Ορισμοί με ετικέτες (106)
Εμφανίζονται 1-10 από 106

Οι διαφορές ή οι κόντρες εις την χιπχοπικήν. Τα ραπερόνια και οι λοουμπαπάδες λύνουν τα μπιφ τους με αμοιβαία χωσίματα φρήσταϊλ ριμών σε κλαμπ, ή με τσο και λο στο πεζοδρόμιο.

Εκ του μελαψοαγγλοσαξονικού beef (διαφωνία, κόντρα), το οποίο έχει αρχαιότερες ρίζες.

Κραυγή ενθουσιασμού του δημοσίου υπαλλήλου, που μπορεί να τα ξύνει με την ησυχία του στο Δημόσιο μονιμοποιημένος, αντί να τον τρέχει στον ιδιωτικό τομέα ο κάθε ρουμάνος.

«Φορέβα» από το «for ever», όπως καθιέρωσαν τα Ημισκούμπρια.

(αγγλ. metal)
Είδος ροκ μουσικής που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 60. Χαρακτηρίζεται από τον παραμορφωμένο ήχο της κιθάρας, τα γρήγορα σόλο και τύμπανα και τα κακά φωνητικά.

Τα παρακάτω σενάρια με ήρωες τον πρωταγωνιστή, τη φυλακισμένη σε κάστρο πριγκίπισσα και τον δράκο που τη φυλάει, αποδίδουν μερικές απ' τις γεύσεις του μέταλ:

• Heavy Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με μια harley, σκοτώνει τον δράκο, πίνει μερικές μπύρες και πηδάει την πριγκίπισσα.
• Power Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει καβάλα σ' ένα λευκό μονόκερω, ξεφεύγει απ' τον δράκο, σώζει την πριγκίπισσα και της κάνει έρωτα σ' ένα μαγεμένο δάσος.
• Thrash Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, πολεμάει τον δράκο, σώζει την πριγκίπισσα και την πηδάει.
• Folk Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με μερικούς φίλους του που παίζουν ακορντεόν, βιολιά, φλάουτα κι άλλα περίεργα όργανα, ο δράκος την πέφτει για ύπνο (απ' τον χορό κτλ). Μετά φεύγουν όλοι... χωρίς την πριγκίπισσα.
• Viking Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με πλοίο, σκοτώνει τον δράκο με το επιβλητικό τσεκούρι του και τον τρώει, βιάζει την πριγκίπισσα μέχρι θανάτου, κλέβει τα υπάρχοντά της και βάζει φωτιά στο κάστρο πριν φύγει.
• Death Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, σκοτώνει τον δράκο, πηδάει την πριγκίπισσα και τη σκοτώνει, μετά φεύγει.
• Black Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει τα μεσάνυχτα, σκοτώνει τον δράκο και τον παλουκώνει μπροστά στο κάστρο. Μετά σοδομίζει την πριγκίπισσα και πριν τη σκοτώσει, πίνει το αίμα της σε τελετή. Μετά παλουκώνει και την πριγκίπισσα δίπλα στον δράκο.
• Gore Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, σκοτώνει τον δράκο και σκορπίζει τα σωθικά του μπροστά στο κάστρο, πηδάει την πριγκίπισσα και τη σκοτώνει. Μετά πηδάει πάλι το πτώμα, σχίζει το στομάχι και τρώει τα σωθικά της. Μετά πηδάει το κουφάρι για τρίτη φορά, το καίει και το πηδάει για τελευταία φορά.
• Grind Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, ουρλιάζει κάτι εντελώς ανεπίδεκτο αποκρυπτογράφησης για περίπου 2 λεπτά και φεύγει...
• Doom Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, διαπιστώνει το μέγεθος του δράκου και σκέφτεται ότι δεν θα μπορούσε να τον νικήσει ποτέ, έτσι του προκαλείται κατάθλιψη κι αυτοκτονεί. Ο δράκος τρώει το πτώμα του και την πριγκίπισσα για επιδόρπιο. Κι αυτό είναι το τέλος μιας λυπητερής ιστορίας.
• Gothic Metal: Η πριγκίπισσα με βελούδινη αμφίεση τραγουδάει σοπράνο. Ο πρωταγωνιστής συμπληρώνει το ντουέτο, ως το «τέρας», ενώ ο δράκος παίζει φλάουτο. Ξαφνικά το καταπίνει και κατά λάθος καίει με φλόγα την πεντάμορφη και το τέρας και πεθαίνει από ασφυξία. Οι τρεις ψυχές καταδικάζονται εις το πυρ το εξώτερο αιώνια.
• Progressive Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με μια κιθάρα και σολάρει για 26 λεπτά. Ο δράκος αυτοκτονεί από τη βαρεμάρα. Ο πρωταγωνιστής μπαίνει στην κρεβατοκάμαρα της πριγκίπισσας, παίζει άλλο ένα σόλο με όλες τις τεχνικές που έμαθε τον τελευταίο χρόνο στο ωδείο. Η προγκίπισσα το σκάει ψάχνοντας για τον Heavy Metal πρωταγωνιστή.
• Industrial Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει φορώντας ένα λιγδιασμένο παλτό, χειρονομεί άσεμνα κατά του δράκου και οι σεκιουριτάδες τον πετάνε έξω απ' τη νεραϊδοχώρα.
• Speed Metal: Πολύ ξαφνικά, μικρό σόλο, ο δράκος μπερδεύεται, κάποιος στριγκλίζει περίεργα πράγματα, η πριγκίπισσα αντιλαμβάνεται ότι ξεπαρθενεύτηκε, ο δράκος και η πριγκίπισσα ακόμα ψάχνουν αυτόν που τα έκανε.
• Christian Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει γυρίζοντας απ' την ενορία της περιοχής του και τραγουδάει μια σαχλή power μπαλάντα στον δράκο, λέγοντας πόσο πολύ τον αγαπάει ο Χριστός και ότι ο δράκος θα πρέπει να πάει κοντά Του. Ο δράκος ασπάζεται αμέσως τον Χριστιανισμό και όταν η πριγκίπισσα προσπαθεί να ευχαριστήσει τον πρωταγωνιστή, αυτός της απαντάει ότι είναι κατά της ερωτικής πράξης πριν το γάμο.
• Glam Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, ο δράκος σκάει στα γέλια με την εμφάνιση του τύπου και τον αφήνει να μπει. Ο πρωταγωνιστής κλέβει το μέικ απ της πριγκίπισσας και προσπαθεί να βάψει το κάστρο ένα υπέροχο ροζάκι.
• Battle Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με μια λεγεώνα εκατό γενναίων πεζικάριων, άρματα και μια ντουζίνα εκλεκτών μαχητών. Ως μέγας ειδικός στην τακτική, πολιορκεί το δράκο επί 6 ώρες και τελικά τον πλευροκοπά. Η πριγκίπισσα πλήττει.
• Tech Metal: Ο Πρωταγωνιστής παίζει ένα ολόκληρο τονικό riff αλλάζοντας ανάμεσα στα 11/16 και 13/16 με το αριστερό του χέρι καθώς χτυπάει μία αυξανόμενη χρωματική σειρά με το δεξί. Ο Δράκος παθαίνει ένα μαζικό εγκεφαλικό ανεύρυσμα και πεθαίνει. Η πριγκίπισσα πάει σε μουσική σχολή για να καταλάβει τι στο διάολο έπαιζε ο πρωταγωνιστής.
• Nu Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει μ' ένα κατεστραμμένο Honda Civic κι επιχειρεί να πολεμήσει τον δράκο αλλά καίγεται μέχρι θανάτου όταν τα γελοία φαρδιά ρούχα του πιάνουν φωτιά.
• Emo Metal: Ο πρωταγωνιστής βλέπει τον δράκο, κάτι ψελλίζει εκεί για το πόσο δύσκολο θα είναι να καταφέρει την πριγκίπισσα να τον ερωτευτεί, και τον τρώει ο δράκος. Η πριγκίπισσα είναι πολύ χαρούμενη, γιατί στην τελική ο πρωταγωνιστής δεν ήταν παρά μια κλαψιάρα αδερφή.

(Ελεύθερη απόδοση από αγγλικό κέιμενο άγνωστης πηγής)

Αποτελεί σύντομο διάλογο σε μπαφοκατάσταση. Μετά το πέρας αρκετών γύρων του μπάφου που έχει αρχίσει και επέρχεται σχετικά ο κορεσμός των συνδαιτυμόνων σε THC ή σε λιγότερο οργανωμένες παρέες που δεν τηρούν τον κανόνα του ρολογιού (το τσιγάρο να γυρίζει αυστηρά από το ένα άτομο μόνο προς αυτόν που κάθεται αριστερά του, ώστε να γίνεται ένας κύκλος) ο κάτοχος του μπάφου λέει τη λέξη «Μποπ» και όποιος από την παρέα απαντήσει τη λέξη «Μάρλεϋ» τον παίρνει.

Αυτή η μέθοδος είναι πολύ αποτελεσματική στο να εξασφαλίζει γρήγορα και άκοπα τη διαδοχή του μυρωδάτου τσιγάρου προς το άτομο της παρέας που το θέλει περισσότερο, ενώ είναι και αποδεδειγμένα λιγότερο κλασμένος από τους άλλους, αφού κατάφερε να συγκεντρωθεί και να απαντήσει πρώτος στο κάλεσμα του χόρτου. Επίσης είναι και ένας εύκολος τρόπος για τον κάτοχο του γάρου να το γυρίσει χωρίς να χρειαστεί να σκεφτεί τίνος σειρά είναι και να μπει στον κόπο να ειδοποιήσει τον επόμενο στη διαδοχή, ο οποίος ίσως είναι τελείως ζάντα για να ανταποκριθεί γρήγορα ή μπορεί να έχει δηλώσει στον προηγούμενο γύρο πως δεν θέλει να πιει άλλο. Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό πλεονέκτημα για τον εκκινητή της διαδικασίας Μπομπ-Μάρλεϋ είναι πως δεν είναι υποχρεωμένος να σηκωθεί/τεντωθεί/ζοριστεί για να περάσει το τσιγάρο στον επόμενο, καθώς αυτός που θα πει το «Μάρλεϋ» έχει την ευθύνη να πάει να το παραλάβει ο ίδιος.

Ο διάλογος αυτός αποτελείται από το όνομα του θρυλικού μουσικού Bob Marley, ο οποίος είναι γνωστός πέρα από τη μουσική του και για τη συχνή και βαριά χρήση μαριχουάνας, οπότε αποτελεί ένα φόρο τιμής στο πρόσωπό του. Ο διαλογικός τρόπος εκφοράς του ονόματος του Bob Marley φαίνεται να είναι εμπνευσμένος από το παιχνίδι Marco Polo, το οποίο είναι ένα είδος τυφλόμυγας στο οποίο ο παίχτης που έχει δεμένα τα μάτια του φωνάζει «Marco», ενώ οι υπόλοιποι παίχτες «Polo» και ο πρώτος παίχτης προσπαθεί να ακολουθήσει τη φωνή τους για να τους πιάσει.

Ο βαρύμαγκας.
Προέρχεται από την υπερρεαλιστική και αρκούδως σλανγκική Ζαγωραία εκδοχή "Έντε λα μαγκέτε Bοτανίκ" (1975) του ρεμπέτικου "Ο μάγκας του Βοτανικού" (1933, 1η εκτέλεση Κασιμάτης)

♪♫ Έντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ,
άλα πι και φικ εξηγιέται
αλελεπτίκ.

Σταρ ντε μπουζουκέν
ντε καμπαρέν,
άλα ντε δικό μας ο καρέν.

Άντε α λα φουμέντο
και μαστουριόρε
με τε γκομενέτε ο ντεκέ
και οι αγγέλω πατημέντο,
φλόκο ντ' αργιλέ.

Έστε μάγκας, έστε μπελαλίκ,
λα ντε Βοτανικό ο πιό νταήκ
κι έντρεμεν
ντρε κάργα ντε μαγκέ
γιατί φτιαξάρε
στο μινούτο ντε δουλειέν. ♪♫

Προφ από το αγγλικό ρήμα to hate = μισώ. Παπαχελληνιστί εχθροπάθεια. Βλ. και τρώω χέϊτ. Αν το δούμε λίγο δομιστικά σε σχέση με άλλα σημαίνοντα:

1. Κατ' αρχήν, είναι το αντίθετο του φαν, του οπαδού και του γκρούπι. Χέιτερ είναι αυτός που μισεί ένα σελεμπριτόνι, έναν καλλιτέχνη, ένα συγκρότημα, μία οποιαδήποτε καταναλωτική επιλογή, ή ένα οποιοδήποτε πρόσωπο από τους φέϊμους και άκυρους της μικροκαθημερινότητάς μας. Το να είναι κανείς χέιτερ φαίνεται ότι ελλοχεύει ως παρενέργεια του πανηγυρισμού των ατομικών επιλογών από το καταναλωτικό σύστημα, πλην από κάποιο σημείο και πέρα οι χέιτερζ το γαμάνε και ψόφησε.

2. Χρησιμοποιείται κατ' εξοχήν στο Ιντερνέτι για την εκεί εκδήλωση φθόνου, μνησικακίας και μπουλισμού. Ο χέιτερ διακρίνεται από το τρολ/ τρόλι. Το τρολ υποπίπτει σε ατενσιοχοριλίκι, κάνοντας προκλητικά σχόλια για να πέσουν όλα τα λέιζερ πάνω του ως προσοχοπουτάνα που είναι, κάνει δηλαδή μια κίνηση ελκύσεως του ενδιαφέροντος προς το υποκείμενό του. Ο χέιτερ αντιθέτως είναι αντικειμενότροπος, έχει σταθερή οξεία άποψη, και ποθεί περισσότερο την κατακρήμνιση του αντικειμένου του μίσους του. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι χέιτερζ ενδέχεται να μπουλίζουν ασύστολα (cyberbullying) ή ακόμη και να ενώνονται σε ομάδες για αυτό. Ορισμένοι από τους χέιτερζ- μπούληδες είναι οι γνωστοί φοβικοί ομοφοβικοί εθνίκια ναζοί, που εκμεταλλεύονται επιπλέον την ανωνυμία του Διαδικτύου. Αλλά ο όρος χέιτερ είναι αρκετά ευρύτερος. Από ό,τι βλέπω στη Βικούλα η διάδοση του όρου είναι αρκετά πρόσφατη, μετά το 2001.

3. Σε μουσικά ιδιώματα όπως η χιπ χοπ και η λόου μπαπ ο χέιτερ είναι ένας ειδικός τύπος που εκδηλώνει υπερβολική μνησικακία (Ressentiment που λέμε και στο χωριό μου) και που τρόπον τινά το παρακάνει με τον καταγγελτικό αλτέρνατιβ χαρακτήρα που ούτως ή άλλως έχουν οι λοουμπαπάδες, φτάνοντας σε ακραίες μορφές μίσους και αλληλοσπαραγμού ακόμη και μεταξύ χιπχοπάδων που δεν θεωρούνται αρκετά αυθεντικοί κ.ο.κ. Με τη σειρά τους καταγγέλλονται οι χέιτερζ ως μια μη γόνιμη στάση, όπως εξάλλου μη γόνιμη στάση είναι και αυτή των ποζεράδων.

Ο χρήστης λαπτοπίου.

• Λαπτοπάκιας απ΄ το laptop και την κατάληξη άκιας - σχετικά με την κατάληξη αυτή βλ. κάποια πράματα εδώ.

• Λαπτοπάς από την κατάληξη «-ας», κατά τα εφημεριδάς, τσιγαράς, κλπ.

  O Λαπτοπάκιας είναι σχετικά επιτιμητικός όρος, οπότε από τις παρακάτω έννοιες μάλλον αφορά στην α) και γ).

O Λαπτοπάς (πιο αρχοντικό) δηλώνει μάλλον κάτι θετικό οπότε β) και δ).

Υπάρχει όμως μεγάλη αλληλεπικάλυψη, ανάλογα και με την οπτική και πρόθεση του χρήστη της φράσης.

Έννοιες:

α. O ασχολούμενος πολλές ώρες με το λάπτοπ του, ο απορροφημένος και εξ αυτού ολίγον αποβλακωμένος, κατά το τηλεορασάκιας. Αυτός που το χρησιμοποιεί ακόμα λ.χ. και στα μέσα μεταφοράς ή ενώ βρίσκεται με παρέα.

β. O γνώστης περί λάπτοπ, ή ο φανατικός των λάπτοπ που τα προτιμά σε σχέση με τα desktop, ο γκικ. Ενδεχομένως και ο γιατρός των λάπτοπ, ο εξειδικευμένος δηλαδή τεχνικός σε λάπτοπ και νετμπουξ (αυτός μάλλον κυρίως «λαπτοπάς»).

γ. O ντητζέης που παίζει με λάπτοπ (αντί για βινύλιο κυρίως ή αντί για cd when routine bites hard and ambitions are low που λένε και οι joy division). Αντικείμενο λοιδωρίας από τους παραδοσιακούς ομότεχνούς του και μάστιγα του κλάδου σύμφωνα με τη συντεχνία τους. Κατά κανόνα ντιτζέι πιέστο.

δ. O μουσικός κυρίως ηλεκτρακουστικής μουσικής που παίζει με χρήση software σε λάπτοπ (το οποίο μπορεί ή όχι να τροφοδοτεί με τσαχπινιές σε κάθε είδους hardware) και κατά κανόνα σε πραγματικό χρόνο πράγματα που προκαλούν ταχυπαλμίες, ναυτία, απώλεια του προσανατολισμού, αίσθηση αύξησης του βάρους του σώματος και ακινησία, σαμπλάιμ φήλινγκ και βαρηκοΐα. Κυρίως αναφέρεται ως Λαπτοπάς, ενδέχεται όμως και ως Λαπτοπάκιας.

Το κυκλικό σημείο γύρω από την θηλή της γυναίκας.

Ο ντραμίστας ή ντράμερ, drummer. Ο μουσικός που παίζει τα κρουστά σε ένα τυπικό ελληνικό παραδοσιακό λαϊκό ή δημοτικό μουσικό συγκρότημα. Προφανώς από το Jazz Band.

O όρος εμπεριέχει περιπαικτική διάθεση μιας και δημιουργήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν, από λαϊκούς μουσικούς για να προσδιορίσει τους συναδέλφους τους μουσικούς, εκτελεστές των κρουστών, με δεδομένη την καχυποψία και ειρωνική διάθεση προς την ξενόφερτη τότε μουσική rock jazz latin pop κλπ και τους έλληνες θιασώτες της μουσικούς.

Συχνά ο τζαζμπανίστας ήταν ντραμίστας με ανησυχίες διεθνούς μουσικής καριέρας που ... κατέληγε σε λαϊκό ή δημοτικό συγκρότημα για βιοπορισμό.

Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι ... τζαζμπανίστες που έπαιξαν σε πάρα πολλές παλιές λαϊκές ελληνικές επιτυχίες, και τους απολαμβάνουμε στα τραγούδια μέχρι σήμερα, είναι ανεπανάληπτοι.

Επίσης το σύνολο των κρουστών μουσικών οργάνων (ντραμς, τύμπανα, πιατίνια κλπ) που στήνονταν στο «λαϊκό» πάλκο αναφέρεται και ως (η) τζαζ.

Η φυσική βραχνάδα στη φωνή. Αποτελεί προτέρημα σε πολλά είδη μουσικής καθώς προσθέτει βάρος και συναίσθημα στην ερμηνεία. Προέρχεται εκ του ιταλικού greggio (γκρέτζο) που σημαίνει ωμό, ακατέργαστο και συντάσσεται σχεδόν αποκλειστικώς με το πετρέλαιο και δηλώνει, εννοώντας αυτό που λέμε στα ελληνικά αργό.

Η λέξη όμως έχει ακολουθήσει μεγάλη διαδρομή στην ελληνική σλανγκ μέχρι την προαναφερθείσα σημασία. Τα γρέζια στην μαστοριλίστικη αργκό είναι το παχύρρευστο μείγμα ορυκτελαίου και μικρορινισμάτων μετάλλων που έχουν αποπλυθεί από την κυκλοφορία του ελαίου κατά την διάρκεια μιας μηχανουργικής διεργασίας ή ρονταρίσματος κάποιας μηχανής.

Εμφανώς, κάποιος εύστοχα συνέδεσε το παχύρρευστο και ακατέργαστο των ελαιωδών αυτών διαλυμάτων με την φλεγματώδεις εκκρίσεις της λαρυγγοφαρυγγικής κοιλότητας, που προκαλούν και την εν λόγω βραχνάδα.

Υπάρχουν βέβαια και φέηκ γρέζια στα οποία ουκ ολίγοι νεομέταλ φρόντμεν προσπαθούν να επιδοθούν, χρησιμοποιώντας σάλιο επιγλωττίδα και ότι άλλο μπορεί να βάλει κάνεις με το νου του.

Καταχρηστικά το γρέζι, κυρίως ως ανεπιθύμητο background noise, χρησιμοποιείται σε κάθε είδους συσκευή ήχου (ενίοτε και εικόνας)