Ορισμοί από τον deinosavros (116)
Εμφανίζονται 51-60 από 116

Μαλακκισμένη λεξιπλασία που μου κατέβηκε στη γκλάβα και είπα να μη σας τη στερήσω.

Θειούχος το λεπόν ανεψούδια είναι ο έχων θείο, ήτοι μπάρμπα, και δη έλκοντα την καταγωγή από την Κορώνη Μεσσηνίας.

Μη γελάτε ρε κοπρόσκυλα, μπορεί σε κάτι χρόνια να είναι διαδεδομένη σλανγκιά :-P

Υ.Γ. Παρακαλούνται οι χημικοί του σάιτ να μας εξηγήσουν τη διαφορά μεταξύ θειούχου, θειώδους και θειικού.

Αυτή η σύντομη καταχώριση επέχει θέση ταπεινής προσθήκης και φόρου τιμής σε αυτό εδώ το ιπτάμενο, οινο-πνευματώδες λήμμα, του οποίου δεν είναι άξια ούτε τα ποδάρ.... εεε τα ποτήρια να πλύνει.

Γνωρίζω παλαιόθεν αυτή την συνώνυμη της ντίρλας και του κουρούμπελου έκφραση, ενίοτε τη χρησιμοποιώ κιόλας, αλλά αγνοούσα ότι πρόκειται περί ιδιωματισμού της Δυτικής Ελλάδας, από Πελοπόννησο και Ήπειρο μέχρι Κέρκυρα, σύμφωνα με τα διαδικτυακά ευρήματα.

Στον ήδη υπάρχοντα ορισμό κάτι είχε σχολιάσει ο Τζήζαντας, προφ το μεθύσι εννοούσες Χριστούλη μου. Εκμεταλλεύομαι την χικ! πραότητα και την καλοσύνη Σου για να το χικ! καταγράψω ως ξεχωριστό λήμμα.

Δεν πρόκειται για κάποιο τετραψήφιο αριθμό σύνδεσης με κάποια υπηρεσία του Ελληνικού Δημοσίου.

Είναι συνδυασμός συμβολικών αριθμών σε χρήση στους κύκλους των χρυσαύγουλων και των ομοϊδεατών τους της αλλοδαπής. Εφόσον το 88 το έχουμε, ας καταγραφεί εδώ ότι το 14 συμβολίζει το εκ δεκατεσσάρων λέξεων ρατσιστικό σλόγκαν του David Lane «We must secure the existence of our people and a future for White Children», ή, εναλλακτικά, «Because the beauty of the White Aryan woman must not perish from the earth».

Δεδομένου ότι οι ως άνω φράσεις πραγματεύονται την ανωτερότητα της αρίας φυλής, προσωπική άποψη του γράφοντος είναι ότι οι 14 λέξεις συνιστούν αφόρητο βερμπαλισμό.

Θα αρκούσε μία και μόνο: Παπ-αριές.

(Λήμμα-αποχαιρετισμός στο καλοκαιράκι).

Εξάρτημα του ψαροντούφεκου, που συνδέει μεταξύ τους τα δύο λάστιχα. Αποτελείται από ένα σιδεράκι σε σχήμα Λ, στου οποίου τα κάτω άκρα είναι προσαρμοσμένα δύο καμπανοειδή πλαστικά καβλιτζέκια με εσωτερικές βόλτες, τα οποία βιδώνουν στις αντίστοιχες κεφαλές των λάστιχων. Υφίστανται όμως και σκοινένιες καμπάνες.

Η κορυφή του μεταλλικού Λ (είτε μονοκόμματη στην περίπτωση της απλής καμπάνας, είτε αρθρωτή, οπότε μιλάμε για σπαστή καμπάνα), όταν τεντώνονται τα λάστιχα πιάνει στις ad hoc εγκοπές της βέργας για να οπλίσει το εργαλείο.

Όποιος φιλοτιμηθεί ας χώσει κάνα μήδι, ο Αύγουστος δεν βελτίωσε διόλου τις πενιχρές κομπιουτερικές μου επιδόσεις. Είχα άλλα πράματα να κάνω. Τις εξ υμών έχει κολυμπήσει παρέα με θαλάσσια χελώνα σε οχτώ μέτρα βάθος; Χα!

(Διστάζω να καταχωρίσω το λήμμα ως επαγγελματική αργκό. Η υποβρύχια αλιεία δεν είναι επάγγελμα. Εξαιρούνται κάτι καθίκηδες που βουτάνε παρανόμως νύχτα με προβόλια και μπουκάλες και δεν αφήνουνε λέπι κάτω. Ελπίζω στην επόμενη κατάδυσή τους να σπάσει η καμπάνα του όπλου τους ακριβώς τη στιγμή που θα τους την πέφτει μια εξαγριωμένη, δίμετρη σμέρνα η οποία θα τους κολατσίσει τα καλαμπαλίκια και ό,τι άλλο κρεμάμενο βρει).

Παλιομοδίτικο (μπα σε καλό μου, πώς μού συνέβη εμένα αυτό;) σλανγκοτέτοιο, πώς τα λένε μωρέ αυτά με τα τρία γένη, επίθετα νομίζω, που τεσπα έχει την έννοια του ύπουλου, του άτιμου, του αναξιόπιστου, του μπαγάσα, ενίοτε όμως και με μια χαϊδευτική νυάνς μεγαλόψυχης ανεκτικότητας τ. «βρε τον κερατά!».

Γιά κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο η λέξη δεν επιβίωσε ούτε στον γραπτό, ούτε στον προφορικό λόγο μετά την δεκαετία του '60, άντε πρώιμα '70. Πιθανώς η πίστη της να μην ήταν και τόσο βαθιά, ή τα κέρατά της να μην χωρούσαν να διαβούν τις πύλες της Μεταπολίτευσης. Who nose....

Εφόσον το αφεντικό επιτρέπει τις λεξιπλασίες, αφιερώνοντας τους μάλιστα και ειδική κατηγορία, και μιας και κάνει τέτοια ζέστη, είπα κι εγώ να μαλακκιστώ λίγο μπας και δροσίσει.

Το ρήμα του ορισμού λοιπόν παράγεται από τα αρχ. ελληνικά (τα) μάλα = πάρα πολύ + ακκίζομαι = κάνω νάζια, χαριεντίζομαι.

Και ναι, σωστά καταλάβατε, πρόκειται για την καθημερινή συνήθεια των συντελεστών των μεσημεριανάδικων, ατόμων στα οποία αφιέρωσα ήδη πολύ χρόνο και λέξεις, οπότε το κόβω εδώ.

Μάλλον παλιομοδίτικο σλανγκορήμα που έχω δεκαετίες να ακούσω να χρησιμοποιείται στην καθημερινή ομιλία. Επειδή τα φράγκικά μου είναι μάλλον φτωχά, άνοιξα κι εγώ το Le Petit Robert όπου και έμαθα τα εξής ενδιαφέροντα:

Το ρήμα adresser σημαίνει μεταξύ άλλων α) εξαπολύω πλήγμα προς κάποια κατεύθυνση και β) παραπέμπω σε αρμόδιο (και, συνεκδοχικά, λέω εγώ τώρα, καθοδηγώ/υποδεικνύω σε κάποιον την ενδεδειγμένη ενέργεια). Προφάνουσλυ, από αυτή την δεύτερη έννοια προκύπτει και η σημασία εκπαιδεύω που έχει το ρήμα, γούτσου-γούτσου το καλό σκυλάκι, άμα δεν μού φέρεις τις παντόφλες μου δεν έχει κοκό.

Αν και, όπως ελέχθη, η χρήση του ρήματος έχει μάλλον υποχωρήσει έως εξαφανιστεί στον καθημερινό λόγο, εν τούτοις αυτό διασώζεται ακόμα στο νέτι και με μιά τρίτη σημασία, την οποία ομολογώ ταπεινά (είμαι ένα άθλιο φίδι) πως αγνοούσα. Αυτήν της επένδυσης / επικάλυψης κάποιας επιφάνειας με κάποιο υλικό, έννοια η οποία όμως πρέπει να ανάγεται στο αγγλικό ρήμα to dress. Επειδή όμως εδώ μπαίνουμε σε τεχνικά θέματα, να υπενθυμίσω ότι σας έχω ματαίως ξαναζητήσει να μη με μπλέκετε σε τέτοια δύσκολα.

Καρα-ρετρό, εξαφανισθείσα πλέον σλανγκιά του 18ου-19ου αιώνα που σημαίνει τον φίλερι ανακατωσούρα που βάζει φιτιλιές, κυριολεκτικά την κουτάλα (χουλιάρα) που ανακατεύει τα σκατά.

Τόσο η σλανγκότητα, όσο και η σλανγκοσύνη της λέξης μας υποδεικνύονται από τον αποθησαυριστή της, Σκαρλάτο Βυζάντιο, ο οποίος μας πληροφορεί ότι τη λέξη την χρησιμοποιούσαν στην εποχή του οι αναγωγότεροι των χυδαίων, ταμάμ δηλαδή κάτι τύποι σαν κάποιους που λημματογραφούν σε μια ιστιοσελίδα που ξέρω...

Αναφορά στον ως άνω λεξικογράφο και στη λέξη βρήκα και εδώ (σχόλιο υπ' αριθμόν 208, για να μη μού κουράζεστε), αφού όμως είχα γράψει το λήμμα, οπότε είπα να μην πάει τζάμπα ο κόπος μου.

Α, και πού 'στε; Μην πει κανείς ότι το παρατραβάω, ότι πάω πολύ πίσω, ότι και καλά ξεφεύγω από τα (ποια;) χρονικά πλαίσια της αργκό για θα γίνουμε πρωκτός εδώ μέσα.

Ο φρικαλέος οχετός εμετικών χυδαιοτήτων που ακολουθεί αλιεύθηκε σε αυτόματο τηλεφωνητή. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη, καθώς είναι σαφές ότι ο αποστολέας του μηνύματος δεν παίρνει αιχμαλώτους, οι δε τραυματίες...... Από τα συμφραζόμενα πιθανολογείται βάσιμα ότι η μάλλον έντονη αυτή αντιπαράθεση προέκυψε λόγω μιας διαφιλονικούμενης θέσης στάθμευσης.

(Ζητώ συγγνώμη για την καταγραφή).

Ρε ξεφτιλισμένο μουνόπανο ρε γαμημένο αρχίδι ξεκωλιάρη σε μένα ρε πήγες να πουλήσεις μούρη γαμώ τον χριστό σου κάτι γαμιόλες σαν και τα μούτρα σου τις έχω για τον πούτσο μου ρε καριολόπουστα εμένα ρε θα μου πιάσεις τον κώλο ρε σκατίφλωρα γαμώ το μουνί που σε πέταγε ρε καραπούσταρε να πεις και στη γκαργιόλα σου να ρθει να την ξεκωλιάσω την παλιοχαμούρα και σένα ρε πούστη θα σου κάνω τον πάτο να χωράει τριαξονικό ρε μπινέ θα βλαστημήσεις την ώρα που βγήκες από το μουνί της τσιμπουκλούς της μάνας σου ρε πουτσογλείφτη που έχεις φραπεδιάσει όλο το Αιγάλεω ρε ξεσκισμένε που ανοίγεις την κωλοτρυπίδα που έχεις για στόμα και τρέχουνε τα φλόκια ποτάμι φέρε και τον μαλάκα τον ξάδερφό σου τον σφίχτη τον γαμιά σου να του πω κι αυτουνού για το μουνί της παναγίας του πισωγλέντη έτσι και ξαναφήσεις το μπρίκι σου κάτω απ' το δέντρο θα στο βάλω στο γκώλο ρε μουνί να πάρεις τη χαλαμαντάρα σου και να την παρκάρεις στη σούφρα της αδερφής σου της μπαζόλας ρε μαλακισμένο άντε τίναξε το γκώλο σου να πέσουν οι καπότες δεν έσκασα πενήντα χιλιάρικα για τη τζιπούρα για να χω το παπάρι σου να μου πιάνει τη σκιά θα σε γαμήσω με συρματόβουρτσα ρε μαλάκα σκατά να φας μωρή πουτσοκαθίστρα λούγκρα θα φέρω τα κολλητάρια μου από τη χρυσαυγή να σου το κάνουνε το μπουρδέλο σου ίσωμα και να σου δώσουνε το κωλάντερο στο χέρι άμα ξαναφήσεις σημείωμα στο μπαμπρίζ ή ξαναπλησιάσεις τ' αμάξι μου θα φας ψωλιά διαπλανητική ρε βρομόμουνο σκατοκουράδα κωλογαμημ (τέλος διαθέσιμου χρόνου ηχογράφησης).

(Καριολίκια είναι οι βρισιές).

Το τρέμουλο του τιμονιού αυτοκινήτου ή μηχανής που παρατηρείται σε ταχύτητες περίπου 100 χ.α.ω. και που οφείλεται συνήθως σε πλημμελή ευθυγράμμιση ή ζυγοστάθμιση των τροχών του οχημάτου.

Μην περιμένετε χαριτωμενιές και μαλακιούλες, ως άσχετος με το θέμα αγγαρεία κάνω, ποινήν εκτίω. Και καταγγέλω από αυτό εδώ το βήμα τους σύσσλανγκους που, ενώ το έχουνε με την αυτοκίνηση, κάνουνε την κορόιδα και αφήνουνε τον παππούλη να βγάλει το μπουλόνι από την μπουλονότρυπα. Αίσχος!!!