Ορισμοί με ετικέτες (60)
Εμφανίζονται 41-50 από 60

Με μία λέξη χίλιες εικόνες για την ατέλειωτη κατάντια, την ασταμάτητη κατρακύλα της ελληνικής τηλεόρασης. Όπου κυριαρχούν δημοσιογράφοι, όπως ο Νίκος Χαρδαβέλας, και διασκεδαστές, όπως η Ανίτα Πάνια-Καρβέλα.

Γενικά η «ροκ μουσική» έχει άπειρα παρακλάδια: ιντάστριαλ, γκοθ, ιντάστριαλ γκοθ, πανκ ροκ, ποστ πανκ ροκ, ποστ-ποστ πανκ ροκ κτλ. Ένα από αυτά τα παρακλάδια, το οποίο δεν αποτελεί ούτε αρχή ούτε εξέλιξη κάποιου άλλου είδους, είναι το φλωρόκ. Το φλωρόκ εκπροσωπεί όλες εκείνες τις μπάντες που βγάζουν άλμπουμ και, πώς να το κάνουμε ρε παιδί μου, μπορεί να έχουν 3 κομμάτια της προκοπής, αλλά η παραγωγή, που έχει πληρώσει τα άντερά της, θέλει το άλμπουμ να διαθέτει 12 (βλ. Oasis - Be here now). Επίσης, χωρίς να θέλω να φωτογραφίσω όλες τις υπόλοιπες εκτός από τις καμιά δεκαριά ροκ μπαλάντες που πραγματικά αξίζουν, στο φλωρόκ ανήκουν και τα ήρεμα, με πολύ συναίσθημα και αμέτρητα σόλο κιθάρας, κομμάτια. Αυτά τα κομμάτια βοηθούν ιδιαίτερα στο στρίψιμο του τσιγάρου και βελτιώνουν δραματικά την όραση μιας και όσοι τα ακούνε στρίβουν τσιγάρο για τουλάχιστον 5 λεπτά παλεύοντας με τις σκέψεις τους και κοιτάνε το ταβάνι, ή έξω από το παράθυρο, με επιμονή, γιατί μάλλον έχουν δει κάτι που διαφεύγει στους υπόλοιπους.

Παρόλα αυτά, το φλωρόκ έχει και μια ιδιαίτερη σημασία. Αποτελεί τον πρόδρομο κάθε γουαναμπί ροκάκια με 5ετές πλάνο που στο τέλος θέλει να είναι έτσι. Δεν είναι δυνατόν να πέσεις κατευθείαν στους Megadeth αν δεν περάσεις πρώτα από HIM ή Sunrise Avenue (που είναι και της μοδός). Συνήθως το φλωρόκ ανθεί στα ναμαγαπάδικα χωρίς να εννοείται υποσυνείδητα ή ασυνείδητα πως τα «έντεχνα» είναι φλωρόκ. Ή μπορεί και να είναι. Βασικά κανείς δεν ξέρει ακριβώς σε ποια κατηγορία ανήκει το κάθε τραγούδι σε όλα τα είδη μουσικής, οπότε, αν το λήμμα ταιριάζει, χαρακτηρίστε έτσι ένα τραγούδι και εγγυόμαστε επιτυχία και άπειρα «Καλά λες ρε, τι τη θέλουν την τύπισσα να λέει λα-λα στο ρεφραίν;»

(Εισ-)πνευστό όργανο, όπως και το κλαρίνο, το τρομπόνι, το πουλόφωνο και η φυσαρμόνικα. Παραπέμπει σε πιο τζαζ, ή μάλλον γαμοτζάζ καταστάσεις. Το επανέφερε στην μόδα ο Μπιλ Πλύντον, για τον οποίο καθιερώθηκε και το σύνθημα «Κλίντον, φασίστα σαξοφωνίστα», πριν το γυρίσει στην φυσαρμόνικα.

Δε μιλάμε απλά για CD-ROM.(Compact Disk Read Only Memory)
H μούφα βρίσκεται στη δεύτερη λέξη. Η διαφορά υπεισέρχεται στη λέξη Ρομ.

Ο Ρομ είναι ο τσιγγάνος. Η πρώτη ιστορική αναφορά για τους Ρομά (τσιγγάνους) έγινε από τον Ηρόδοτο. Ο Ρομ είναι γνωστός και υποτιμητικά ως γύφτος, λέξη που προέρχεται από τη λέξη Αίγυπτος, γιατί πιστευόταν πως οι Ρομά είναι αιγυπτιακής καταγωγής. Είναι όμως ινδικής καταγωγής. Στη γλώσσα τους η λέξη Ρομ σημαίνει άνδρας ή σύζυγος.

Έτσι λοιπόν η αναφορά του συγκεκριμένου όρου παραπέμπει με χιουμοριστικό τρόπο στα CD των τσιγγάνων καλλιτεχνών. Η εκφορά του όρου προκαλεί σίγουρα την έκπληξη του ανυποψίαστου.

Πώς μπορείς όσο πιο λακωνικά γίνεται να περιγράψεις τη συμπρωτεύουσα; Αρκεί να αλλάξεις το «θ» με «ξ»... Μια πόλη που έννοιες όπως χαλαρότητα, διασκέδαση, καλοφαγία, ομορφιά (κυρίως γυναικών) κτλ οδηγούν αναπόφευκτα σε αυτό που περιγράφει η παραπάνω λέξη-έννοια: το απόλυτο ξεσάλωμα... Η λέξη χρησιμοποιείται από γηγενείς αλλά κυρίως από όλους εμάς που όταν μπορούμε απολαμβάνουμε τις παραπάνω ομορφιές της Θεσσαλονίκης.

Όσον αφορά την προέλευση της λέξης, πάμε στο 1993 και στο ομώνυμο άλμπουμ (και τραγούδι) των Ξύλινων Σπαθιών «Ξεσσαλονίκη».

Ο μαέστρος περιπαιχτικά (μπαμπαδίστικο χιούμορ).

Η λίμνη των κύκνων στα τούρκικα.

Ρόκ συγκροτήματα της δεκαετίας του εξήντα - εβδομήντα - ογδόντα που τραγουδάνε ακόμα και σήμερα και κάποιοι από αυτούς μοιάζουν πια με αρσενικές γριές.

Ακόμα κάτι σε ελληνικό πουρόκ (από Rebelais, 14/01/15)

Όρος που είχε επικρατήσει παλιότερα για να αποδώσει τη λατρεία που ένιωθε το πλήθος στο πρόσωπο του ΛΕΠΑ (= Λευτέρη Πανταζή). Επανάσταση που μάλλον θα πρέπει να καταπνίγηκε όπως τόσες άλλες, αφού ο όρος αυτός δεν ακούγεται πλέον.

Η επική διάθεση που σε κάνει να θέλεις να φορέσεις την πανοπλία σου, να πάρεις το σπαθί σου, να καβαλήσεις το άλογό σου και να αρχίσεις να θερίζεις εχθρούς (ή κάτι ανάλογο).

Η επικίλα προκαλείται από διάφορα ερεθίσματα: από επική μουσική (π.χ. κλασσική ή epic metal), από επικά έργα, από επικές ομιλίες (π.χ. την ηρωική ομιλία του Churchill το 1942, στον Β' Παγκόσμιο) κτλ. Μια μεγάλη επική στιγμή της σύγχρονης Ελλάδας είναι η τελευταία εκπομπή του Καναλιού 67 (15-9-1993), με τον Βασίλη Λεβέντη να τα δίνει όλα.