Ορισμοί από Δανάη Χ. (5)
Εμφανίζονται 1-5 από 5

Η τύπισσα που έχει φορτώσει πάνω της ό,τι έχει και δεν έχει σε μια μάλλον αποτυχημένη απόπειρα να δείχνει σικ και περιποιημένη. Μιλάμε για τίγκα στο στραφταλιζέ φο μπιζού, πανηγυριώτικο φουλάρι με λαχούρια και κρόσια, φαντασμαγορικό μακιγιάζ, ψεύτικα νύχια με την την Άρτα και τα Γιάννενα επάνω και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ένα άρρωστο μυαλό. Το αποτέλεσμα μοιάζει με κάδο για μπάζα, εξού και ο χαρακτηρισμός «μπαζόκαδος».

Ο πρήξας του ελέους είναι ο γνωστός σε όλους μας πρήχτης (και λοιπά παρεμφερή), μόνο που έχει αναγάγει το τρομπάρισμα σε τέχνη. Είναι ακούραστος, έχει ζήλο και πείσμα και δεν θα σταματήσει αν δεν στα κάνει ζέπελιν για να εκτοξευτείς στο διάστημα. Γιατί μόνο εκεί θα γλιτώσεις από αυτόν.

Η συνοδευτική επεξήγηση «του ελέους» προκύπτει από το έλεος που θα ζητάς από την Αγία Τριάδα, το Δωδεκάθεο και τον Βούδα, ελπίζοντας πως θα σε ακούσει ένας από αυτούς έτσι και πέσεις πάνω του.

Ο ξεπεσμένος κουνιστός, αυτός που αφήνει και λίγο μακρύ μαλλί να χαϊδεύει ώμο, για λίγο πιο ανέμελο λουκ. Προκαλεί περισσότερο γέλιο παρά ενόχληση. Οι πιο συνηθισμένες παραλλαγές του όρου είναι η Φλωράνς ή Φλωρούμπα.

Το κοριτσούδι (η κλανίτα είναι συνήθως νεαρής ηλικίας) που μιλάει για όλα και για τίποτα, που έχει γνώμη περί πάντων χωρίς να έχουν καμιά όμως ουσία τα λεγόμενά της. Κοινώς, είτε μιλάει είτε κλάνει, ένα και το αυτό.

Χαρακτηρισμός που περιγράφει το περιορισμένης ευθύνης άτομο, εκείνον που περπατάει και κουτουλάει τοίχο. Δεν είναι ενοχλητικός και σπασαρχίδης,, απλά η βλακεία του έχει φτάσει στο μεδούλι, οπότε παρομοιάζεται με μπετόβεργα αφού σε τέτοιο επίπεδο είναι και το iq του.

Εναλλακτικά θα ακούσετε να τον παρομοιάζουν με τούβλο ή πυρότουβλο, με στόκο, γκασμά και τσιμεντόλιθο.