Ορισμοί με ετικέτες (55)
Εμφανίζονται 31-40 από 55

Απλή και περιεκτική έκφραση ώστε τα αρσενικά να βρουν την δικαιολογία, ή μάλλον να βρουν την αιτία, του γιατί το μπροστινό μέρος του εσωρούχου αλλάζει χρώμα όσο το φοράνε. Ό,τι και να έχει σκαρφιστεί ο νους του άνδρα, ό, τι τάμα και να έχει κάνει, όσο και να συλλογίζεται τις φωνές της μάνας/συζύγου, όταν πάει για το ψιλό του η τελευταία σταγόνα αναπόδραστα, ανερυθρίαστα, ατελέσφορα, ανήθικα θα πέσει πάνω στο εσώρουχο. Όσες φορές και να την έχεις τινάξει, σε συνέχεια των παραπάνω προσπαθειών, απλά δεν μετράει. Σκέφτεσαι και πως πάνω από 3 τινάγματα θεωρείται μαλακία και τα παρατάς. Βρε αδερφέ πάρ' το απόφαση πως μια ζωή μία σταγόνα θα περιμένει υπομονετικά μέσα, θα κάνει του κεφαλιού σου (το πιάσατε το υπονοούμενο ε;) για να νιώσει τη θαλπωρή του εσωρούχου σου.

Επειδή πολλά πονηρά γύναια θα αντιπαραβάλλουν τον νόμο αυτό με τους νόμους του κράτους πρέπει να ειπωθεί ότι η λέξη νόμος στην έκφραση έχει το νόημα του Νόμου της Βαρύτητας, του Νόμου του Μέρφυ, του Νόμου Αχαΐας (είχα κάνει κάποτε λάθος στον τονισμό στο δημοτικό και ο δάσκαλος μου έβαλε τιμωρία αλλά τώρα παίρνω την εκδίκηση μου!) οπότε απλά δεν παρακάμπτεται. Άρα από εδώ και στο εξής σταματήστε άνδρες απανταχού της γης να ντρέπεστε! Είναι κάτι που τονώνει τον ανδρισμό σας! Είναι στο DNA πώς να το κάνουμε!

Έκφραση η οποία σημαίνει ότι για να πετύχει κάποιος κάτι, πρέπει να οργανωθεί και να προσπαθήσει σκληρά. Το καλό και επιθυμητό αποτέλεσμα δεν είναι κάτι που έρχεται ξαφνικά και εύκολα. Ουσιαστικά προσεγγίζει την έκφραση «τα αγαθά κόποις κτώνται». Για να βάψει κανείς αυγά, πρέπει να ακολουθήσει μία ορισμένη διαδικασία, η οποία δεν έχει τίποτα κοινό με το κλάσιμο.
Η έκφραση υπάρχει και στα Αλβανικά «Vezët, nuk ngjyhen me pordhë».

Το βυζί ή βυζούνι, ή, επίσης, η κύστη κόκκυγα.

Η έκφραση αποτελεί συνήθως κατάρα ή / και χαρακτηρισμό κάποιου που μας σπάει τ' αρχίδια, που μας γίνεται τσιμπούρι, βδέλλα, κεχαγιάς στ' αρχίδια μας κλπ.

Παραπέμπει δε -πιθανόν- και στο αγγλικό pain in the ass, που λέγεται για τον ενοχλητικό τύπο (έκφραση που περιγράφει μεταξύ άλλων και τις αιμορροΐδες).

Είμαι σε άθλια κατάσταση, μου έχουν πάει όλα στραβά στη ζωή, δεν υπάρχει τίποτα το ρόδινο, έχω μπλέξει πολύ άσχημα και είναι σα να κολυμπάω σε έναν λάκκο ή, ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας, σε μια λίμνη, θάλασσα, ωκεανό με Σκατά.

(κάτι τέτοιο πρέπει να ψέλλισε το ψάρι που βρέθηκε, αίφνης, από τα καθάρια νερά μέσα στο γκώλο του Καφάση)

Αντίθετο: «πλέω σε πελάγη ευτυχίας».

Ενθουσιαζομαι με κάτι υπερβολικά. Η χαρά μου είναι πρακτικά ακράτητη.

Χαρακτηρίζει κάποιον που δεν ξεκολλάει από κάποιον άλλο, ή που γνωρίζει τα πάντα γι' αυτόν τον άλλο.

Παρακαλώ με τρόπο εξευτελιστικό, προκειμένου να εξυπηρετηθώ, είμαι δουλοπρεπής, γλείφτης, κόλακας, μετέρχομαι αθέμιτων μέσων, προκειμένου να πετύχω έναν στόχο, κυρίως εξυπηρετήσεων σε ισχυρούς τρίτους.

Ο Ηλίας Πετρόπουλος λέει ότι η πηγή αυτής της φράσης είναι πολύ ρεαλιστική! Ως «ποδιά» εννοείται η φουστανέλα των παλιών καλών Ελληνάρων (βλ. Αρβανίταρων, Βλάχων κ.ο.κ.) τσολιάδων μας. Οι οποίοι, κατά Πετρούπολο, δεν φορούσαν άλλο εσώρουχο, κι έτσι η Σοκολάτα-Μπανάνα πήγαινε κατευθείαν στην φουστανέλα. Το γεγονός αυτό τεκμαίρεται κι από τον ηρωϊκό θάνατο του Γεωργίου Καραϊσκάκη, ο οποίος μέσα στο φόρτε της μάχης των Αθηνών, άρχισε τα μπινελίκια με τους Τούρκους, καταπώς λέει το σχετικό ανέκδοτο, και τότε ανασηκώνοντας την «ποδιά» του, τους έδειξε ευχερώς τον κώλο του, καθώς δεν φορούσε άλλο εσώρουχο. Στον οποίο κώλο και έφαγε, φευ, δύο σφαίρες από τους Τούρκους, που δεν εκτίμησαν τον αστεϊσμό. Οπότε «φιλάω κατουρημένες ποδιές», λεγόταν για αυτούς που ήταν διατεθειμένοι να φιλήσουν ακόμη και την «μπανάνα» φουστανέλα ενός τυρο-παραγωγού οπλαρχηγού. Σημειωτέον ότι αυτό το dress-code ήταν ευχερές και για τους πουστανελάδες.

Ειρωνική έκφραση, η οποία χρησιμοποιείται για μια κατάσταση ή ένα πρόσωπο, τα οποία υποτίθεται μας προκαλούν φόβο ή άγχος, εν τέλει ανεπιτυχώς.

Παραλλαγή: κάνω τσισάκια μου.

Παλιά έκφραση για το κάνω εμετό, κυρίως από ναυτία προερχόμενη από κούνημα του καραβιού. Ξερνάω στη θάλασσα ό,τι έχω φάει και το προσφέρω με αυτόν τον απαίσιο πλην όμως αυθόρμητο τρόπο στα άδολα ψαράκια.

Η ακαταστασία, το ρημαδιό, το χάος.
Επίσης η δυσμενής, δυσάρεστη κατάσταση.