Η σκοτοδίνη, η λιγοθυμιά, το έρεβος που παθαίνουμε όταν ας πούμε μας έρχονται τα μπιλιετάκια της εφορίας. Ξέρω τη λέξη από τα ογδόνταζ, αλλά ο γούγλης δίνει μόνο ένα χτύπημα. Μωρ' δε μας χέζει κι αυτός ο μαλάκας, όταν εγώ περπατούσα στον κόσμο αυτός δεν ήταν ούτε μπάιτ στον κομπγιούτορα του πατέρα του.

Δεν νιωθω πολυ καλα.....νιωθω μια σβημαρα.
εδώ

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Προφανούς ετύμου δεν-περιγράφω-άλλο λέξη που σημαίνει άντερα, εντόσθια. Μας την πάσαρε εξ απαλών ονύχων ο φάδερ (από Αιτ/νία μεριά). Πού διάολο την τσίμπησε μακάρι να ήξευρα, πάντως το λεξιπλαστικό δεν το 'χει, άρα κάπου, κάποτε λεγόταν / λέγεται η μη γουγλιζόμενη λέξη.

Περπατάει χωρίς να μιλάει ότι φρόντισα να ενημερώσω σχετικώς τα βλαστάρια μου.

Μπράβο αγόρι μου, ωραίος σκάρος! Του 'βγαλε κι η τετράαινα τα τσιλίπορδα, γλυτώνουμε και το πολύ καθάρισμα. Άντε, πάμε σιγά-σιγά κατά πίσω, θα με κατασπαράξει η μάνα σου...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η έντονη επιθυμία για αφόδευση ( < πολύσημο χυδ. ελλην. ρημ. χέζω ). Προσοχή όμως, δεν μιλάμε για τη γνωστή κυριλέ, άνετη φάση στο σπιτάκι μας, στην προσφιλή μας χέστρα με τα περιοδικά, το αρωματισμένο κωλόχαρτο και τον πάλλευκο τι-έχουν-δει-τα-μάτια-του μπιντέ. Όχι αγαπητοί, το χεζουριό είναι ανελέητη τρέχα-πατριώτη-τη-χάνουμε-τη-δίκη κωλοπηλάλα, συνδεόμενη συνήθως με ισχυρό τρόμο ή και άλλες αιτίες, όπως μας λέει το γ' παράδειγμα.

Ο φίλτατος σύσσλανγκος dryhammer εδώ μας πληροφορεί ότι έχει υπ' όψιν του τη λέξη με την έννοια της τουαλέτας. Όθεν, παρακαλείται / προσκαλείται (αυτός ή οποιοσδήποτε άλλος), εφόσον έχει στοιχεία να τα καταθέσει στα σχόλια ώστε το λήμμα να γίνει τελείως κώλος. Τη σκαταθέσεως περατωθείσης ο απαραίτητος υγειονομικός χάρτης θα είναι ευγενής προσφορά του καταστήματος.

  1. φιλε μου πεσμου οτι εχεις καμια ταινια με μεταφυσικα με φαντασματα και τετοια αλλα να ειναι χεζουριο,να τα κανεις πανω σου ομως ;P καθήστε

  2. Η ειδικη με την Αθανασια εχει κοπει μερες τωρα, λογω ακαταλληλοτητας και υψηλης μεσης ωριαιας, μπαλκονιων και γενικως οπως λεει και ο πατηρ σου θα μαζευε πολυ χεζουριο αν γινοταν, ευκοιλια δηλαδη, ειδικα στις κατηφορες. χαλαρώστε

  3. Η Ντενίζ είχε χωθεί στον καμπινέ κι έχεζε με τις ώρες. Άμα αργούσε να πάρει την πρέζα του τον έπιανε χεζουριό! Η Λουτσία είχε χωθεί στην αιώρα, είχε κουλουριαστεί, έσφιγγε το στομάχι του και μούγκριζε.

Θόδωρος Σαραντόπουλος "300 τρόποι θανάτου" (εκδ. Υάκινθος, 1983).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Ο καλός κύριος Jack Daniels, με μια πινελιά βιβλικού σλανγιωτατισμού.

Και Ιακωβο Δανιηλ εχουμε για τους πιο απαιτητικους!!! χιπς!!!

Είμαστε οι: Ιάκωβος Δανιήλ 33 χρονών Οδοντοτεχνίτης, Γιάννης Ουωκίδης 33 χρονών Ζογκλέρ, Βαλεντίνος 33 χρονών Ασφαλιστής, Δημήτρης Μπίνης 33 χρονών Σφουγγαράς, Haig (είναι ξένος μετανάστης και γράφει μόνο για τη Χ.Α.) 33 χρονών Χρηματιστής, Γκράους ο διάσημος 33 χρονών Μοντέλο και Γκ. Λεφίντις (της μεγάλης των «πλάβι» σχολής) 33 και αυτός, Μπασκετμπολίστας. χικ!!!

Ρε παιδιά, με όλο το σεβασμό δηλαδή, τι σημαίνουν οι στίχοι?

Πιά είναι η "αλήθεια" που χάσκει? Ότι την θέλουμε να καεί απο τα δάκρυα μας? Ότι μας λείπει?

Νομίζω πρέπει να ανανεώσω την γνωριμία μου με τον εκλεκτό κύριο από το Tennessee ονόματι Ιάκωβος Δανιήλ και να ξαναδοκιμάσω, μπας και καταλάβω. πες τα χρυσόστομε

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Είμαι σε μαύρη μελαγχολία, έχω τα ψυχολογικά μου χάλια, είμαι να με κλαίνε οι ρέγγες.

Για φάσεις που πιάνουμε εντελώς πάτο, τα μαύρα πανιά κάνουνε άμα λάχει και για σάβανο, όπως μας λέει το πρώτο παράδειγμα.

Τώρα για λάθος ιστιοφορίες, γκρεμοτσακίσματα από βράχους, ονοματοδοσίες θαλασσών και άλλα τέτοια άσχετα, να πα ν' ανοίξετε καμιά Ελληνική Μυθολογία και μη μού ζαλίζετε τον έρωτα, άντε μπράβο.

  1. Τ’ ακούει ο άλλος βασιλέας, πως του τάδε βασιλέα η δυχατέρα έκαμε ένα σιμιγδαλένιο και τον πήρε άντρα, το μαθαίνει κι η δυχατέρα του αυτουνού, και πέφτει στα μαύρα πανιά να πεθάνει. Ήθελε αυτή το Σιμιγδαλένιο για άντρα. ώρα καλή

  2. Την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στα μαύρα πανιά: «την κάψαμε την αριστερά» και μαζί τη χώρα σκεφτόμουν. Δε θα ξανασηκώσουμε κεφάλι… στην

  3. καλησπερα κοριτσια! πριν απο μια ωρα περιπου γυρισα απο την εξεταση doppler και αυτη την στιγμη ειμαι στα μαυρα πανια! πρύμνη σου

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Τα ξίδια.

Από ετυμολογία έστυψα τη γκλάβα μου αλλά δεν μπόρεσα να σκεφτώ τίποτις. Στο εξής θα διάγω βίον εγκρατή και ενάρετο, θα μελετώ τας Γραφάς και θα Σάς ανακοινώσω το πόρισμα των ερευνών μου εν καιρώ.

Πεμπτη αποψε τα ανακατεμενα αλκολια εχουν την τιμητικη τους μπαργουΜΑΝΑ ετοιμη για όλα εδώ

εσυ καποτα,πρεπει πρωτα να πιεις αλκολια και κανα μπαφο, για να εκφραστεις θελεις ουσιες,στην ουσια δεν ριμαρεις,γραφεις μαλακιες εκεί

μπριζολες κανονικα καθημερινα (ειχα γυρισει πεινασμενος απεξω!!) και το βραδυ αλκολια...αντε αυτο για 20 μερες, πηγα για γενικη και νομιζανε για υπατητιδα...η γκομενα μου χεστηκε αλλα και με εχεσε.. παραπέρα

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το πάλαι ποτέ χαρτονόμισμα των δέκα χιλιάδων δραχμών που έγινε κωλοσφούγγι όταν έκαναν κατά δώθε γιούργια τα γιούργια.

Παρά την τότε αγοραστική του δύναμη, δεδομένων των μορφών που κοσμούσαν τις δύο όψεις του (Γεώργιος Παπανικολάου και Ασκληπιός), ο λημματογράφος είχε σε σχόλιό του εδώ χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο τραπεζογραμμάτιο χαρτί υγείας. Ε μα...

Τύχαινε και σε μένα [...] να βρίσκω τίποτα ξεχασμένα δεκαχίλιαρα [...] στα θυλάκια των μπουφάν ή στις κωλότσεπες των παντελονιών. Αναφέρομαι στα εκμαυλιστικά και άκρως θεραπευτικά χαρτονομίσματα, επονομαζόμενα και "γιατρούς", από την προσωπογραφία του Γεωργίου Παπανικολάου στη μια όψη και το ολόγλυφο άγαλμα του Ασκληπιού στην άλλη.

Γ. Νανούρης (Μετέωρος), Εφημερίδα των Συντακτών 15/10/2015

Εγώ έχω έναν Κολοκοτρώνη στο πορτοφόλι μου μόνιμα, έτσι για γούρι. Δυστυχώς δεν μου ξέμεινε κανένας γιατρός :( εδώ

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το Champions League. Ταρζανιές δεν έχει, δεν ξέρω την τύφλα μου επί του θέματος.

Αφού γουγλίζεται πλούσια όμως, μπορεί και να λέγεται.

Η Μπενφικα που αποκλειστηκε στον ομιλο του τσαμπιολι απο τον γαύρο ήταν μια άλλη ομάδα. Οπως μάλλον κ ο γαύρος... εδώ

- Ποια Τσελσαρα ρε μ@λακα; Παιζει η ΑΕΚΑΡΑ τελικο Τσαμπιολι με αντιπαλο την Μπαρτσελονα! εκεί

Γιατί άραγε κανείς γαύρος δεν απαντάει..;

επειδη ξερουν οτι εισαι μαλακας

Επειδή ο μαλάκας παίζει Τσαμπιολί κι αυτοί Ουέφα...!

τελειωνε μη σε γαμευσω...!

Θα εναποθέσεις πορδή εις τας μάντρας μου! παραπέρα

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Τώρα αυτό σλανγκ το λες δεν το λες, μα μιλάει για έναν κόσμο διάφανο.

Είναι η κλασική ευχή που ανταλάσσουν οι πωρωμένοι ψαροντουφεκάδες. Αυτοί που φωτογραφίζονται και βιντεώνονται με την ψαριά ανά χείρας στα ιντερνέτια και στα περιοδικά του χώρου. Αχρείου και Παρεισάκτιδος γίγνονται παίδες δύο. Πρεσβύτερος μεν Φατσομπούκης, νεότερος δε Τούμπης.

Σημαίνει απλά πως το σημαντικότερο κομμάτι της βουτιάς είναι η ανάδυση. Πως το καλύτερο ψάρι το πουλάνε στα ψαράδικα. Πως είναι καλύτερα να τα σκάσεις παρά να σε βρούνε σφηνωμένο σε τίποτα χάλαρα.

Στοιχειώδη πράγματα δηλαδή. Κοινώς αποδεκτά.

Επί των οποίων τη συμφωνία τους έχουν κωδικοποιήσει με την επινόηση μιας κοινά αποδεκτής ευχής.

Και μετά πνίγονται.

μπραβο μπραβο παιδια παρα πολυ καλη δουλεια καλες αναδυσεις εδώ

KAΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΔΥΣΕΙΣ εκεί

Ωραιο βιντεο .. βοηθαει παντως πολυ να εχεις στη πλατη σου τον ηλιο στο καρτερι ... παντα τετοια ! Καλες αναδυσεις!!! αλλού

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Κατά το γίνομαι Λούης.

Κάνω την πάπια, σφυράω αδιάφορα, κάνω τον παλαβό, τον Κινέζο. Ρετρό σλανγκιά του '30, της οποίας ωστόσο έχει καταγραφεί μια χρήση το 2006 (κρυφοκοιτάξτε στο α' παράδειγμα με προσοχή μη σας έρθει καμιά αδέσποτη).

  1. Ικανοποιώντας ερωτήματα αναγνωστών αναφέρουμε ποιος ήταν ο Μοσκιός, τον οποίο χρησιμοποίησε προχτές η Αλέκα Παπαρήγα, λέγοντας «Η ΝΔ κάνει τον Μοσκιό»: Στις 6/1/1931, στην Καλλιθέα, έγινε ένα φρικιαστικό έγκλημα που συντάραξε το πανελλήνιο. Η Αρτεμις Κάστρου και η κόρη της Φούλα Αθανασοπούλου, με τη βοήθεια του ανιψιού τους Μοσκιού, σκότωσαν τον Μήτσο Αθανασόπουλο, σύζυγο της Φούλας. [...]
    Οι δύο γυναίκες δικάστηκαν [...] Στο δικαστήριο κλήθηκε και ο ανιψιός τους Μοσκιός, που βοήθησε τη Φούλα και την Κάστρου να δολοφονήσουν τον Αθανασόπουλο. Ομως σε όλη τη διάρκεια της δίκης δεν είπε λέξη. Η παροιμιώδης «σιωπή» του στο δικαστήριο, καταγράφηκε στη συνέχεια ως λαϊκή ρήση. «Κάνεις τον Μοσκιό», έλεγε ο κόσμος. εδώ

  2. Το 1932 ο Ιάκωβος Μοντανάρης έγραψε ένα τραγούδι που πούλησε 250.000 δίσκους [...] Ο τίτλος του ήταν "Κακούργα πεθερά" [...] μουσική απόδοση της πιό πολύκροτης αστυνομικής υπόθεσης [...] μιά ολόκληρη χώρα ασχολούνταν επί δύο χρόνια με αυτό το έγκλημα [...] ο μικρός Μοσκιός, ένα παιδάκι μειωμένης αντίληψης [...] γιά πολλά χρόνια η φράση "κάνει τον Μοσκιό" σήμαινε "παριστάνει τον τρελό".

Δημ. Καμπουράκης "Μιά σταγόνα Ιστορία. Μέρος Τρίτο" εκδ. Πατάκη 2013

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία