Στα καλιαρντά είναι η δίψα. Ο Ηλίας Πετρόπουλος (Τα Καλιαρντά, 1971) το θεωρεί ηχομιμητικό από την κραυγή των κορακιών (ή και άλλων πτηνών) και το συνδέει με τις λαϊκές εκφράσεις κορακιάζω από τη δίψα ή κάνω κρα για νερό. Αβέλω κράκρα σημαίνει διψάω. Στα καλιαρντά, βεβαίως, η δίψα είναι συχνά σεξουαλική.