ο σκοτεινός μηχανισμός απαξίωσής του έχει καταρρεύσει με πάταγο κάτω από το βάρος της ίδιας του της ανεπάρκειας και πως ο πρωταγωνιστικός ρόλος αυτού του βάναυσα αδικημένου μέρους του Λόγου στα καθημερινά πράγματα έχει πλέον φωτιστεί επαρκώς. Ως εκ τούτου, φρονεί ότι η οποιαδήποτε διατηρούμενη επιφύλαξη προέρχεται από αληθώς αχρεία υποκείμενα.

Αν το λήμμα πέτυχε, προσθέστε κι άλλα ρήματα. Πυρ κατά βούληση !

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Πάθηση σχετική με την συμπεριφορά ή / και το ήθος τσόγλανου.
Ιατρικώς κατηγοριοποιείται ως οξεία ή καλπάζουσα.
Συνήθως διαγιγνώσκεται με συνοδά φαινόμενα κωλοπαιδισμού.

Η παρούσα επισήμανση ας θεωρηθεί πάσα προς κάθε ενδιαφερόμενο να ανεβάσει το σχετικό λήμμα.

Ο λημματογράφος δεν είναι σε ψυχολογική κατάσταση να ασχοληθεί και με κωλόπαιδα. Οι τσόγλανοι του είναι υπεραρκετοί.

«Σταμάτα ρε τσογλάνι !», του ξανάπα κι ο Μήτσος σταμάτησε, αλλά όχι εντελώς, έβλεπα στο ύφος του την ανυπομονησία του, ή θ ε λ ε να κατέβω ο Μήτσος, ο Μήτσος ο π α τ ρ ι ώ τ η ς, χάρηκε που επιτέλους δεν άντεξα την τ σ ο γ λ α ν ί α σ ή του και πήδηξα κάτω, κλείνοντάς του την πόρτα στα μούτρα [...]

(Γιώργου Σκούρτη «Ο Μήτσος απ' τ' Αγρίνιο», από το βιβλίο «Αυτά κι άλλα πολλά»).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Εμείς οι αιμοσταγείς χασάπηδες δε σηκώνουμε και πολλά-πολλά. Λίγα τα λόγια λοιπόν, μη γίνει η σφαγή του Δράμαλη εδώ μέσα:

Τσατίρα είναι το βαρύ μπαλταδάκι / χασαπομάχαιρο που χρησιμοποιείται για το σπάσιμο των οστών του σφαγίου και τον τεμαχισμό του σε μπριτζολίκια, κόντρα φιλέτα και λοιπά ορεκτικότατα.

Η γραφή τσατήρα που εντόπισα στο νέτι δικαιολογείται από την προέλευση της λέξης, το ταυτόσημο τουρκικό satır. Αν κάποιος άφρων έχει αντίρρηση, να έρθει με την τσατίρα του να καθαρίσουμε. Εγώ πάντως θα έρθω με αυτό και θα τον σατιρίσω καταλλήλως.

Ιδού

«...άκουσα κατά τύχη τον μπάρμπα Νίκο τον Αϊβαλιώτη να παίζει το μπουζούκι, το οποίον τόσο πολύ μου άρεσε, ώστε έκανα όρκο ότι αν δεν μάθω μπουζούκι θα κόψω τα χέρια μου με την τσατίρα που σπάνε τα κόκαλα στο μαγαζί»
Μάρκος Βαμβακάρης - Αυτοβιογραφία, Αγγελικής Βέλλου - Κάιλ. Εκδ. Παπαζήση

Νομίζω ότι πλέον πρέπει να αντικατασταθεί το μαχαίρι με έναν μπαλτά ή μια σατίρα.* Να μην φτάνει στο κόκκαλο. Απλά να το κόβει τελείως.
σατίρα = το εργαλείο που ο χασάπης κόβει τα χοντρά κόκκαλα, βαρύ και αποτελεσματικό.
εδώ

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

(Συνέχεια εκ του προηγουμένου ).

Δια του παρόντος λήμματος αποδίδονται τα εύσημα του προφήτη στους βασανιστές εσατζήδες της χούντας. Ρε τους πούστηδοι, το είχανε προβλέψει. Αλλέως οι υπερατλαντικοί τσαϊτζήδες εμπνεύστηκαν από τα κατορθώματα της εθνοσωτηρίου. Διαλέγουτε και παίρνουτε, με βουτήματα ή άνευ.

  1. Θυμάμαι, έρχονταν ο στρατιωτικός, βούταγε ότι ήθελε, έκανε ότι ήθελε και σου έλεγε μετά να σταθείς προσοχή στην εξουσία! Αν διαμαρτυρόσουν για τις μαλακίες που έλεγε, ή τα όσα σούφρωνε «φάτσα φόρα», περνούσες μια βόλτα από ΕΑΤ ΕΣΑ για «τσάι» κι έτρωγες της χρονιάς σου. Σήμερα λέγεται ΓΑΔΑ. Άλλαξαν όνομα αλλά σαν το λύκο δεν άλλαξαν χούι, καθόσον «πρώτα βγαίνει η ψυχή» και μετά αυτό. Παρακαλώ περάστε

  2. Τα βασανιστήρια που επιβάλονταν στους κρατούμενους ονομάζονταν “Σχέδια” και ήταν αριθμημένα και διαβαθμισμένα ανάλογα με την αυστηρότητά τους.
    Το “Σχέδιο Ένα” ήταν ήπιο. Πέντε άντρες εισάβαλλαν στο κελί ουρλιάζοντας και κραυγάζοντας. Έσπρωχναν, έβριζαν και χτυπόυσαν τον κρατούμενο, για να τον φοβερίσουν.
    Οι βασανιστές αποκαλούσαν το σχέδιο αυτό και “τσάι πάρτι”.
    Στο “Σχέδιο Δύο”, γνωστό και ως “Τσάι πάρτι με φρυγανιές”, άδειαζαν το κελί από έπιπλα και δύο άντρες χτυπούσαν τον κρατούμενο με γροθιές, κλοτσιές και γκλομπ, ουρλιάζοντας και βρίζοντας.
    Το “Σχέδιο Τρία” ήταν η περίφημη “Δοκιμασία της ορθοστασίας“, όπου υποχρέωναν τον κρατούμενο να σταθεί μέσα σε ένα μικρό κύκλο διαμέτρου περίπου 36 εκατοστών και τον χτυπούσαν αν έβγαινε έξω από τα όριά του.
    Οκτώ φρουροί σε τρίωρες βάρδιες παρακολουθούσαν προσεκτικά τον κρατούμενο.
    Το βασανιστήριο διαρκούσε ημέρες, χωρίς να παρέχεται τροφή και νερό στον κρατούμενο.
    Τον εμπόδιζαν να πιει ακόμη και το νερό από το καζανάκι ή τα ούρα του.

Αν οι οπλίτες δεν εκτελούσαν ικανοποιητικά τα καθήκοντά τους, έμπαιναν εκείνοι στη μέση του κύκλου και ξυλοκοπούνταν αλύπητα.
και σερβιριστείτε.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε