Ορισμοί από τον Metrononos (17)
Εμφανίζονται 1-10 από 17

Κατά λέξη, μου φεύγει η γόβα. Στο κατάλληλο κόνσεπτ βγάζει ραφινάτο χιούμορ (λέμε τώρα!) και όλιγον από υποσκάπτουσα ομοφυλοφιλία.

Κατηγορία ύβρεως που επικεντρώνεται στην απαξίωση της μητέρας του άλλου. Βαριές κουβέντες όπως: «Σου γαμώ τη μάνα (την πουτάνα)», «γαμώ το μουνί που σε πέταγε» κατηγοριοποιούνται ως γαμωμάνες.

Παρόλο που υπάρχει ο όρος «της πουτάνας», εμπλουτίζω με την (καλή πρόθεση) «Θα».

Συνώνυμα, θα γίνει χαμός, θα φύγουν τα τσιμέντα.

Λωρίδα ξύλου σε σχήμα γιου (U, περίπου δηλαδής) το οποίο συγκρατεί το σκάφος έγχορδου όργανου στο κάτω μέρος.

Στη σλανγκ των δρομέων σημαἰνει απροπόνητος, με όχι τρομερές επιδὀσεις. Μιας και το δρομικό κίνημα έχει αλματώδη άνοδο, άλλο τόσο έχουν αυξηθεί και οι κολάντζες. Παραδεἰγματοσχάριν:

Ακούστηκε σε στρατόπεδο της Ελληνικής επικράτειας γύρω στο 1996-1997. Επιφώνημα και προσκάλεσμα για χαλαρότητα, λούφα και γενικά καλοπέραση, ίσως ρίχνοντας τα βάρη στους άλλους, μια φιλοσοφία που εστιάζει στη γείωση των όποιων μιλιτέρ προβλημάτων. Ο συνδυασμός ηρεμιστικών χαπιών τα οποία προσφέρουν την προσδοκούμενη ντάγκλα και το κλασικό σνακ των ελληνικών δυνάμεων έχει ως αποτέλεσμα μια κατάσταση ζεν η οποία αντισταθμίζει τη δύσκολη, και καλά, ζωή των στρατιωτών μας.

Εκ του bottleneck, όπου η απόδοση ενός συστήματος ελαττώνεται λόγω ενός μικρού μέρους αυτού. Χρησιμοποιείται από κομπιουτεράδες κατά κόρον όπου κάρτες γραφικών, τσιπς κτλ ψιλογαμιούνται μεταξύ τους.

Γυναίκα ανάμεσα στα 45-60, με απλά λόγια ένα σιτεμένο μετα-μιλφ προς το προ-γκιλφ. Ο χαρακτηρισμός προιδεάζει για παρουσιάσιμη, σεξουαλική και ώριμη γυναίκα, είτε και όχι.

-Τι έγινε Νικολάκη με την πουράτζα που σε γυρνόφερνε;

-Καλά μωρε, πέφτει κανάς φιρφιρίκος που και που

-Καβάτζα η πουράτζα δηλαδής

Παρ 2

Λέω και γω θα σκάσει το μιλφάκι από το γαμησοσαιτ και θα γίνει σκηνικό και σκάει τελικά μια πουράτζα, εντελώς θείτσα, έγινα λούης

-Άσε με ρε μαλάκα και εσύ, πιάσε ένα τσιγάρο..

Στον κόσμο του Marlboro (ή ο κόσμος του Marlboro). Μια ουτοπία born in usa όπως μας την παρουσίασαν οι παλιές διαφημίσεις του Marlboro, γκαομπόυδες με θεληματικά πιγούνια, άλογα και γενικά ένας αέρας γουέστερν land of the free φάση. Η προσγείωση στην πραγματικότητα μπορεί να είναι σκληρή, το τσιγάρο σκοτώνει, τα άλογα όταν γεράσουν επίσης και οι γκαμπόυδες δεν είναι και τόσο άνδρες (πουστοαστείο)

Εν ολίγοις, αυτός που προσπαθεί να περάσει το μέσο όρο στο χόμπυ/πεδίο που τον ενδιαφέρει, συνήθως ερασιτέχνης και συνήθως σπασαρχίδης. 'Ενας επαγγελματίας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επιδοσάκιας. Ερασιτέχνης δρομέας με τα σούπερ ντούπερ ντράι φιτ φανελάκια και τα παπούτσια με γέλη, παρόλο που έχει αφιερώσει χρόνο, και θα μπορούσες να του δώσεις και ένα ρισπέκτ, σου σπάει τ’αρχίδια με τις χρονομετρήσεις κτλ κτλ. Θετικό επίσης ότι κρατιέται σε φόρμα και δεν έχει κάνει κοιλαρόνι, μπάκα στο πιο επιστημονικό, αλλά στα 45 προσέχει μην χάσει το παιχνίδι με τα γκομενάκια (συνήθως μικρότερα). Επίσης, κομπιουτεράδες που βάζουν τα ψηφιακά τούρμπο μπας και δουν τσόντα 5msec πιο γρήγορα θα μπορούσαν τα χαρακτηριστούν ώς επιδοσάκιδες-και στη μαλακία.

Κοινώς οι ψεκασμένοι, τσιπάκια παντού, συνομοσία ερπετοειδών κτλ κτλ ο ψέκας σαν συντομογραφία προσθέτει λούμπεν πόντους στο ήδη καμένο (sic) και ψεκασμένο.