Ορισμοί από τον Slowthemuchoil (5)
Εμφανίζονται 1-5 από 5

1. Ο κάθε φέρελπις νέος, οπαδός του καυλαντίσματος, ξαναμμένος και ετοιμοπόλεμος. Μπακούρι κατ' επιλογήν (ορ νοτ), ξεχωρίζει στο πλήθος ωσάν πελεκάνος με το ράμφος ανάμεσα στα πόδια.

Κυκλοφορεί συνήθως μόνος αλλά συναντάται συχνά και σε σχηματισμό αγέλης... Στην οποία περίπτωση βέβαια χαλάει το πράμα και η μπακουροπαρέα καταντάει αρχιδόκαμπος.

1. Ο βλαστός του φρέσκου κρεμμυδιού που στη μέση της ανάπτυξής του είναι ολόισιος και στην άκρη του έχει το λουλούδι του κρεμμυδιού.

Εννοείται το τσιγάρο. Περίπτωση κατά την οποία κομματάκια από το φρεσκοτριμμένο καπνό και κάθε άλλο «αρωματικό βότανο» που περιέχεται στο τσιγάρο, διαφεύγουν μέσα από μια κακοστριμμένη τζιβάνα και καταλήγουν στο στόμα του ρουφώντα θεριακλή, ο οποίος αναγκάζεται να προβεί στο χαρακτηριστικό πολυβόλο φτύσιμο –φτου!-φτου!-φτου!– σιχτιρίζοντας παράλληλα τον άμπαλο στρίφτη, καθώς όλη η μαστοριά του μπάφου ως γνωστόν βρίσκεται στην τζιβάνα.

Ο μπακουρογαμόσαυρος είναι μακρινός συγγενής του καμπουρογαμόσαυρου και πρωτοξάδελφος του καγκουρογαμόσαυρου.

Στις παρέες του, αναλώνεται στην εξιστόρηση δήθεν ερωτικών περιπετειών και πρήζει τα ούμπαλα στον περίγυρο του με παπαρολογίες, οι οποίες εν πολλοίς έχουν λάβει χώρα μοναχά στην φαντασία του, άντε και σε κανα σίκουελ του φασινέισον. Μόνιμη και πιστή σύντροφός του, κανονική δούλα και κυρά, η Πάμελα Χάντερσον.

Όταν δεν επικοινωνεί το μυαλό, δεν κάνει ρέτζιστερ. Λέγεται όταν τρώει κόλλημα/σκαλώνει ο εγκέφαλος και δεν μπορεί με τίποτα να φέρει στην επιφάνεια μια παλιά εικόνα, μια ιστορία, ένα πρόσωπο. Πχ όταν βλέπεις ένα γνωστό στον δρόμο, η φάτσα του σου φαίνεται γνωστή αλλά δεν μπορείς με τίποτα να θυμηθείς από πού τον ξές, πόσο μάλλον το όνομα του.

Είναι μάλλον δάνειο από το σύμπαν των Η/Υ, όπως τάχαμου η Μνήμη τυχαίας προσπέλασης (RAM) δεν επικοινωνεί με τον σκληρό δίσκο δηλαδή την Κύρια ή κεντρική μνήμη.

register /ˈredʒɪstəʳ/ = εγγράφω, εγγράφομαι.

Ο κουφιοκέφαλος, ο ακατοίκητος, ο χαζός κατά μια έννοια. Όταν ρε παιδί μου δεν κάνει ρέτζιστερ, το κεφάλι δεν επικοινωνεί με το σώμα, «το παιδί δεν κάνει...», θέλει αλλά δεν το 'χει.

Κλασικά ο ανερούβαλος, ξεχνά το κινητό και τα τσιγάρα στο τραπεζάκι φεύγοντας από τον καφέ, κλειδώνει την πόρτα και τα κλειδιά είναι μέσα, πάει για μπύρες στο περίπτερο χωρίς να πάρει μαζί του λεφτά, και αλλά πολλά ωραία, καταλήγοντας συνήθως το ανέκδοτο της παρέας.

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν συνήθως κάπου στη Κρήτη καθώς ο ανερούβαλος είναι γέννημα-θρέμμα της Μεγαλονήσου.