Οι φοιτητοπατέρες αποτελούν φυλή αιώνιων φοιτητώνε που, συνεπικουρούμενοι από τα πολιτικά κόμματα που τους μισθοδοτούν, λύνουν και δένουν στο χώρο του πανεπιστημίου.

Ηλικίας τυπικά σαρανταφεύγα, τα εν λόγω τέρατα κατεβάζουν τα ρολά του πανεπιστημίου κατά βούληση (εδώ), χειραγωγούν τις πρυτανικές αρχές και ορίζουν ποιοί φοιτητές θα ενταχθούν σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα (εδώ). Σύμφωνα με τον Πανούση (τον Τζιπάκο ντε, όχι τον άλλον), ακόμα ότι ο γιός του έπρεπε να προσκυνήσει φοιτητοπατέρες του Κόμματος προκειμένου να πάρει τα πανεπιστημιακά του συγγράμματα (εδώ).

Πέον δε να σημειωθεί ότι το Ελλαδιστάν είναι η μόνη ίσως χώρα του Ευρωπαϊστάν όπου ανθεί το φαιδρό αυτό μπουμπούκι. Οι εν λόγω φοιτητοσυνδικαλοπατερνάλες εδραίωσαν την παντοδυναμία τους στα ογδόνταζ επί Πασοκιστάν (εδώ), παρέμειναν φορτσάτοι επί φιλελευθεριστάν, και όπως διαφαίνεται από το νέο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα ζήσουν δόξες πανηγυρικές επί Μπαλταστάν (εδώ).

  1. @foititopateras ον Twitter: Από τότε που μπήκα στο πανεπιστήμιο έχουμε αλλάξει 5 φορές πρωθυπουργό. (εδώ)

  2. Το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας πριμοδοτεί "φοιτητοπατέρες" και διοικητικούς εις βάρος των ακαδημαϊκών ("Καθημερινή", 21.4.15)

  3. Ποιος επιτρέπει στους «φοιτητοπατέρες» να ορίζουν ποιος φοιτητής θα ενταχθεί στα μεταπτυχιακά προγράμματα του ΑΕΙ; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον συνδικαλισμό και τη φοιτητική εκπροσώπηση; Τα ερωτήματα είναι, δυστυχώς, ρητορικά αφού είναι γνωστός ο ανεξέλεγκτος ρόλος των φοιτητικών παρατάξεων στα ΑΕΙ, τον οποίο αποδεικνύει η ιστορία για τη δράση ενός 40χρονου συνδικαλιστή της ΠΑΣΠ που «λύνει και δένει» στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών... (εδώ)

  4. Η ελληνική παιδεία μαστίζεται από την πρωτοφανή παγκοσμίως πρακτική των φροντιστηρίων στη μέση εκπαίδευση, ενώ καταταλαιπωρήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες από την καταχρηστική άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος των φοιτητοπατέρων. Επίσης, η κομματοκρατία και η συναλλαγή κατίσχυσαν στο σώμα των πανεπιστημιακών αντί της αξιοκρατίας. (εδώ)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Το άτομο που συναναστρέφεται σχεδόν αποκλειστικά δασπίτες, δηλαδή μέλη της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ. Συνάπτουν στενές φιλικές σχέσεις, ακόμη και ερωτικές.

Πολιτική ορθότητα και αποστάσεις από ακραίες τοποθετήσεις, κονφορμισμός και γενικότερη λατρεία προς και από το κοπάδι, ψυχή τε και σώματι. Συνήθως συγγενής κατάσταση με σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα το θετικό οικογενειακό ιστορικό.

Πιο πωρωμένη βερσιόν των απλών δασπόφιλων, άλλωστε στην κλασική πλέον κατάταξη των ειδών κατά Καθηγητή Όακ η εξέλιξη είναι η εξής: δασπόφιλος (λέβελ 1) > δασπόβιος (κώλος και βρακί & προσωπική σχέση με δασπίτη) > δασπίτης (επίσημα εγγεγραμμένο μέλος στην ΔΑΣΠ)

- Άσε, μεγάλε, βγήκε η κυτταρολογική. Έμπλεξες με δασπόβια...
- Όχι, ρε φίλε. Πώς τα πετάς έτσι; Με τι στοιχεία; Θα πιαστούμε δηλαδή, πρόσεχε!
- Δυστυχώς, δε σου λέω ψέμματα. Ανέβασε φώτοζ από το Dream City αγκαλιά με τουλάχιστον τρεις διαβόητους δασπίτες της σχολής. Αν κοιτάξεις το προφίλ της αυτό δεν είναι κάτι νέο. Γίνεται κατά συρροή εδώ και χρόνια.
- ...
- Λυπάμαι.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

(ουσ., προσβλητικό) Ο φοιτητής αυτός, που κυριότερο χαρακτηριστικό του είναι ότι ψηφίζει πλαίσια της ΔΑΠ στις συνελεύσεις της σχολής του.

Μπορεί να είναι είτε δηλωμένος Δαπίτης, είτε και καλά ανεξάρτητος και «έχω σιχαθεί τις παρατάξεις στο Πανεπιστήμιο». Έχει και καλά φιλελεύθερες απόψεις και υποστηρίζει πάνω από όλα την ομαλή λειτουργία του Πανεπιστημίου σε ανοικτές συζητήσεις. Ψηφίζει ΔΑΠ όχι γιατί πραγματικά τη στηρίζει, αλλά γιατί και καλά αυτό τον εξυπηρετεί σε (όλως τυχαίως) κάθε συγκυρία.

Γενικώς, είναι και καλά οτιδήποτε, και καλά κουλτουριάρης, και καλά φιλοσοφημένος, και καλά δραστήριος, και καλά μέσα σ' όλα τα προάγουν την πρόοδο της χώρας και της νεολαίας, αλλά όταν είναι μόνος του, ακούει κρυφά από τα ακουστικά του Νίκο Βέρτη και Χαρά Βέρα. Όταν η παρέα είναι ανάλογη, κυκλολοφορεί με γυαλί ηλίου Gucci, ροζ μπλουζάκι πόλο με σηκωμένο το γιακά και καρό βερμούδα και παραγγέλνει φρεντοτσίνο σε καφετέριες της παραλιακής. Είναι τότε που προβάλλεται το πραγματικό εγώ του, σαν λυκάνθρωπος κάτω από γεμάτο φεγγάρι.

Κρατάει στο χέρι του την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στα κινητά, παίζει φανατικά τίτσου, συζητάει κατά 95 % με τους φίλους του για μπάλα ή για αμάξια, και το βράδυ του δεν είναι ποτέ ικανοποιητικό αν δεν έχει κλείσει μπουκάλι σε μπάρα σε γνωστό μαγαζί με νεολαία. Με λίγα λόγια, είναι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Ελληνάρα.

Κοινή συζήτηση μεταξύ δύο δάπαρων:
- Φιλαράκι, πάμε σήμερα Κίσφις; Έχω κλείσει μπουκάλι βοτκίτσα, θα πω και σε δύο μωρά να έρθουνε, θα περάσουμε πολύ κυριλέ!
- Ναι ρε, γουστάρω! Πήρα κι ένα γαμάτο ροζ μπλουζάκι χθες 200 ευρώ, θα το φορέσω, ε;

Από την αντισυγκέντρωση της ΟΝΝΕΔ στην Κοραή για "Ανοικτά Πανεπιστήμια". (από Khan, 25/11/13)(από xalikoutis, 25/04/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία